در ادامه حدس و گمان ها در مورد هلاکت اسرارآمیز آخوند فراری غلامرضا منصوری، حقوقدان نعمت احمدی نوشت: او در کلیدی‌ترین پست‌های نهادهای سرکوبگر رژیم کار می‌کرد و در پرونده های بسیاری نیز دست داشت. او یک مرتضوی کوچک بود.
نعمت احمدی افزود: در نبود منصوری خیلی‌ها سود می‌برند و هیچ‌کس متضرر نمی‌شود. او در ادامه با اشاره به دادگاه کرباسچی، گفت: در ان زمان یکی همکاران کرباسچی را متهم به فساد کردند، همان لحظه محسنی اژه‌ای از کرباسچی پرسید: فلان شخص فساد کرده است، (نقل به مضمون) کرباسچی پاسخ داد من که قاضی و ناظر نبودم شما بررسی کنید ببینید این آقا فاسد است یا نه. همان جا محسنی اژه‌ای به او گفت شما چطور مدیری هستید که متوجه نشدید زیر مجموعه‌تان فاسد است یا نه. حالا همین سوال را از محسنی اژه‌ای باید پرسید که بعد از بیست، سی سال نهاد قوه قضائیه و روسای محترم آن، چه شاهرودی و چه لاریجانی چگونه متوجه نشدند که فساد تا پشت در اتاقشان رفته است؟
این حقوقدان در ادامه گفت: «غلامرضا منصوری در کلیدی‌ترین پست‌ها کار می‌کرد، وقتی بازپرس شعبه ۹ دادسرای رسانه بود یکی از خبرسازترین افراد بود وبسیاری از خبرنگاران را او محاکمه و دستور حبس داد یعنی یک مرتضوی کوچک بود. وقتی هم که قاضی اجرائیات لواسان شد در آنجا برای خودش یک کوچک بزرگمرد بود و چهره تاثیر گذار تمام تخلفاتی بود که در حوزه لواسانات مثل اضافه شدن کلاک به منطقه، ساخت‌وسازهای باستی هیلز و دختر نعمت زاده زیر پوشش دادگستری انجام می‌شد.
احمدی افزود: حال جای سوال است؟ چطور مسئولان حفاظتی، حراستی و امنیتی متوجه فساد ایشان نشدند؟ من از این منظر تعجب می‌کنم. آدم فاسد هم یک شبه فاسد نمی‌شود، شترمرغ دزد قبلا تخم مرغ دزد بوده است. در پرونده غلامرضا منصوری فقط فساد ۵۰۰ هزار یورویی مطرح نبوده است قطعا وی در همه‌ی پرونده‌هایی که حضور داشته فسادی کرده است.
احمدی با انتقاد از نحوه کیفرخواست پرونده اکبر طبری گفت: به طبری می‌گویند شما چند میلیارد در حسابت آمده و او می‌گوید آمده که آمده به شما چه ربطی دارد؟ دوست داشتند که بدهند. در حالی که باید بگویند آقای نجفی، آقای مشایخ، آقای دانیال زاده و… این پرونده‌ها را در دادگستری داشتند و شما این اقدامات را انجام دادید و در قبال آن کارها، این پول‌ها را گرفتید. آن وقت طرف ساکت می‌شود و دیگر نمی‌گوید دوست داشتند که به من پول بدهند و اگر بخواهم کل لواسان را به نامم می‌زنند.
وی افزود: در اصل کیفرخواست روشن است اما رسیدگی به پرونده از سوی قوه نمایشی و ناقص است و مسیری که کیفرخواست می‌رود به ناکجاآباد است و با این مسیر کشف نمی‌شود که متهمین چه کارهایی کردند. آقای طبری که قاضی نبود، او توصیه افرادی مثل مشایخ، نجفی و دانیال زاده را دنبال کرده است و قاضی انجام داده است. چرا سرنخ‌ها نباید گشوده شود درحالی که همه انظار به این پرونده دوخته شده است؟
این حقوقدان در ادامه افزود: ” منصوری در یک دوراهی قرار گرفته بود”، از یک طرف نمی توانست در یک کشور اروپایی باشد چرا که بر اساس قوانینی که دارند می‌توانند برای کسانی که به نقض حقوق بشر متهم هستند ، در دادگاه محاکمه کنند .برای نمونه هم اکنون فردی به نام حمید نوری در استکهلم بازداشت است و عده‌ای شاهد دارد که ثابت کرده اند که این فرد در دهه ۶۰ در زندان اوین سمتی داشته و آنان را محاکمه و شکنجه داده است، این فرد چند ماه است که آنجا زندانی است و سازمان گزارشگران بدون مرز و خانواده‌های و شاهدین عینی که از او شکایت کردند و او را بر اساس قوانین اروپا به زندان انداخته اند و قرار است محاکمه شود.
وی در ارتباط با شرایط غلامرضا منصوری نیز گفت: منصوری یا باید پیه زندان اروپا را به تنش می‌مالیده و رو در روی نظام نیز قرار می‌گرفته، مثلا صحبت‌هایی راجع به پرونده‌هایی که داشته انجام می‌داده که شاید به دلخواهش نبوده است و یا به ایران برمی‌گشت.
احمدی به تمسخر گفت: این میزان اتهامی که دادستان قهرمانی می‌گویند یعنی دریافت ۵۰۰ هزار یورو رشوه مثل خلال دندان می‌ماند پس لابد پرونده‌های دیگری هم داشته است. اما اگر فرض بر این باشد که خودکشی کرده است، که خیلی ها هم اصرار دارند که خودکشی است ، برای این بوده که در این دو راهی قرار گرفته است؛ در اروپا بماند و آنجا محاکمه شود و اتهامات آن چنانی را به جان بخرد و مجبور شود علیه نظام نیز حرف بزند یا این‌که به ایران برگردد که اتهاماتش در این‌جا فقط آن ۵۰۰ هزار یورو رشوه نبوده است. وگرنه برای این جرم فقط پول را پس می‌داد. البته این مقدار پول برای منصوری عددی نبوده بلکه او ترس از پرونده‌های دیگرش داشته است. احمدی در پایان افزود: اگر قاضی منصوری به قتل رسیده باشد کل افرادی که در پرونده طبری درگیر هستند می‌توانند طرف اتهام باشند.
