آیا جنگ بین ایران و اسرائیل؟؛تفسیر سیاسی هفته نوشته،منشه امیر

از قول دو وزیر در کابینه محدود سیاسی- امنیتی اسرائیل گفته شده است که در آخرین نشست این مجمع کوچک و بسیار سری بین رئیس موساد و رئیس امان درباره اینکه باید با حکومت ایران وارد جنگ شد یا نه اختلاف نظر وجود داشته است.

موساد، سرویس امنیت خارجی اسرائیل است که بیشترین وظیفه را در انجام ماموریت ها در رابطه با حکومت ایران به عهده دارد و امان سرواژه رکن اطلاعات ستاد ارتش اسرائیل است که اگر دولت آن را مامور سازد وظیفه دارد وارد جنگ شود و یا نشود.

ارتش در اسرائیل تابع امر و دستور دولت است و هرگز خودسرانه به کاری دست نخواهد زد.

آیا خود را برای جنگ آماده کند یا نکند؟

این نخستین بار نیست که بین موساد و امان بر سر حکومت ایران و مسئله برجام و یا هر مسئله دیگری اختلاف نظر وجود دارد. برخورد آزاد عقاید  و آرا  یکی از اصول نکوی مدیریتی در هر کشور است.

دولت و به ویژه نخست وزیر باید این را بشنود و آن را بشنود و بررسی کنند که کدام یک در منطق آنها بیشتر قابل قبول است.

یکی  باید جنبه‌های مثبت قضیه را بگوید و دیگری از جنبه های منفی آن سخن بگوید.

همه حق بیان دارند و حق دارند و حتی  وظیفه دارند که اظهار نظر کنند و خوبی ها و بدی ها را بیان کنند و از تملق و چاپلوسی و دروغگویی بپرهیزند و همانگونه که گفتیم این نخستین بار نیست که بین موساد و امان  درباره عملیاتی که در خارج از کشور انجام شود اختلاف نظر وجود دارد.

چه بهتر…

هیچکس در اسرائیل بله قربان گو نیست همه با عقل و منطق و میزان برداشت خود صحبت می‌کنند و ارزیابی ارائه می‌دهند.

اما  در مجموع هیچ اختلاف نظری بین موساد و شباک و یا امان و یا هر سرویس و نهاد امنیتی اسرائیل در یک مورد وجود ندارد و آن اینکه نباید گذاشت که حکومت ایران به بمب هسته‌ای دست یابد.

این بین همه نهادهای امنیتی و اطلاعاتی- سیاسی و نظامی اسرائیل اتفاق نظر درباره آن وجود دارد.

نباید گذاشت حکومت ایران به بمب هسته‌ای دست پیدا کند…

حکومتی  که اسرائیل را به نابودی تهدید کرده و تهدید می‌کند. حکومتی که سازمان‌های ترور دور و گرداگرد اسرائیل به وجود آورده که به این کشور آسیب برسانند و حکومتی که اکبر هاشمی رفسنجانی در آن اوایل حکومت گفته بود که با یک بمب اسلامی می توان آن کشور را نابود کرد نباید به بمب هسته ای مجهز شود به ویژه آنکه در کنار آن و به موازات آن به تولید انواع موشکها دست زده است.

موشک های برد کوتاه و برد بزرگ و موشک های بالستیک را برای موشکهای در واقع قاره پیما را برای حمله احتمالی برای کشورهای غرب اروپا ساخته و می‌سازد و آزمایش می‌کند و بهینه می‌سازد.

چنین حکومتی نباید به بمب هسته‌ای دست پیدا کند.

این را موساد می گوید…

امان می گوید و امنیت خارجی اسرائیل می گوید و شورای امنیت ملی اسرائیل می گوید و همه نهادهای اطلاعاتی و نه فقط اسرائیل بسیاری از کشورهای اروپایی و ایالات متحده هم  بارها گفته و می‌گوید که نباید چنین حکومت فتنه‌گری به بمب هسته‌ای دست پیدا کند و آنگاه سراسر منطقه را به خطر خواهد انداخت و امروز عربستان سعودی می گوید که اگر آنها به آستانه تولید بمب برسند ما هم میرویم و بمب اتمی ایجاد می کنیم و می سازیم.

عربستان پول کلان دارد و می‌تواند این تکنولوژی را در کوتاه‌مدتی از کشورهای دیگر خریداری کند و بنابراین یک مسابقه تسلیحاتی بسیار خطرناک در منطقه آغاز خواهد شد که نتیجه آن غیرقابل پیش‌بینی است اما مسلم آن است که نه فقط امنیت اسرائیل بلکه امنیت ملت ایران را سخت به خطر خواهد انداخت.

بنابراین در اسرائیل همه می‌گویند از چپ و راست و از نظامی و غیرنظامی و از متخصص و غیر متخصص که نباید گذاشت که حکومت ایران به بمب هسته‌ای دست پیدا کند.

داوید برنع  رئیس موساد(سرویس امنیت خارجی اسرائیل) سوگند خورده که نخواهد گذاشت که حکومت ایران به بمب هسته‌ای دست پیدا کند.

در دوران مأموریت ۴ ساله خود و می‌افزاید اسرائیل هرگز نباید اجازه دهد که رژیم ایران به بمب هسته‌ای دست پیدا کند و همین حرف را رئیس امان رییس رکن اطلاعات کل ارتش اسرائیل می‌گوید و همه می‌گویند.

حالا چگونه می توان به این هدف رسید یعنی راه تاکتیکی آن چه خواهد بود؟

بله در این مورد بین آنها اختلاف نظر وجود دارد.

رئیس موساد می گوید که باید به هماهنگی های اطلاعاتی ادامه داد و باید از هرگونه توافق نیم‌بند با رژیم ایران جلوگیری کرد.

نباید اجازه داد که حکومت ایران تعهد کند که یک سال دیگر یا دو سال دیگر یا ۵ سال دیگر ساخت بمب اتمی را به عقب می‌اندازد و همه پتانسیل و امکانات اتمی را همچنان برای خود حفظ کند و سانتریفیوژهای پیشرفته دست نخورده باقی بمانند و اورانیوم ذخیره شده در ایران باقی بماند و ادعا شود که بله با این رژیم  کنار آمدیم و تحریم‌ها را بردارند و حکومت ایران امکانات مالی گسترده را از نو باز یابد و فردا بعد از اینکه بایدن رفت و یا به هر علت دیگری اعلام کند که بله بهانه بیاورد که شما خلف وعده کردید و ما برمی‌گردیم و برنامه اتمی خود را ادامه خواهیم داد.

این را رئیس موساد می گوید…

و در مقابل رئیس امان می گوید که حتی اگر در حال حاضر توافقی حاصل شود که موجب توقف برنامه های اتمی رژیم ایران گردد این را باید پذیرفت…

و یک مشکل دیگر و یا یک ملاحظه دیگر در این بازی وجود دارد و آن اینکه در دولت آقای بایدن روابط بین ایالات متحده و اسرائیل چندان دوستانه نیست.

دو حکومت یعنی آقای بایدن و دولت اسرائیل در برخی موارد در امور خاورمیانه به ویژه درباره ایران اختلاف نظر دارند و اسرائیل نمی‌خواهد دوست خوبی را مانند ایالات متحده از دست بدهد و دولت پرزیدنت بایدن هنوز به این نتیجه و عقیده و ارزیابی نرسیده است که با حکومت ایران نمی‌شود همکاری کرد و نمی توان اعتماد کرد و نمی توان به توافق عملی رسید.

بنابراین نگرانی در اسرائیل این است که آقای بایدن بگوید که بسیار خوب بیایید و به یک توافق موقت دست یابیم.

بیایید به برجام بازگردیم…

به کدام برجام؟

برجامی که حکومت ایران تمام مفاد آن را زیر پا گذاشته است و اگر همه را بر نچیند آنگاه خطر این است که هر لحظه که اراده کند دوباره برنامه های اتمی را از سر خواهد گرفت و این را دولت اسرائیل و کشورهای اروپایی و حتی ایالات متحده و دولت پرزیدنت بایدن نباید اجازه دهند.

احتمال دارد که رئیس امان سرویس رکن اطلاعات ستاد کل ارتش اسرائیل یک ملاحظه دیگر نیز دارد و آن این است که هرچه موعد حمله به تعویق بیفتد ارتش اسرائیل قوی و قوی تر خواهد شد.

در گذشته نزدیک به هواپیماهای  رادار گریز اف ۳۵ مجهز شد امری که صحنه جنگ را ممکن است به کلی دگرگون سازد و اکنون نیز ممکن است که اسرائیل دو فروند هواپیمای سوخت‌رسان پیشرفته‌تر دریافت کند و همچنان بتواند بمب سنگرشکن تازه‌ای را به دست آورد که قادر است در عمیق ترین نقطه زیر زمین هم نفوذ کند و تاسیسات اتمی را به کلی ویران سازد.

بنابراین هرچه جنگ به تعویق بیفتد این به سود اسرائیل خواهد بود و اسرائیل آسان‌تر خواهد توانست که تجهیزات اتمی و توان هسته‌ای رژیم ایران را نابود کند.

این تفاوت عقیده و برخورد آزاد عقاید و آرا در دولت اسرائیل مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.

دیگران نیزو نهادهای دیگری امنیتی و اطلاعاتی و سیاسی و امنیتی بررسی خواهند کرد و تصمیم لازم گرفته خواهد شد.

یک نکته را قاطعانه می‌توان اعلام کرد و آن اینکه اسرائیل خواهان جنگ نیست…

اسرائیل می داند که جنگ چه فاجعه‌ای می‌تواند به راه بیاندازد اما حکومت ایران نیز می داند و می پرهیزد از بروز جنگ…

حکومت ایران است که در برابر عملیات نظامی اسرائیل در سوریه که سالها است ادامه دارد سکوت کرده و حتی آن را انکار می کند که مبادا سپاه قدس در سوریه ناچار شود با ارتش اسرائیل روبرو گردد. این است که ضربات را میخورند و دم بر نمی‌آورند و حتی انکار می کنند و می گویند که آسیبی به ما نرسیده است و این نشان می‌دهد که حکومت ایران چندان خواهان جنگ نیست زیرا می داند که اگر جنگی رخ دهد ارتش اسرائیل چگونه قاطعانه خواهد توانست از امنیت این کشور دفاع کند و خطری را که وجود دارد از سر راه بردارد.

این را سپاه پاسداران و حکومت ایران به خوبی می دانند آنها هم جنگ نمی‌خواهند چون می دانند که اگر جنگ شود دیگر آن سودهای کلان ناشی از قاچاق و انحصار را از دست خواهند داد و حکومت ممکن است فرو ریزد و جان خود فرماندهان و جان خود رهبران رژیم به خطر بیفتد و معلوم شود که آنها یک حباب بیشتر نبودند یک نیشدر به آنها بزنید نابود می‌شوند…

این را خوب می‌دانند و می‌خواهند از بروز آن جلوگیری کنند.

و نتیجه بگیریم و امید داشته باشیم که جنگی نشود…

هیچ کشوری با هیچ کشور دیگر درگیر نگردد…

جنگ بد است و جنگ خونریزی و ویرانی به بار می‌آورد.

ایرانیان هشت سال جنگ با عراق را از یاد نبرده اند…

اما چه میشود کرد که حکومت ایران همچنان در کشورهای منطقه فتنه ایجاد می‌کند و همچنان از نابودی آنها سخن می‌گوید و همچنان از برتری خود می‌گوید و حتی آب و نان ملت ایران را به حزب الله و دیگر گروه‌های تروریستی می‌دهد…

به حوثی‌ها می‌دهند…

و غیره و غیره…

این هنوز برای آنها یک درس عبرت نشده و هنوز بیهوده و و خیال پردازانه امید دارند که بتوانند در این نبرد پیروز شوند.

کشورهای منطقه را به استعمار و استثمار خود در بیاورند و در همان حال همه مال و منال و امکانات مردم ایران را قربانی کنند و در راه هدف های ناپاک خود هزینه کنند.

برای آنها جان مردم ایران هیچ اهمیتی ندارد.

آنچه را که می‌خواهند و امید دارند و آرزو دارند اما هرگز به آن دست پیدا نخواهند کرد  تسلط بر کشورهای منطقه است.

این هذیان است و باید از این دست بردارند وگرنه موجودیت شان و ادامه حکومت شان سخت به خطر افتاده و بالاخره به نابودی آنها خواهد انجامید…

اورشلیم؛ شنبه  ۱۸ دی ۱۴۰۰  – ۸ ژانویه ۲۰۲۲