رابرت مالی، مدیرکل “گروه بین‌المللی بحران” و از مشاورین پیشین دو دولت بیل کلینتون و باراک اوباما، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران خواهد شد. با این حساب رابرت مالی جای الیوت آبرامز و برایان هوک، دو دیپلماتی که در دولت ترامپ عهده‌دار این سمت بودند،را پر می‌کند.
او فرزند یک شهروند سوریه‌ای یهودی، متولد مصر است.
مالی به تمایل خود برای مذاکره با حکومت ایران و سایر دولت‌های متخاصم با آمریکا همچون سوریه شناخته می‌شود و انتصابش نشانه آشکار دیگری از خواست بایدن برای مذاکره با ایران است.
در ادامه این خبر امده است که چند تن از اصلی‌ترین طراحان و مجریان آمریکایی برجام فی‌الحال سمت‌هایی در دولت جدید دریافت کرده‌اند. از جمله ویلیام برنز که رئیس سازمان سیا خواهد بود و وندی شرمن که به معاونت وزارت خارجه بازمی‌گردد. جیک سالیوان نیز قرار است مشاور امنیت ملی بایدن بشود.
رابرت مالی بخشی از کودکی‌اش را در فرانسه گذرانده، جایی که پدرش در روزنامه چپ‌گرای گآفریقا آسیاگ کار می‌کرد و به همین علت در سال ۱۹۸۰ توسط والری ژیسکار دستن، رئیس‌جمهور وقت فرانسه، از کشور اخراج شدند.
مالی از دانشگاه ییل لیسانس دارد و فوق لیسانس و دکترایش در زمینه فلسفه سیاسی را از دانشگاه آکسفورد گرفته است. او در ضمن در دانشگاه هاروارد درس حقوق خوانده و یکی از هم‌کلاسی‌هایش در این دانشگاه رئیس آینده او، باراک اوباما، بود.
خواست جنجالی مالی مبنی بر لزوم مذاکره با گروه حماس که توسط آمریکا و اسرائیل سازمانی تروریستی دانسته می‌شود از جمله مواضع جنجالی و مورد انتقاد او است. گفته می‌شد به دلیل همین موضع بود که دولت اوباما در ابتدا از او استفاده نکرد.
مالی اما در دولت دوم اوباما به میز خاورمیانه شورای امنیت ملی آمد و مشاور ویژه اوباما در امور مربوط به سازمان تروریستی داعش شد.
حضور او احتمالا با انتقادهای بسیاری مواجه خواهد شد و اما در ضمن میتواند نشانه‌ای به منطقه باشد که عزم دولت بایدن در تغییر سیاست آمریکا نسبت به خاورمیانه جزم است.
رابرت مالی سال گذشته نیز با محمد جواد ظریف، که برای شرکت در نشست‌های سازمان ملل به نیویورک آمده بود نیز دیدار کرد.
گفته شده است که رابرت مالی به علت دیدگاه‌های خود بارها مورد انتقاد محافظه‌کاران و برخی طرفداران دولت‌های اسرائیل قرار گرفته است. این انتقادها متوجه پیشینه او هم هست. پدر او، سیمون مالی، یهودی سوری متولد مصری بود که در سال‌های اوج جنبش جمال عبدالناصر در مصر برای روزنامه دولتی “الجمهوریه” که ارگان طرفداران ناصر بود کار می‌کرد. مالی گرایشات کمونیستی داشت. مادرش، باربارا سیلورشتاین (که بعد از ازدواج شد باربارا مالی) در دفتر “جبهه آزادی‌بخش ملی” الجزایر در سازمان ملل کار می‌کرد و در چنین فضایی بود که با هم آشنا شدند.
