دومین مناظره از مجموعه مناظرههای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری سال ،۱۴۰۰ ، بار دیگر با اتهامزنی آنها به یکدیگر و همچنین انتقاد از شکل برگزاری آن همراه شد.این در حالی است که در اثر تهدید و فشار نمایندگان خامنه ای و شورای نگهبان مناظره کنندگان وعده داده بودند که این بار دیگر از “بداخلاقی و تهمت و افترا” خبری نباشد.
همزمان با پخش این مناظره ، شماری از کاربران شبکههای اجتماعی که بیننده این مناظره بودند آن را بسیار کمرمق و کسالتبار توصیف کردهاند.
در همین راستا، بسیاری از گروهها و چهرههای منتقد و مخالف جمهوری اسلامی این دوره انتخابات را در واکنش به سرکوبهای سیاسی، شرایط نابهسامان اقتصادی و رخدادهایی همچون اعتراضات آبان ۹۸ که به کشتار بسیاری از معترضان انجامید، تحریم کردهاند.
همچنین خبرگزاری ایسنا هم بر اساس آخرین نظرسنجی ایسپا درباره میزان تمایل مردم به شرکت در انتخابات ریاست جمهوری گزارش داده بود که تنها ۳۴.۱ درصد از رایدهندگان گفتهاند در این انتخابات «قطعا شرکت خواهم کرد».
مناظره روز گذشته (سه شنبه) آن طور که اعلام شده بود قرار بود با تاکید بر برنامههای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی نامزدها برگزار شود.با این حال تمام نامزدها به این موضوعات تنها اشارههایی جسته و گریخته داشتند و کمتر پیش آمد که کسی از میان آنها با جزئیات پرده از برنامهای دقیق برای رفع مشکلات کشور با این محورها بردارد.
محسن مهرعلیزاده در این مناظره خطاب به مردم گفت: «اگر رای شما اثر نداشت، چرا گزینههای ریاست جمهوری را این همه محدود کردند، حذف کردند، اگر رای شما اثر نداشت، چرا مه و خورشید و فلک را به کار بستند تا یک نفر خاص را رئیس جمهور کنند؟ چرا انتخابات حداقلی را دنبال میکنند؟ اینها برای این است که باز هم از تصمیم شما نگران هستند.»
همزمان ابراهیم رئیسی که از او به عنوان نامزد مورد نظر حکومت یاد میشود در پاسخ به مهرعلیزاده گفت: «کسی در جایگاه کاندید ریاست جمهوری وارد میشود، در همین جایگاه ساختارشکنی میکند، بیشترین شبهه را در ذهن مردم ایجاد میکند، بعد میگوید مردم ببینید آزادی نداریم.»
در پرسشهایی که به گفته صداوسیمای جمهوری اسلامی به قید قرعه و تصادفی برای نامزدها انتخاب میشود تلاش شده بود که موضوعات مربوط به سیاست و فرهنگ و محیط زیست لحاظ شود، با این حال هیچ یک از نامزدها نتوانستند به طور منسجم به پرسشها پاسخ دهند.
شورای نگهبان ایران فقط صلاحیت آن دسته از چهرههای درونحکومتی سیاسی و مذهبی را تایید میکند که علاوه بر مرد بودن و اعتقاد به مذهب شیعه جعفری، به نظام جمهوری اسلامی و ولایت مطلقه فقیه هم اعتقاد و التزام عملی داشته باشند.