همانگونه که انتظار می رفت، وزیر خارجه بریتانیا، بوریس جانسون، با دست خالی از سفر به تهران بازگشت. او با این هدف عمده به ایران رفته بود که بانو “نازنین زاغری رتکلیف” را که به اتهام واهی تلاش برای برافکندن رژیم به پنج سال زندان محکوم شده است آزاد کند.
در تلاش برای رسیدن به این هدف، دولت بریتانیا حتی حاضر شده بود ده ها میلیون دلار از پول های مسدود شده رژیم پیشین ایران در لندن را آزاد کرده و در اختیار حکومت اسلامی بگذارد.
ولی این لقمه چرب نیز نتوانست اشتهای حکومت ایران را ارضا کند. زاغری باید همچنان در زندان رژیم ایران بماند و مساله پرداخت پول نیز هنوز مورد توافق طرفین قرار نگرفته است.
وزیر خارجه بریتانیا لازم دیده بود خود شخصا به تهران برود تا دست تمنا به سوی دولت روحانی دراز کند و بانویی را که دستاویز مطامع رژیم قرار گرفته، از زندان آزاد سازد و او را به آغوش همسر و فرزندانش باز گرداند.
جانسون برای رسیدن به این هدف، با محمد جواد ظریف وزیر خارجه و علی لاریجانی رئیس پرقدرت مجلس و علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی نیز به گفتگو نشست.
احتمالا او قصد داشت با برادر لاریجانی، یعنی آخوند صادق آملی لاریجانی که رئیس قوه قضائیه است دیدار کند و درخواست آزادی زاغری را مطرح سازد. ولی تصور می رود که این لاریجانی، دیدار با وزیر خارجه بریتانیا را الزامی ندانسته است.
روحانی برای آن که کمی چهره ملایم تری از حکومت نشان دهد، حاضر شد خارج از پروتوکل دیپلماتیک با وزیر خارجه بریتانیا دیدن کند. ولی بدیهی است که نتوانست هیچکونه کمکی بکند.
شاید جانسون خوب می داند که رئیس جمهوری، در حکومت اسلامی ایران در چنین موردی اختیاراتی ندارد و کلید در این مورد، دست آملی لاریجانی است.
محافل وزارت خارجه بریتانیا دیدار جانسون با روحانی را “صریح” توصیف کردند. این واژه به این مفهوم به کار می روند که ظاهرا طرفین نتوانسته اند به توافق برسند.
رسانه های تهران نوشتند که روحانی به جانسون گفته است که “گفتگوهای لندن با تهران می تواند به همکاری برای ثبات بیشتر در منطقه بیانجامد”.
روحاین در حالی این گونه سخن می گوید که روابط دو کشور به شدت بحرانی است و سران حکومت ایران نیت خود را در به آشوب کشاندن منطقه پنهان نمی کنند.
رئیس جمهوری اسلامی ایران در دیدار با جانسون صریحا خواستار تسهیلات بانکی از جانب بریتانیا برای رژیم ایران گردید.
این درخواست نشان می دهد که تا چه حد ایران همچنان با مشکل در سطح بانکی جهانی روبرو می باشد.
ولی در حالی که رژیم با به گروگان گرفتن یک بانو که دارای شوهر و فرزند است، این گونه کلاشی می کند، بدیهی است که بریتانیا نیز برای کمک رسانی به تهران کوچکترین تلاشی نخواهد کرد.
به گروگان گرفتن افراد به هدف کلاشی، روشی است که حکومت ایران سال های مدید آن را اعمال کرده است. ولی معلوم نیست که این بار بریتانیا در این زمینه چه سیاستی را ناچار خواهد شد در پیش گیرد.
…….تلاش برای برافکندن رژیم=یک تابعیت
گفتنی است تابعیت عموماً مبتنی بر دو سیستم است: سیستم خون و سیستم خاک. در ایران تابعیت به طور عمده بر سیستم خون متکی است