اعتراض نسبت به این احتمال که دولت از انتشار آمار واقعی درباره تعداد مبتلایان به کرونا و افراد فوت کرده خودداری می ورزد، در ایران بالا می گیرد.
اقبال شاکری عضو پیشین شورای شهر تهران در اعتراض به احتمال گفت : آقای رییس جمهور کرونا روال اداری نیست که با بخشنامه و دستور برطرف شود. شفاف سازی کنید؟دروغ بس است ؟؟
اقبال شاکری گفت: کرونا یک دوره و بازه‌ای دارد که باید طی شود.نباید بی تفاوت بود چرا این قضیه را جدی نمی گیرید کل کشور در خطر است ؟همه با ما قطع رابطه کرده اند آن وقت عده ای به طنز پردازی و بی تفاوتی در این زمینه پرداخته اند ؟ کجای کارید؟
شاکری افزود: این کار در وهله اول باید توسط وزارت بهداشت و در وهله دوم توسط هیئت دولت که مجری دستورات کلان کشوری است، انجام شود. بنابراین هر اتفاقی رخ دهد ابتدا وزارت بهداشت و بعد دولت درباره آن مسئول هستند و باید پاسخگو باشند.
شاکری گفت: وقتی واقعیت‌ها، آمار و ارقام، مسائل دیگری را بیان میکند و در شبکه‌های تلویزیونی مردم از حضور در اماکن شلوغ و پرجمعیت نهی می‌شوند نمی‌توانیم خلاف آن سخن بگوییم و اعلام کنیم از فلان روز دیگر هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. بنابراین هیئت دولت به‌ویژه رئیس جمهوری به این نکته توجه داشته باشد که سلامتی مردم اولویت اول است حتی اگر لازم باشد چندین روز برخی فعالیت‌ها به حال تعطیل درآیند.
روزنامه ایران چاپ تهران نیز که دیدگاه های حکومتی را بازتاب می دهد، برای اولین بار در اعتراض به ندادن آمار واقعی از سوی مقامات حکومتی ایران در ارتباط با ویروس کرونا نوشت: چرا تعداد فوت شدگان تناسبی با تعداد مبتلا شدگان به کرونا وجود ندارد.
روزنامه دولتی ایران در ادامه نوشت: ممکن نیست که با تعداد زیر ۲۰۰نفر مبتلا حدود ۲۰نفر فوتی وجود داشته باشد. باید برآورد علمی داشت بنابراین اطلاع‌رسانی باید با تأکید قطعی و بدون چون و چرا بر بیان حقیقت متمرکز شود
حکومت اعلام کرده که انتشار شمار مبتلایان و قربانیان، تنها توسط ستاد ویژه باید انجام گیرد. این تهدید نیز شنیده شده که اگر پزشکان، به طور مستقل به انتشار واقعیات ابعاد کرونا بپردازند، دستگیر و زندانی خواهند شد.
خبرگزاری دولتی ایرنا نیز در این رابطه پرسید: چرا نباید مردم از اخبار واقعی کشور باخبر شوند ،با وجود تعداد فراوان کانالهای تلگرامی و دیگر منابع خبری نوعی بلبشوی تحلیلی و اطلاع‌رسانی به‌وجود آمده است که وجود آن از اصل ویروس کرونا خطرناک‌تر است. این آشفتگی‌های ذهنی و روانی و اطلاعاتی نتیجه فقدان حضور مؤثر یک رسانه معتبر است و تا این نقیصه حل نشود، هیچ گرهی در این جامعه باز نخواهد شد.
