اسرائیل رویدادهای شبانه روز اخیر اردن را از نزدیک دنبال می کند و این شایعه که برادر ناتنی ملک عبدالله دوم پادشاه اردن قصد کودتا علیه وی را دارد، از طریق همه منابع اطلاعاتی رصد می شود. با این همه، منابع آگاه اسرائیلی بعید می دانند که ادعا در مورد توطئه برای اجرای کودتای نظامی درست باشد، زیرا در میان بیست نفری که بازداشت آنان اعلام گردیده، افرادی نظامی با درجه بالا وجود ندارد و انجام کودتا بدون پشتیبانی فعال نظامیان و یا بخشی از آنان امکان پذیر نیست.
دولت اردن نیز خبر وقوع کودتا و بازداشت ولیعهد پیشین اردن را نادرست می خواهند و ادعا دارد که ولیعهد بازداشت نشده، بلکه فعالیت های او محدود گردیده است.
خود ولیعهد پیشین امیر حمزه بن حسین نیز در واقع این خبر را تایید کرده و در آخرین پیام تصویری که فرستاده، گفته است که او را در قصر خویش زندانی کرده و امکانات ارتباط او با جهان خارج را قطع کرده اند و شاید این آخرین پیامی می باشد که او می تواند به خارج از خانه خود بفرستد.
در گزارش ها آمده است که فرمان برقراری محدودیت ها برای حمزه بن حسین، توسط فرمانده کل ارتش اردن به وی ابلاغ شده است. ساعاتی پیش از آن خبر رسیده بود که نیروهای نظامی زیادی اطراف قصد پادشاهی و محل اقامت خاندان آن را احاطه کرده اند.
یکی از علل حساسیت پادشاه اردن نسبت به آن چه که در قصر سلطنتی و خارج از آن به وقوع می پیوندد، ناپایدار بودن نسبی اوضاع در اردن است که از یک سو با بحران اقتصادی روبرو می باشد و در همان حال قدرت های خارجی و گروه های عربی نیز به آن سرزمین چشم دوخته اند و قصد براندازی حکومت را دارند.
اسرائیل این اوضاع را به دقت دنبال می کند زیرا بحران در اردن اگر گسترش یابد، اسرائیل را نیز با مشکلاتی روبرو خواهد ساخت.
بخش عظیمی از جمعیت اردن را فلسطینیان تشکیل می دهند که برخی از آن ها با صلح اردن و اسرائیل مخالف هستند و در هر فرصت می کوشند به آن آسیب برسانند.
اردن در سال ۱۹۹۴ با اسرائیل پیمان صلح امضا کرد و از آن هنگام تاکنون روابط سیاسی کامل بین دو کشور برقرار است، ولی از حساسیت های زیاد برخوردار است. این قرارداد یک سال پس از امضای قرارداد صلح اوسلو بین اسرائیل و فلسطینیان امضا شد ولی آن پیمان دوام نیاورد و این در حالی که صلح اردن با اسرائیل همچنان پابرجاست.
حماس و گروه های افراط گرای فلسطینی نیز بارها کوشیده اند در اردن رخنه کرده و موجب بی ثباتی آن کشور شوند تا فلسطینیان افراطی بتوانند قدرت را در آن سرزمین به دست گیرند.
حکومت اسلامی ایران و حزب الله لبنان نیر برای گسترش نفوذ خود در اردن به تلاش های بسیار دست زدند که اکثر آنها خنثی شد. ولی بی تردید همچنان ادامه دارد.
