در همان حال که ارتش های ارمنستان و آذربایجان به جنگ گسترده بین خود ادامه می دهند و چند صد نفر کشته یا زخمی شده ایند، پرزیدنت ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه، و پرزیدنت امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه، در تماسی تلفنی خواستار توقف فوری درگیری نظامی بین آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقه ناگورنو قره‌باغ شدند.
در این زمینه کاخ کرملین با انتشار بیانیه ای گفته است که پوتین و ماکرون در گفتگوی تلفنی با یکدیگر خواستار اقدامات بیشتر گروه مینسک در سازمان همکاری و امنیت اروپا برای رفع تنش در منطقه ناگورنو قره‌باغ، شده و تاکید کرده است که این مناقشه باید از طریق دیپلماتیک حل و فصل شود.
این در حالی است که به رغم تشدید درگیری نظامی در منطقه ناگورنو قره‌باغ ، آذربایجان و ارمنستان درخواست‌های بین المللی برای آتش بس و آغاز مذاکرات را رد کردند.
الهام علی‌اف، رئیس جمهوری آذربایجان نیز گفته است که خروج «فوری و بدون قید و شرط» ارتش ارمنستان از منطقه مورد مناقشه ناگورنو قره باغ تنها شرط توقف جنگ است.
مولود چاووش اوغلو، وزیر خارجه ترکیه، نیز در پاسخ به پرسشی در خصوص احتمال کمک نظامی به آذربایجان گفت، ترکیه هر آنچه ضروری باشد، انجام خواهد داد.
مولود چاووش اوغلو با انتقاد از رویکرد فرانسه در درگیری های اخیر گفته است که ابراز همبستگی فرانسه با ارمنستان به معنای حمایت پاریس از اشغال آذربایجان توسط ارمنستان است.
امانوئل مکرون نیز روز گذشته (چهارشنبه ) در جریان سفر خود به لتونی گفته بود که سخنان «جنگ‌طلبانه» ترکیه، جمهوری آذربایجان را به تصرف قره‌باغ کوهستانی تشویق می‌کند و این غیرقابل قبول است، هرچند وی افزود که در این مرحله شواهدی مبنی بر حضور مستقیم ترکیه در صحنه این جنگ ندارد.
در همین حال، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه از آمادگی مسکو برای میزبانی نشست وزیران خارجه آذربایجان و ارمنستان برای حل و فصل مناقشه بین دو طرف خبر داده است.
جمهوری آذربایجان و ارمنستان از سال‌های پایانی اتحاد جماهیر شوروی بر سر منطقه ناگورنو قره‌باغ درگیری دارند. جنگ قبلی آنها بر سر این موضوع، در سال ۱۹۹۴ با آتش‌بسی شکننده و حدود ۳۰ هزار کشته به پایان رسید.
از آن زمان، این منطقه که رسما جزئی از خاک جمهوری آذربایجان به حساب می‌آید، تحت کنترل اکثریت ارمنی قره‌باغ قرار گرفته است. اعلامیه استقلال این منطقه در سال ۱۹۹۱ تنها از سوی ارمنستان به رسمیت شناخته شده و ارمنستان تنها راه خروج از قره‌باغ به جهان خارج است.
