ابراز همبستگی با فرد بیگناهی که در جریان رویارویی خشونت بار با افراد پلیس، به صورتی بیرحمانه جان باخته، امری است که می تواند موجب افتخار و سربلندی باشد. زیرا جان هر انسان عزیز است و در این رابطه تفاوتی بین سفید پوست و سیاه پوست وجود ندارد.
ولی اعلام همدردی با خانواده جورج فلوید و پشتیبانی از حق سیاه پوستان در برخورداری از حقوق مساوی شهروندی، اکنون چند روزی است از کنترل خارج شده و به صورت بسیار زشتی درآمده که حکایت از اوباشگری و بی احترامی به همه ارزش های انسانی دارد و به تلاش سیاه پوستان آمریکایی برای رسیدن به تساوی حقوق کامل، آسیب می رساند.
پایین کشیدن مجسمه کریستوف کلمب کاشف آمریکا، قطع نمایش دادن فیلم “بر باد رفته” و همچنین درخواست حذف نام سرداران ارتش آمریکا در جنگ داخلی در آن کشور، از دید جامعه شناسان و اندیشمندان، به عنوان پدیده زشتی تلقی گردیده که می خواهد تاریخ را تحریف کند و فرهنگ و پیشینه یک ملت را دستخوش تحریف و دروغ پردازی کند.
در ایالات متحده هر سال صدها نفر در رویارویی با نیروهای پلیس کشته می شوند. این هلاک شدگان سفید پوست و یا سیاه پوست، زاده قاره آسیا و یا آمریکای لاتین هستند. اکثر این افراد در جریان تیراندازی های متقابل با پلیس به هلاکت می رسند و شیوه جان باختن جورج فلوید، که پلیسی زانویش را به روز گردن او گذاشت تا بالاخره جان داد، ممکن است یک استثنا باشد.
پدیده زشت دیگری که یکی از پیامدهای هلاک شدن جورج فلوید می باشد، موارد حمله به فروشگاه ها و غارت کالا بود که به هیچ وجه نمی توان آن را ابراز اعتراض نسبت به کشته شدن یک شهروند تلقی کرد.
شمار قابل توجهی از افرادی که به غارت فروشگاه ها پرداختند، افراد غیر سیاه پوست بودند و چپاول اموال دیگران، به ویژه در ایالات متحده که همه کسب و کارها غیر دولتی است و با حکومت ارتباطی ندارد، جز اوباشگری و استفاده از فرصت، به هیچ چیز دیگر تعبیر نمی شود.
موجب افتخار است که میلیون ها نفر انسان، در ایالات متحده، اروپا و کشورهای دیگر، به احترام جورج فلوید به خیابان ها آمدند و به اعتراض و ابراز همبستگی پرداختند. ولی تردیدی نیست که اوباشگری و غارت اموال دیگران به پیکار در راه رسیدن به تساوی حقوق کامل سیاه پوستان، آسیب می رساند و رهبران آن جامعه باید این خطرات را به افراد خود یادآور شوند.
