اسرائیل در برابر معضل دویست هزار پناهجوی آفریقایی چه کند؟

 

اسرائیل با یک جمعیت بزرگ مهاجران غیرقانونی در این کشور چه باید بکند؟ در هفته ای که گذشت، بحث درباره فرستادن این مهاجران به کشور آفریقایی رواندا بالا گرفت.

طبق قوانین بین المللی، اخراج افرادی که در کشور خودشان جانشان در خطر است، ممنوع می باشد. ولی بخش عظیمی از این افراد کسانی هستند که با خطری در کشور خود روبرو نبوده اند، ولی می خواهند از زندگی بهتری برخوردار باشند و کار بهتر و پردرآمدتری به دست آورند. اسرائیل این افراد را “مهاجرین کاریاب” می نامد و تلاش می کند آن ها را به کشور خود بازگرداند.

گفته می شود که شمار جویندگان کار از کشورهای آفریقایی (و به ویژه از سودان و اریتره) در اسرائیل بر دویست هزار نفر بالغ می شود. در کنار آن ها شاید همین رقم یا بیشتر، ساکنان غیرقانونی از کشورهای شرق اروپا هستند که با روادید گردشگری به اسرائیل آمده و در بازار کار این کشور جذب شده اند و یا بدون مجوز، به یکی از مشاغل ساده مشغول هستند.

اسرائیل برای آن که این نوع مهاجران حاضر به ترک کشور شوند، حاضر است چند هزار دلار به هریک از آن ها “پول سفر” بدهد. اسرائیل همچنین با کشور آفریقایی رواندا به توافق رسیده که این مهاجران را بپذیرد. ولی مسلم است که اکثر قریب به اتفاق این افراد، ماندن در اسرائیل را (حتی با صرفنظر کردن از آن چند هزار دلار) بر انتقال به یک کشور آفریقایی دیگر ترجیح می دهند.

از سوی دیگر سازمان های حقوق بشر در اسرائیل می گویند که این کشور نباید افراد نگون بختی را که در کشور خود با شرائط دشواری زندگی می کرده اند اخراج کند، بلکه باید به کمک آن ها بیاید – و این در صورتی که یکی از هدف های اصلی و علت موجودیت اسرائیل، داشتن سرزمینی برای یهودیان سراسر دنیا می باشد که هر سال هزاران نفر آن ها به اسرائیل مهاجرت می کنند تا به زندگی در سرزمین اجدادی ادامه دهند.

آخرین آمار در مورد نرخ بیکاری در اسرائیل حکایت از آن دارد که تنها چهار درصد از نیروی کارگر در اسرائیل بیکار است. در قاموس نیروی انسانی در جهان، این درصد به مفهوم آن است که عملا بیکاری در اسرائیل وجود ندارد. از این رو برخی پیشنهاد می کنند که آن چند صد هزار نفر پناهجویان آفریقایی و اروپای شرقی، و یا دست کم بخشی از آنان، در بازار کار اسرائیل پذیرفته شوند و موجب شکوفایی اقتصادی هرچه بیشتر این کشور شوند.

ولی اهالی محله های جنوبی تل آویو در مرکز اسرائیل شکایت می کنند که همجوم پناهجویان به این محله ها یک مشکل اجتماعی به وجود آورده و حتی به امنیت شخصی ساکنان آسیب می رساند.

و بالاخره آن که، دیکتاتور کشور افریقایی اریتره، که در گذشته بخشی از سودان بوده، و سرکوبگری های او موجب فرار صدها هزار نفر از آن کشور گردیده که از جمله به اسرائیل پناه آورده اند، از اسرائیل خواستار شد که به جای نفری پنج هزار دلار، به هر پناهجوی آفریقایی که حاضر به ترک اسرائیل شود، پنجاه هزار دلار پول بدهد تا بتواند زندگی خوبی برای خود در کشور دیگری تدارک ببیند.

3 دیدگاه‌

    • درود ، هر کشور قانونمند ی ابتدا باید به منافع ملی هم میهنانش بیندیشد وسپس به دیگران .پس اسراییل هم باید با حفط منافع و امنیت ملی تصمیم گیری کند .پیروز باشید

Comments are closed.