با گذشت حدود دو ماه از وقوع انفجار در یکی از مهمترین سایت‌های غنی‌سازی اورانیوم ایران، بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران بدون ارائه توضیحات و جزئیات کامل،از شناسایی عوامل خرابکاری خبر داد و ادعا کرد که نهادهای امنیتی رژیم توانسته اند همه افرادی را که در این خرابکاری دست داشته اند و همچنین چگونگی تولید انفجار در کارگاه مونتاژ سانتریفیوژها را شناسایی کنند.
کمالوندی گفت: این حادثه جنبه «خرابکاری» دارد و سازمان‌های امنیتی ایران باید دقیق موضوع را بررسی کنند.
کمالوندی در ادامه مدعی شد: «قرار بر این بود که سازمان های امنیتی نسبت به حادثه نطنز اظهارنظر کنند، تحقیقات آنها ادامه دارد و تا جایی که اطلاع داریم، عوامل را کشف کرده‌اند، دلایل را می‌دانند و اشراف کامل به این موضوع دارند».
او در حالی که ادعا می کرد که عوامل خرابکاری به دید وی شناسایی شدند در همان حال نیز گفت: جزئیات دقیق را نمی‌داند.
کمالوندی گفت: «تا اندازه‌ای به ما گفته‌اند، چون موضوع در دست پیگیری و بررسی است نمی‌توانیم بیشتر در رابطه با آن صحبت کنیم».
در دوازدهم تیر ماه ۱۳۹۹ بود که یکی از ساختمان‌های تاسیسات هسته‌ای نطنز دچار انفجار و آتش‌سوزی شد، سازمان انرژی اتمی ایران اعلام کرد که این حادثه “خسارات قابل توجهی” به بار آورده که روند نصب تجهیزات گریز از مرکز در این سایت را در میان مدت با تاخیر روبرو می‌کند.
نیویورک تایمز نیز پیشتر در این باره نوشته بود که اسرائیل این حمله را مهندسی کرده است. این رسانه اما هشدار داد که چنین اقدامی می‌تواند تنش‌ها میان ایران و ایالات متحده را وارد مرحله خطرناکی بکند.
فرضیه ابتدایی درباره انفجار در تاسیسات نطنز بر این بود که مواد منفجره در نزدیکی خط لوله گاز کار گذاشته بود، اما برخی کارشناسان نیز احتمال دادند که انفجار در نتیجه یک حمله سایبری منشه امیر کوتاه مدتی پس از وقوع انفجار، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال گفته بود:حادثه در اثر انفجار مواد بوده و از طریق بمباران هوایی صورت نگرفته است. او گفته بود که چنین بمبی را تنها افرادی که در داخل نطنز کار می کنند و یا به آن جا رفت و آمد داشته اند کار گذاشته بود. منشه امیر گفته بود که همچنین بعید می نماید که انفجار در نتیجه یک پیام سایبری
