پیشنهادی که از جانب دولت روسیه پیرامون برپایی کارگروهی که به خروج همه نیروهای خارجی از سوریه رسیدگی کند، در اسرائیل نگرانی هایی برانگیخته، زیرا دولت روسیه خواهان آن است که نمایندگان دولت بشار اسد در دمشق، در کنار نمایندگان اسرائیل و روسیه، و شاید حتی اپوزیسیون سوریه در آن عضویت داشته باشند.
بنیامین نتانیاهو هفته پیش به دنبال دیدار با پرزیدنت پوتین در مسکو، با خرسندی و پیروزی اعلام کرد که دولت های اورشلیم و مسکو به توافق رسیده اند که هیات مشترکی برای رسیدگی به موضوع خروج نیروهای بیگانه از سوریه، در پایان جنگ خانگی هشت ساله در آن کشور، رسیدگی کند.
اسرائیل همیشه خواهان خروج نیروهای ایرانی بوده و نتانیاهو بارها قاطعانه گفته است که اسرائیل به هر قیمت شده، خواهد کوشید به این هدف برسد. ولی برخی آگاهان امور ابراز تردید می کنند که انجام چنین خواسته اسرائیلی به طور کامل امکان پذیر باشد.
مسلم آن است که بدون وارد آوردن فشار بر دولت بشار اسد و همکاری ارتش روسیه، چنین هدفی تامین نخواهد شد.
به گفته کارشناسان اسرائیلی، از یک سو روسیه مایل به خروج نیروهای ایرانی است، تا سوریه روی آرامش ببیند و از درگیری جنگی با اسرائیل جلوگیری شود. طرفداران این ارزیابی می گویند که روسیه می خواهد جای پای سیاسی خود را در سوریه مستحکم سازد و ادامه حضور نیروهای قدس در آن کشور موجب بحران خواهد گردید و برای روسیه ممکن است دردسرساز باشد
همچنین، روسیه به همکاری با اسرائیل در صحنه بین المللی و به ویژه در ترمیم روابط با ایالات متحده نیاز دارد.
به گفته کارشناسان اسرائیلی، روسیه به همان نسبت خواهان ادامه همکاری با رژیم ایران است. زیرا این دوستی و همکاری، نه تنها سود کلان بازرگانی به دنبال دارد، بلکه یک ثروت دیپلماتیک نیز در صحنه بین المللی به شمار می آید و برای اثبات ابرقدرتی روسیه لازم می باشد.
از سوی دیگر، هنگامی که روسیه خواهان خروج همه نیروهای بیگانه از سوریه است، در درجه نخست منظورش بیرون رفتن کامل نیروهای آمریکایی است و این احتمال وجود دارد که نسخه ای یافت شود که رژیم ایران به حضور نظامی در سوریه، مثلا زیر عنوان مستشاران نظامی همچنان ادامه دهد.
در واقع رژیم ایران هرگز به حضور جنگجویان خود در سوریه و واحدهای مزدور شیعه از عراق و افغانستان اعتراف نکرده است.
به گفته برخی کارشناسان اسرائیلی، بیرون رفتن نیروهای بیگانه از سوریه، الزاما به مفهوم خروج نیروهای روسی نیست. زیرا دولت مسکو در مورد استفاده از بنادر نظامی طارطوس و لاذقیه، با دولت دمشق پیمان رسمی دارد. همچنین دولت بشار اسد که به حمایت نظامی روسی بسیار نیاز داشته، و در واقع دخالت روسیه بود که رژیم اسد را از سقوط نجات داد، یک پایگاه هوایی در اختیار روسیه قرار داده است.
با ادامه این قراردادها، حضور نظامی روسیه در سوریه، نه تنها متوقف نخواهد شد، بلکه با خروج نیروهای کشورهای دیگر، حتی تقویت خواهد گردید.
یک کارشناس اسرائیلی حتی هشدار داد که برپایی یک کارگروه Kargruh با عضویت نمایندگان اسرائیل و سوریه، ممکن است دائمی برای اسرائیل باشد که این کشور را در تنگنا قرار دهد.
به گفته این کارشناس، درخواست سوریه در مورد خروج همه نیروهای بیگانه از سراسر خاک آن کشور، ممکن است با لزوم خروج اسرائیل از بلندی های گولان نیز همراه باشد.
گرچه اسرائیل از سال ها پیش با تصویب قانونی بخش غربی بلندی های گولان را رسما به اک خود ضمیمه کرده، ولی هیچ کشوری این اقدام را به رسمیت نشناخته است.
این احتمال وجود دارد که اسد بیرون رفتن نیروهای ایرانی را به خروج اسرائیل از بلندی های گولان مشروط کند و چنین امری ممکن است یک بحران سیاسی بزرگ به وجود آورد و خطر جنگ را محسوس کند.