آخوند علی یونسی، وزیر پیشین اطلاعات حکومت اسلامی در گفت و گو با روزنامه ایران، درباره شیوه عملیاتی این وزارتخانه و استفاده از عوامل و ماموران اطلاعاتی توضیحاتی داد و از جمله ادعا کرده گفت : استفاده از “پرستو” در وزارت اطلاعات ممنوع است و رهبر جمهوری اسلامی هم این موضوع را “بهشدت منع” کرده است.
واژه پرستو درباره زنانی به کار میرود که نهادهای امنیتی بر سر راه مقامات، چهرههای سیاسی، منتقدان و مخالفان حکومت و حتی دیپلماتهای خارجی قرار میدهند تا برای آنان پروندهسازی کنند.
آخوند علی یونسی درحالی این ادعا را می کند که در ماههای گذشته در جریان پرونده محمدعلی نجفی، شهردار پیشین تهران که همسرش، میترا استاد را به قتل رساند، تعدادی از چهرههای اصلاحطلب و علی مطهری، نماینده مجلس شورای اسلامی، میترا استاد را متهم کردند که “پرستو” بوده است
آخوند یونسی افزود: ریشه این ممنوعیت به دهه ۶۰ در حدود ۳۹ سال پیش باز میگردد و این موضوع الان در وزارت اطلاعات و همه سازمانهای اطلاعاتی امنیتی ممنوع است.
یونسی گفت : دستگاههای اطلاعاتی ایران کارمند یا مامور در خدمت به عنوان “پرستو” ندارند و اگر بخواهند از کسی نقطه ضعف پیدا کنند، “میتوانند روی مسائل سیاسی یا مالی دست بگذارند و آن را پررنگ کنند”.
آخوند یونسی گفت : ریشه این واژه به دوران پیش از روی کار امدن انقلاب اسلامی بر میگردد و ما هم اکنون چنین روشی را در جمهوری اسلامی نداریم .
یونسی در حالی این سخنان را مطرح می کند که پیشتر توسط رسانه های اجتماعی فیلمی از رابطه اخلاقی یکی از پرستو های حکومت با علی محمد احمدی استاندار کهگیلویه و بویر احمد و مشاور عالی وزیر نفت در فضای اجتماعی منتشر شد.
وزیر پیشین اطلاعات دولت خاتمی ادعا کرد که در دوران او در وزارت اطلاعات مواردی مثل شکنجه، سختگیری و دروغگفتن به متهمان را تعطیل کرده بود ولی گفته است که شنود همیشه برای “افراد خاص، مثل تروریستها، جاسوسان و خیانتکاران به بیتالمال، قاچاقفروشان مواد مخدر و آدمربایان” وجود دارد.
وی گفت : بازجوها و شکنجهگرها، در پرونده قتلهای زنجیرهای از پرسنل وزارت اطلاعات بودند ولی “ارتباط اداری” با این وزارتخانه نداشتند.
یونسی در باره خاطراتش در دوران دولت خاتمی گفت : روزی محمد خاتمی از او پرسیده که علت مشکلی که در ماجرای برای وزارت اطلاعات پیش آمد چه بود و چرا وزارت اطلاعات یک دانشمند را میکشد؟
وی اشاره نکرد که منظور خاتمی کدام “دانشمند” بوده است ولی به رئیسجمهوری وقت ایران پاسخ داده که چون وزارت اطلاعات “از دل نظامیها” و به طور عمده از “سپاه” در آمده است، گفته است : این نیروها به اینجا نیامدهاند تا کار اطلاعاتی بکنند، بلکه آمدهاند تا کار عملیاتی بکنند؛ آمدهاند بجنگند؛ آمدهاند بروند جبهه و شهید شوند؛ آمدهاند ضد انقلاب را بگیرند و بکشند.
در جریان قتلهای زنجیرهای، داریوش و پروانه فروهر، محمد جعفر پوینده و محمد مختاری چهار نفر فعال سیاسی و روشنفکر منتقد حکومت بودند، توسط عوامل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی کشته شدند.