منشه امیر در مقاله تحلیلی در “ییسرائل هَیُوم”رژیم ایران در سراشیب واژگونی”

این مقاله تحلیلی، امروز (یکشنبه) به قلم آقای منشه امیر، در روزنامه اسرائیلی “ییسرائل هَیُوم” انتشار یافت:

بی تردید پرزیدنت ترامپ دست های خود را با خوشحالی به هم میمالد، زیرا احساس می کند که سیاست او در وارد آوردن فشار بر حکومت اسلامی ایران، به هدف تغییر قرارداد اتمی موسوم به برجام که ایالات متحده از آن خارج شده است، دارد به هدف نزدیک می شود.

هدف علنی ترامپ آن است که بتواند موجباتی به وجود آورد که حکومت ایران حاضر شود در کنار میز مذاکرات بنشیند، تا بتوان شرایطی را به رژیم دیکته کرد که در آینده هرگز نتواند اجرای پروژه های اتمی را از سر گیرد.

ولی پرزیدنت ترامپ امیدهای گسترده تری در رابطه با ایران در اندیشه خود می پروراند. رئیس جمهوری ایالات متحده می خواهد که هرگونه خطری که از جانب رژیم ایران منطقه و جهان را تهدید می کند برطرف گردد. این برنامه شامل تعطیل کردن همه پروژه های موشک سازی رژیم و همچنین قطع دخالت های نظامی در کشورهای منطقه و توقف کمک رسانی به سازمان های ترور می باشد.

ولی این، تنها انتظار رئیس جمهوری آمریکا نیست، بلکه خواسته و انتظاری است که اسرائیل و کشورهای عرب همسایه نیز در آن سهیم هستند. عربستان و هم پیمانانش از قدرت نظامی رژیم ایران هرسناک هستند و توان حکومت ایران در به راه انداختن ترور و جنگ نیابتی، موجب نگرانی آن ها می باشد.

قرار است که از فردا (دوشنبه) مرحله نخست تحریم های اقتصادی ایالات متحده علیه ایران از سر گرفته شود. بازگشت تحریم ها اقتصاد ایران را به کلی دچار هرج و مرج خواهد کرد. در آستانه این تحول، تقریبا همه کمپانی های بزرگ بین المللی اعلام داشته اند که داد و ستد خود را با حکومت ایران متوقف می سازند. ایالات متحده توانسته است بسیاری از کشورهای جهان را متقاعد سازد که از ادامه خرید نفت از حکومت ایران خودداری ورزیدند.

در داخل ایران، اکنون یک هفته است که هر شب گروه های بزرگی از مردم به خیابان ها می یایند تا نسبت به دشواری های فزاینده اقتصادی به اعتراض دست بزنند.

نرخ ارز در ایران، در کوتاه مدتی به دو برابر افزایش یافته است. این افزایش نجومی، نشان ابراز بی اعتمادی مردم نسبت به اقتصاد حکومتی  و توان حکومت در حل معضلات مالی می باشد.

افزایش نرخ ارزهای خارجی، طوفانی از گرانی مایحتاج عمومی و فلج شدن بازار خرده فروشی به وجود آورده است. این امر موجب شده که بازاریان خود در راس معترضین قرار گیرند. اعتصاب بازاریان، خیلی زود به یک خیزش مردمی مبدل شد که دارای همه شاخصه های سیاسی می باشد. این اعتراض ها سه روز پس از آن که در شهرستان ها آغاز گردید، به تهران پایتخت نیز رسید.

اکنون، تظاهرکنندگان شعار می دهند “مرگ بر دیکتاتور” و فریاد می زنند “ملا برو گم شو”.

مردم خواهان قطع کمک های مالی رژیم به گروه های تروریستی مانند حماس و سازمان های فلسطینی دیگر هستند. آنها همچنین از رژیم می خواهند که دخالت نظامی خود در سوریه و یمن را متوقف سازد. آن ها مردم را به براندازی رژیم خودکامه کنونی فرا می خوانند.

ایران مانند کره شمالی نیست که در آنجا ملت هیچگونه امکانی ندارد خواسته ها و انتظارات خویش را مطرح سازد. در حکومت دینی ایران، این قاعده که رژیم باید از حمایت مردمی برخوردار باشد، یکی از اصول اسلام شیعه و حکومتداری در این مذهب محسوب می شود. از این رو، هنگامی که مردم به خیابان ها می آیند و علیه سران رژیم شعار می دهند، حکومت، حتی از نظر دینی، مشروعیت خود را از دست می دهد.

ولی در ایران امروز، مدت زمانی بسیار دور است که حکومت از موازین اسلامی به دور شده و سران حکومت به غارت و دزدی روی آورده اند. آن چه در حکومت باقی مانده، اختلاس مبالغ نجومی و همچنین دخالت در کشورهای منطقه به هدف تسلط بر آن ها و فراخوانی برای نابودی اسرائیل است.

بیکاری، ناداری، اقتصادی که در سراشیب سقوط قرار دارد، کمبود آب و قطع برق، و وخیم تر از همه ته کشیدن ذخیره ارز خارجی حکومت، موجب گردیده که رژیم به لب پرتگاه نابودی نزدیک شود.

این ها همه در آستانه از سرگیری بخش اول تحریم های اقتصادی ایالات متحده رخ می می دهد، و با اجرای تحریم ها، مرتبا رو به وخامت خواهد رفت.