در همین روزهایی که اعتصابات کارگری و اعتراضات مردمی در ایران گسترش می یابد، ایرانیان بیستمین سالروز قتل های زنجیره ای را نیز به یاد می آورند و قربانیان این جنایات فجیع را که با سکوت جهانی روبرو گردید، گرامی می دارند.
دو تن از قربانیان این قتل ها که شیوه کشتن آن ها ایرانیان را تکان داد، داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری فروهر بودند که فرزند دلاور آنان، خانم پرستو فروهر هر سال در چنین روزهایی از آلمان به ایران می رود و آئین یادبود برگزار می کند.
مقامات حکومت ایران، پرستو فروهر را بارها به بازداشت و حتی سوء قصد به جانش تهدید کرده و به بهانه های مختلف کوشیده اند او را زندانی کنند. ولی وی تقریبا هر سال در این روزها به تهران رفته است تا یاد والدین قربانی شده خود را گرامی دارد.
قتل های زنجیره ای در دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی آغاز شد و در دوران محمد خاتمی ادامه یافت. وزیر اطلاعات دولت رفسنجانی، فردی به نام علی فلاحیان بود که بیشترین بخش از این جنایات را مرتکب شد.
در آن سال های سرکوبگری، چندین روزنامه نگار، فعال سیاسی، نویسنده و مترجم در داخل و خارج ایران به قتل رسیدند و حکومت، به طور سیستِماتیک، هرگونه دخالت در این قتل ها را انکار کرد.
