از کوروش تا رضا پهلوی؛ فرزام کرباسی

هفتم آبان ماه یاد روز کوروش بزرگ است که در سالهای اخیر ملت ایران از جای جای میهن خود را به آرامگاه این پادشاه بزرگ ایران زمین می‌رسانند و با وجود همه مشکلاتی که رژیم برایشان ایجاد می‌کند یاد این پادشاه دادگستر و بزرگ ایران زمین را که آوازه جهانی نیز دارد گرامی می‌دارند.

ویدئوهای منتشر شده از مراسم‌ یادبود کوروش بزرگ در سالهای گذشته نشان می‌دهد که حضور جوانان در کنار رده‌های سنی بالاتر چشمگیر است و این نشان از شناخت و آگاهی در نسل جوان امروز ایران نسبت به فرهنگ و تمدن کهن ایران دارد که متاسفانه در نسل ۵۷ یا وجود نداشت یا کمرنگ بود چرا که اگر این آگاهی و ایران دوستی در این نسل وجود داشت اساسا ما شاهد شورش کور ۵۷ و سپردن ایران به دست ملایان خارجی و ضدایرانی نبودیم.

اکثریت جمعیت ایران امروز را جوانان تشکیل می‌دهند جوانانی که زندگی در پیش از شورش ۵۷ را تجربه نکرده‌اند اما از زبان پدران و مادران خود خاطرات خوشی از آن دوران را شنیده‌اند و مهمتر اینکه از زبان بخشی از انقلابیون که هنوز در داخل رژیم خمینی هستند مانند صادق زیباکلام می‌شنوند و می‌خوانند که رضا شاه بزرگ به جز خدمت و خدمت و خدمت کار دیگری در ایران انجام نداده است.

اما  نوستالژی پدران و مادران و گفته‌های صادق زیباکلام‌ها نبود که نسل جوان از دی ماه ۹۶ تا به امروز در سراسر ایران یاد رضا شاه بزرگ را گرامی می‌دارند و چشم امید به نواده او یعنی شاهزاده رضا پهلوی دارند.

این منش و گفتار و کردار ایران دوستانه شاهزاده رضا پهلوی بوده و هست که امروز پیر و جوان نام او را در کوی و برزن ایران فریاد می زنند  او  را فریادرس ملت ایران می‌دانند.

اعتراضات سراسری دی ماه ۹۶ جدای از گستردگی که درصد و اندی شهر و روستای ایران رخ داد یک مشخصه مهم دیگر نیز داشت که این مشخصه در آینده پسا جمهوری اسلامی بیشتر خود را نشان خواهد داد آن هم این بود که ملت ایران برخلاف سال ۵۷ که خواهان رفتن حکومت پادشاهی و آمدن رژیمی که هیچ آگاهی از آن نداشت بود، این‌بار اما ملت می‌داند که رژیم ملایان را نمی‌خواهد و خواهان برگشت به دکترین رضاشاهی است؛ یعنی مدرنیسم و ایران‌گرایی همراه با خردورزی اما این بار با کوله‌باری از تجربه هر چند تلخ و پُربها برای ما ملت ایران.

ممکن است شما مخاطب گرامی از خود بپرسید با چه معیار و سنجشی ما این شعارهای ملت ایران در دی ماه ۹۶ تا به امروز را که در هر فرصتی از پادشاهان پهلوی به نیکی یاد می‌کنند و نام شاهزاده رضا پهلوی را فریاد می‌زنند ملاک قرار می‌دهیم پاسخ این است که بعد از گذشت ۴۰ سال و با وجود اینترنت و ماهواره و وجود گروه‌های سیاسی مختلف که اتفاقا بیشتر از ایشان تریبون در اختیار دارند و برای خود و اهداف سیاسی‌شان تبلیغ میکنند ملت ایران مستقیم نام شاهزاده رضا پهلوی را فریاد می‌زنند و او را خطاب قرار می‌دهند و از او می‌خواهند که به فریادشان برسد.

ما ملت ایران روز هفتم آبان را گرامی می‌داریم چرا که در این روز کوروش بزرگ به شهر بابل وارد می‌شود و به جای خونریزی و قتل و غارت با اهالی این شهر با احترام برخورد می‌کند.

به کوروش بزرگ عشق می‌ورزیم چرا که حقوق‌بشر را نه تنها برای ما ملت ایران به یادگار گذاشت بلکه این اقدام او امروز سبب افتخار برای ما ایرانیان در جهان است هر چند که این نکته تلخ تاریخ است که ما وارثان کهن حقوق بشر امروز از تمامی مفاد آن محروم هستیم.

اما امروز ما ملت ایران در میان خود فردی را داریم که او هم نماینده و سمبل سامانه پادشاهی می‌باشد که با وجود مشروعیت تاریخی و اینکه ایشان نماینده و وارث سامانه پادشاهی در ایران هستند از جایگاه خود به صورت موقت چشم‌پوشی کرده و نقش و جایگاه تاریخی به عنوان پادشاه ایران زمین را به رای و خواست همه ملت ایران واگذار نموده است که در فردای رهایی ایران و در شرایطی آزاد این مردم ایران باشند که تعیین کننده نقش و جایگاه ایشان باشند.

شاهزاده رضا پهلوی همواره بر مبارزه به دور از خشونت تأکید داشته و دارند و همچنین بر این امر تاکید دارند که برای پایان دادن به دور خشونت در فردای سقوط رژیم ما نیاز به یک بخشش ملی داریم.

از این منظر می‌توان به دو نکته مهم در رابطه با شاهزاده رضا پهلوی پرداخت.

نخست اینکه ایشان به خاطر عشق به میهن و ملتش بوده که در طول چهل سال گذشته در میدان مبارزه حضور داشته و از جایگاه تاریخی خود به خاطر ایران گذشته است کاری که هیچ فرد و گروه سیاسی در این چهل سال نکرده و سر سوزنی از خواست‌های سیاسی خود عقب نشینی نکرده‌اند. ایشان در صدها گفتگوی خود با رسانه‌های ایرانی و غیرایرانی یک بار هم درباره جایگاه آینده خود به عنوان نماینده و سمبل پادشاهی در ایران سخن نگفتند و جایگاه آینده خود را بسته به رأی و نظر ملت ایران دانسته‌اند و به خاطر همین مهم هم هست که امروز ملت ایران نام رضا پهلوی را فریاد می‌زند چون درک کرده‌اند که این شخص نه در پی قدرت بلکه در پی سعادت هم میهنان خود  گام برداشته و نه تنها با همه زبان‌هایی که به آنها اشراف دارد(فارسی،انگلیسی و فرانسه) و در همه جوامع جهانی به صراحت گفته است که خواست ملت ایران و خوشبختی آنها در رده نخست خواست‌هایش قرار دارد بلکه در میدان عمل نیز برای دوری از هرگونه اختلاف خود را تنها یک شهروند ایران خوانده و شاهزادگی خود را ملاک قرار نداده است تا جایی که مورد انتقاد شدید هواداران سامانه پادشاهی نیز قرار گرفته است.

اگر کوروش بزرگ به خاطر روحیه صلح‌طلب و دادگسترش امروز در ایران به یک نماد ملی برای همه ایرانیان تبدیل شده و جهان به او احترام می‌گذارد شاهزاده رضا پهلوی نیز به واقع و به دور از تعارفات معمول ایرانی ثابت کرده که به خاطر عشق به ایران و ایرانی و گذشت از حق و حقوق تاریخی خود و واگذاری آن به رأی و خواست ملت و همچنین روحیه دموکراتیک و آزادمنشانه‌اش امروز برای ملت ایران  یک نماد و شخصیت ملی می‌باشد و جدا از اینکه ما چه باور سیاسی داشته باشیم باید اذعان کنیم که شاهزاده رضا پهلوی تنها فرد ایرانی بوده که در چهل سال گذشته به دور از هر باور سیاسی همه توان و وقت خود را برای رهایی ایران و ایرانی صرف کرده و در این راه برایش فرقی نداشته که مردم او را پادشاه یا ولیعهد یا یک شهروند ایرانی می‌دانند.

سخن آخر اینکه تصور کنید که در یک میدان نبرد هر ارتش و نیروی نظامی خواهان پیشرفته‌ترین و کارآمدترین ابزار نظامی می‌باشد که با کمترین هزینه جانی و مالی بتواند بر دشمنش پیروز گردد ما ملت ایران نیز در میدان نبرد با رژیم اهریمنی ملایان یک شانس و سرمایه تاریخی داریم آن هم وجود یک شخصیت ملی و شناخته شده برای جامعه جهانی است که نه تنها دلسوز ایران و ایرانی می‌باشد بلکه پادزهر سمی به نام خمینیسم است که چهل سال است کام ما را تلخ و پیکر ما ملت ایران را از رمق انداخته اما نتوانسته ما را از پای بیاندازد.

بر ماست که به گفته پادشاه فقید در این لحظات تاریخی به ایران بیاندیشیم و همه برای رهایی و آزادی ایرانمان بر گرد دو نماد ملی یعنی منش و آموزه‌های کوروش بزرگ و شاهزاده رضا پهلوی به هم بپیوندیم و ایرانمان را پس بگیریم.