در رابطه با تعیین خطر فقر در کشورهای مختلف، بانک جهانی اعلام کرد که خط فقر برای کشورهای دارای درآمد سطح متوسط که شامل ۶۰ کشور از جمله ایران، ترکیه، برزیل، چین و رومانی میشود، معادل درآمد روزانه ۵.۵ دلار برآورد کرده است. برخی نمایندگان مجلس در واکنش به این خبر گفتند که اگر چنین میزان درآمدی، معیار تعیین خطر فقر باشد، پس نیمی از مردم ایران زیر خط فقر قرار دارند .
حسین صمصامی قائم مقام رئیس کمیته امداد، در آماری کاملا متفاوت با ادعای نمایندگان مجلس گفت : آمار فقر در ایران ۱۶ میلیون نفر است که برای تحت پوشش قرار گرفتن آنها این نهاد ۱۱ هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد.
بانک جهانی در گزارشی در باره فقر در ایران نوشت : بر این اساس، هر ایرانی برای این که سطح زندگی بالاتر از خط فقر داشته باشد، باید سالانه نزدیک به ۲۰۰۷ دلار درآمد داشته باشد. به عبارت دیگر درآمد ماهانه هر خانوار ۳.۳ نفری شهری غیرفقیر با توجه به نرخ ۱۱ هزار و ۵۰۰ تومانی دلار باید بیش از ۶ میلیون تومان باشد و سالانه فراتر از۷۶ میلیون تومان باشد.
صمصامی افزود : همه افراد “زیر خط فقر” تحت پوشش نهادهای حمایتی نیستند و تنها بین۲۰ تا ۲۴ درصد از آنها تحت پوشش قرار دارند و بقیه تحت پوشش هیچ نهادی نیستند.
رسول خضری، نماینده مجلس شورای اسلامی نیز گفت :گرانی و مشکلات در جامعه بیداد می کند و در حال حاضر به صراحت بیش از ۴۰ میلیون ایرانی زیر خط فقر هستند. ما باید این واقعیت را قبول کنیم. چرا میخواهیم در آمار هم دروغ بگوییم؟
خضری پیشتر گفته بود : در گذشته ۱۱ میلیون نفر در ایران یارانهبگیر بودند و نیاز به حمایت در زمینه تامین کالای اساسی داشتند، اما در حال حاضر بیش از “۴۰ میلیون نفر” نیاز به تامین “اقلام اساسی” دارند.
بر اساس اعلام بانک جهانی هر شهروند ایرانی برای قرار گرفتن بالای خط فقر باید روزانه ۵.۵ دلار درآمد داشته باشد در حالی که متوسط درآمد هر شهروند ایرانی ۳.۲ دلار است.
علی ربیعی سخنگوی دولت روحانی نیز گفت : ۶۰ میلیون نفر در ایران نیازمند حمایت معیشتی’ هستند .
ربیعی افزوده: “برخی مناطق کشور کاملا محروم است و مددجویانی حضور دارند که همواره نیازمند بودهاند؛ زنان سرپرست خانوار و افراد دارای درآمد ثابت از جمله کارگران و بازنشستگان از جمله این افراد هستند.”
