اندیشکده اسرائیلی: چین در حکومت ایران نفوذ بسیار دارد و اگر اراده کند می تواند به نزاع ایران با اسرائیل پایان دهد

یک اندیشکده امور امنیتی و سیاسی در اسرائیل به این ارزیابی رسیده که دولت چین می تواند برای رفع تنش و جلوگیری از رویارویی جنگی بین اسرائیل و حکومت اسلامی ایران نقش مهمی ایفا کند.

اندیشکده پژوهش های امنیتی و سیاسی وابسته به دانشگاه تل آویو در مرکز اسرائیل، ارزیابی کرده که دولت چین از نفوذ زیادی در دستگاه حکومتی در ایران برخوردار است و اگر اراده کند، می تواند رژیم ایران را به کاهش تنش و درگیری جنگی با اسرائیل بکشاند.

ژنرال عاموس یادلین، امیر بازنشسته اسرائیلی که در گذشته سمت های حساس امنیتی و اطلاعاتی داشته، و از مله، رئیس رکن اطلاعات در ستاد ارتش اسرائیل بوده،در این گزارش که به سرپرستی او ارائه گردیده، از جمله می گوید که چین از مرحله یک ابرقدرت اقتصادی، اکنون می خواهد یک نقش ابرقدرتی را در صحنه سیاست بین المللی ایفا کند و از این رو می تواند بر کاهش تنش و درگیری جنگ از جانب رژیم ایران علیه اسرائیل جلوگیری کند و در این زمینه نقش سازنده ای داشته باشد.

یکی از پژوهشگران اندیشکده که نقش اساسی در تنظیم این گزارش را داشته، می نویسد که سود اقتصادی چین نیز ایجاب می کند که به نزاع رژیم ایران با اسرائیل پایان دهد و یا دست کم آن که موجب کاهش چشمگیر آن شود. از دیدگاه این نویسنده، چنین هدفی از جانب چین، جایگاه آن کشور را به عنوان یک قدرت سیاسی و نظامی جهانی تقویت می کند.

در گزارش تحقیقاتی دانشگاه تل آویو به این واقعیت اشاره شده که چنین دارای بزرگترین نفوذ اقتصادی در ایران است و اگر اراده کند و آن را به سود خود بداند، می تواند بر حکومت ایران فشار آورد از ستیز با اسرائیل دست بردارد و یا دست کم، آن را کاهش دهد. یه گفته تنظیم کننده این ارزیابی، چین می تواند توازن نیرو در منطقه را به سود برقراری آرامش و ثبات تغییر دهد. در این گزارش ارزیابی شده که قرارداد همکاری های ۲۵ ساله بین چین و ایران، قدرت سیاسی بزرگی به دولت پکن اعطا می کند که می تواند آن را برای کاهش تنش و افزایش ثبات در منطقه به کار برد.

پژوهشگران در عین حال تایید می کنند که رسیدن به چنین هدفی بسیار دشوار است و داشتن چنین انتظاری از چین آسان نیست و شاید صلاح نباشد که این انتظار با دولت پکن در میان گذاشته شو

زیرا چین بی تردید مایل نخواهد بود به اقدامی دست بزند که روابط دوستانه و همکاری های گسترده با حکومت ایران را به خطر اندازد.