یک سامانه خبری انگلیسی زبان به نام “اکسیوس” در گزارشی پیرامون جزئیات طرح جدید نخست وزیر اسرائیل برای ضربه زدن به برنامه های اتمی رژیم ایران خبر داد و نوشت که این طرح شامل ضربه وارد آوردن به هر نقطه حساس رژیم ایران در زمینه هسته‌ای، سیاسی، دیپلماتیک و حتی نظامی می‌باشد.
اکسیوس این طرح را “مرگ تدریجی” نام نهاده و می نویسد که هدف آن است که رژیم ایران گام به گام طعم این ضربات را بچشد و معتقد گردد که باید برنامه های اتمی خود را کنار گذارد.
رژیم ایران از روز اول ادعا کرد که هدفش از برنامه اتمی، بهره برداری در امور مسالمت آمیز است. رژیم ادعا کرده بود که به اورانیوم ۳,۶۷ درصدی برای راه اندازی کوره های اتمی خود در آینده، نیاز دارد. رژیم گفته بود که در کنار نیروگاه بوشهر که توسط روسیه تکمیل و راه اندازی شد، قصد برپایی دست کم ۹ نیروگاه دیگر را نیز دارد. ولی واقعیت آن است که با گذشت ده سال از این ادعا، هیچ نیروگاه دومی در مرحله احداث و حتی برنامه ریزی قرار ندارد.
روی آوردن رژیم ایران به غنی سازی شصت درصدی، زنگ خطر را در جهان به صدا درآورد و آژانس بین المللی انرژی اتم هشدار داد که غنی سازی شصت درصدی و تولید اورانیوم فلزی، هیچ کاربرد دیگری جز امور نظامی و تولید بمب هسته ای ندارد.
همچنین راه اندازی سانتریفیوژهای پیشرفته و محروم ساختن بازرسان آزانس بین المللی از دسترسی به فیلم‌های مدار بسته تاسیسات اتمی و غیره، همگی نشان می دهد که رژیم با شتاب به سوی رسیدن به توان تولید بمب هسته ای پیش می رود.
سامانه اکسیوس در دنباله گزارش خود که در آن نام منابع خبری مشخص نگردیده نوشت: «اگر برنامه بنت در مورد نبرد تدریجی با رژیم ایران در همه جبهه‌های داخلی و بین‌المللی به جرا گذاشته شود، دیگر نیازی به حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران نخواهد بود».
برخی آگاهان می‌گویند که حمله نظامی و ویران کردن بخشی از تاسیسات اتمی، خطر رسیدن رژیم ایران به بمب هسته‌ای را برای همیشه برطرف نمی‌سازد. زیرا هر اندازه که ویرانی تاسیسات گسترده باشد، رزِیم می‌تواند در ظرف چند ماه و یا چند سال این تاسیسات را از نو برپا سازد. آن‌ها می گویند “با حمله نظامی، نمی‌توان تجربه علمی اندخته شده در ایران را نابود کرد و این دانش همچنان در اختیار حکومت باقی می‌ماند و به آسانی می تواند به آن باز گردد.”
یک نتیجه منطقی از این تجریه و تحلیل آن است که مطمئن ترین راه برای پایان بخشیدن به خطرات اتمی ایران، برانداختن رژیم کنونی می‌باشد – زیرا اگر یک حکومت مردمی در ایران به سرکار آید، بی تردید برنامه‌های اتمی را متوقف خواهد کرد.
