بخش انگلیسی صدای آمریکا: رژیم‌های استبدادی برای ارعاب روزنامه‌نگاران خارج از کشور، ‌ وقتی دست‌‌شان به شما نمی‌رسد، سراغ خانواده‌‌‌‌تان می‌روند

بخش انگلیسی صدای آمریکا با انتشار مطلبی به اقدامات انجام شده توسط حکومت‌های استبدادی، از جمله رژیم ایران، در محدود کردن آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها از طریق اذیت و آزار روزنامه‌نگاران و خانواده‌های آنها پرداخته است.

در این زمینه به ایمیلی که ظاهرا توسط عوامل اطلاعاتی حکومت اسلامی به یک روزنامه‌نگار ایرانی ساکن بریتانیا – ۴۳۰۰ کیلومتر دورتر از ایران – فرستاده شده و در آن با لحنی تهدیدآمیز از او در مورد دخترش پرسیده شده بود، اشاره شده است.

فرستادن پیام‌های تهدید‌آمیز مبنی بر آزار رساندن به خبرنگاران تنها یکی از ترفندهای حکومت ایران و دیگر رژیم‌های استبدادی است که از آن برای آزار روزنامه‌نگارانی که دور از وطن گزارش می‌دهند، استفاده می‌کنند.

حبس برادر مسیح علینژاد، مجری و مفسر برنامه تبلت بخش فارسی صدای آمریکا، توسط رژیم ایران توجه را به خطراتی که خانواده‌های خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در کشورهای زادگاهشان ممکن است با آنها مواجه باشند، جلب کرده است.

بخش انگلیسی صدای آمریکا نوشته است: صدای آمریکا علاوه بر مسیح علینژاد با بیش از ده تن از روزنامه‌نگارانی که در تبعید به سر می‌برند، در مورد عواقبی که گزارش‌های آنها می‌تواند بر امنیت دوستان و خویشاوندان‌ آنها در موطنشان داشته باشد، گفت‌و‌گو کرده است.

روزنامه‌نگارانی از ونزوئلا، مصر، ترکیه، چین، و کشورهای دیگر به صدای آمریکا گفتند که چطور فرار آنها از آزار و اذیت حکومت، دوستان، خانواده، و همکاران آنها در وطن‌شان را هدف آزار مقامات آن رژیم‌ها قرار داده است.

ماموران امنیتی گاه با بستگان روزنامه‌نگاران تماس می‌گیرند، آنها را مورد بازجویی قرار می‌دهند، و می‌خواهند که به روزنامه‌نگاران بگویند دیگر گزارش ندهند. در سایر مواقع آنها را به پیامدهای وخیم مالی – مانند اخراج شدن از کار، از دست دادن قرارداد کاری، مسدود شدن دارایی‌ها – تهدید می‌کنند. در هولناک‌‌ترین مورد، آنها والدین و اعضای خانواده روزنامه‌نگاران را بدون ارائه هیچ دلیلی، برای مدتی طولانی زندانی می‌کنند.

روزنامه‌نگاران مجبور به تصمیم‌گیری‌های سخت شخصی در رابطه با ادامه فعالیت خود می‌شوند که این امر پیامد‌های سنگینی، هم برای خبرنگاران و هم برای مخاطبان آنها، دارد.

ایران، چین، و مصر هر سه از جمله کشورهایی هستند که مقامات آنها چون قادر به تعقیب و مجازات مستقیم روزنامه‌نگاران نیستند، بستگان آنها را، گاه برای مدتی طولانی و بدون توجیه اتهامات، زندانی می‌کنند.