جمهوری اسلامی چقدر به ساختن یک بمب اتمی نزدیک است؟ اخاذی به سبک کره شمالی برای باج گرفتن از آمریکا؟!

کره شمالی روز ۱۰ اکتبر (۱۹ مهرماه) در جریان رژه‌ای عظیم در پیونگ‌یانگ از جدیدترین موشک بالستیک قاره‌‌پیمای خود با عنوان «هواسونگ۱۵» رونمایی کرد.

روزنامه اسرائیلی «اورشلیم پُست» در گزارشی با عنوان «موشک عظیم جدید کره شمالی می‌تواند به ایران در تهدیدهایش علیه اسرائیل کمک کند» می‌نویسد رژه نظامی کره شمالی و زرادخانه آن، همراه با پیشرفت ایران در زمینه فناوری موشکی، نشان می‌دهد که چگونه این کشورها در دهه گذشته در این زمینه موفق بوده‌اند.

این روزنامه نوشته است، چندی پس از آنکه دولت ترامپ معتقد بود دیپلماسی می‌تواند کره شمالی را به بازیگری سازگار در عرصه بین‌المللی تبدیل کند، این رژیم سلاح‌های جدیدی به نمایش می‌گذارد. از آنجا که ایران در حال کار با کره شمالی است، می‌تواند به این معنا باشد که تهران می‌تواند اسرائیل را با موشک‌های مشابه یا فناوری مشترک مانند گذشته تهدید کند.

خبرگزاری رویترز ۲۰ سپتامبر به نقل از یک مقام ارشد دولتی آمریکا هشدار داده بود «ایران می‌تواند تا پایان سال ۲۰۲۰ به مواد اتمی کافی برای تولید بمب اتم دست پیدا کند.»

اینها اطلاعاتی است که نهادهای امنیتی آمریکا در مورد آن به جمع‌بندی رسیده‌اند و یکی از منابع آنها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است که اخیراً بازرسان آن دو سایت مشکوک در ایران را مورد بازرسی قرار داده و از آنها نمونه‌برداری کرده‌‌اند.

به نوشته رویترز، یک مقام آمریکایی گفته بود رژیم ایران برای تولید موشک‌های بالستیک همکاری با با کره شمالی را از سر گرفته است.

اطلاعات زیادی از همکاری نظامی جمهوری اسلامی ایران و حکومت کمونیست کره ‌شمالی در دست نیست و مشخص نیست آیا پیونگ‌یانگ در ایران مشاورانی برای توسعه صنایع موشکی دارد یا نه و اگر واقعاً این مشاوران حضور دارند تا چه سطحی به ایران کمک می‌کنند.

یوزی رابین مدیر پیشین برنامه‌های موشکی اسرائیل و بنیانگذار سازمان دفاع موشکی اسرائیل در سال ۲۰۱۷ در یک مقاله نوشته بود، هنگامی که ایران موشک بالستیک «خرمشهر» را رونمایی کرد، نشان داد که چگونه بر اساس مدل‌های کره شمالی ساخته شده است.

روزنامه «جوان» نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در واکنش به رونمایی این موشک در گزارشی کنایه‌آمیز نوشت: ده‌ها تحریم سنگین که به واسطه محرومیت کامل از مواهب خدادادی زیر و روی زمین، وضع را برای مردم کره ‌شمالی گزنده‏‌تر کرده، باعث نشده که پیونگ‌یانگ به دوگانه‏‌سازی ذلیلانه «موشک یا معاش» کشیده شود. اتفاقاً دولت در پیونگ‌یانگ خوب می‌‏داند که اگر آمریکایی‏‌ها، زمانی هم به واسطه ترامپ یا هر کس دیگری پای مذاکره بیایند، نه از سر اعتماد و دیپلماسی لبخند، بلکه از ترس توسعه موشک‌هایی است که می‌تواند خاک امریکا را هدف قرار دهد.

این روزنامه در بخش دیگری از این گزارش نوشت، برایان مک ‌کئون مشاور امور خارجه جو بایدن در مصاحبه با خبرگزاری «یونهاپ» گفت: «قطعاً اعتقاد دارم [رویکرد بایدن] نسبت به دولت ترامپ متفاوت خواهد بود. جو بایدن این را درک می‌کند که مسئله کره ‌شمالی پیچیده است و نمی‌توان آن را با چند دیدار بین دو رهبر حل و فصل کرد.»

وی در ادامه گفت: «فکر می‌کنم اگر دیدار با کیم بخشی از یک راهبرد واقعی باشد که ما را در خصوص مسئله خلع سلاح هسته‌ای پیش ببرد، بایدن مشتاق خواهد بود این کار را انجام دهد.»

به نظر می‌رسد هنوز بخشی از جریان‌های درون حکومت به این امید هستند که با تهدیدات موشکی و اتمی دنیا در پای میز مذاکره احتمالی از آن امتیاز و باج بگیرند.

حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان تهران امرداد سال ۱۳۹۶ در یادداشتی با عنوان «چرا مثل کره شمالی نباشیم؟» ساختن موشک‌های دوربُرد توسط کره‌ شمالی را نمونه موفقی از مقاومت بجای سازش دانست و نوشت که در نهایت ترامپ مجبور به مذاکره با پیونگ‌یانگ شد.

اما این را هم باید افزود که رهبر کره شمالی در سخنرانی اخیر خود به خاطر وضعیت بد زندگی مردم از آنها عذرخواهی کرد.

مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا بارها تهدید کرده «آمریکا هرگز به ایران اجازه نخواهد داد به قدرتی هسته‌ای تبدیل شود». او نقض برجام توسط جمهوری اسلامی و گسترش فعالیت‌های موشکی را «اخاذی اتمی» خواند و از اروپا خواست «در واکنش به این سیاست گام‌های جدی جهت فشار بیشتر به ایران بردارند.»

واقعیت این است که هنوز و همچنان منابع ملّی در ایران بجای آنکه صرف زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی و رفاه مردم شود برای تأمین مالی گروه‌های شبه‌نظامی و منطقه و فعالیت‌های نظامی و اتمی خرج می‌شود.

یک گروه از بازرسان مرتب در ایران هستند

در این میان، رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌‌المللی انرژی اتمی از اینکه جمهوری اسلامی ایران هر ماه غنی‌سازی اورانیوم را افزایش می‌دهد ابراز نگرانی کرده است.

او یکشنبه ۱۱ اکتبر در مصاحبه با روزنامه اتریشی «دی پِرِسِه» تأکید کرد: «ایرانی‌ها به غنی‌سازی اورانیوم ادامه می‌دهند و البته بسیار بیشتر از آن مقداری که خود را نسبت به آن متعهد اعلام کرده بودند. این مقدار ماه به ماه افزایش می‌یابد.»

گروسی همچنین گفت، برنامه اتمی ایران «بسیار پیش رفته» و آنها «یک چرخه کامل سوخت هسته‌ای با همه ظرفیت‌هایش را دارند.»

وی تأکید کرد، «به همین دلیل بسیار مهم است که سازمان بین‌المللی انرژی اتمی در آنجا حضور دارد. بدون حضور ما جامعه جهانی نسبت به این برنامه دیدی نمی‌داشت. بدون ما اعتمادی هم وجود نمی‌داشت.»

گروسی در عین حال افزود، ایران «در حال حاضر مقدار لازم و قابل توجه» برای ساختن یک بمب اتمی را ندارد. وی اطمینان داد که با وجود محدودیت‌های پاندمی کرونا، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در سراسر جهان سفر می‌کنند. وی افزود: «یک گروه از بازرسان مرتب در ایران هستند.»

کاظم غریب آبادی نماینده دائم رژیم ایران در سازمان‌های بین‌المللی در وین، با انتشار توییتی، به مصاحبه گروسی واکنش نشان داده و نوشته: «ترسیم معیارهای خودساخته مانند «گریز» و «کیفیت قابل توجه مواد هسته‌ای» برای کشورهایی که تحت نظارت آژانس به غنی‌سازی اورانیوم می‌پردازند، غیرمرتبط بوده، ضمن اینکه در اسناد حقوقی آژانس نیز هیچ جایگاهی ندارد. بیش از ۱۳۰۰ تن اورانیوم با غنای بالا و ۳۰۰ تن پلوتونیوم در جهان وجود دارد، و برابر گزارش اجرای پادمان‌های آژانس در سال ۲۰۱۹ نیز  «کیفیت قابل توجه مواد هسته‌ای» در سطح جهانی افزون بر ۲۱۶۴۴۸ بوده است. اگر اینگونه باشد، در جهان بسیار خطرناکی زندگی می کنیم!»

غریب آبادی همچنین نوشت: «آیا مدیرکل گروسی می‌تواند به ما بگوید که «کیفیت قابل توجه مواد هسته‌ای» برای پنج کشور ‌دارنده سلاح و همچنین کشورهایی مانند هلند، آلمان، ژاپن، برزیل و آرژانتین چقدر هست؟! آیا بهتر نیست فعالیت‌های هسته‌ای تحت پادمان را اینگونه اندازه‌گیری نکنیم؟!»

دو ماه پیش از این دکتر اولی هاینونن معاون مدیرکل سابق سازمان بین‌المللی انرژی اتمی گفته بود رژیم سرکش جمهوری اسلامی ابزار کافی برای ساخت سلاح‌های اتمی در اختیار دارد.

او تأکید کرده بود «ایران نه تنها تعداد سانتریفیوژهای خود را افزایش داده بلکه حدود یک تُن اورانیوم غنی شده با غنای ۴/۵ درصد ذخیره کرده است که اگر بخواهد آن را تا سطح ۹۰ درصد غنی‌ کند برای تولید بمب کافی خواهد بود.»

دکتر هاینونن همچنین هشدار داد «ایران نه تنها از چارچوب‌های تعیین شده در توافق اتمی که طبق NPT منعقد شده پیروی نمی‌کند بلکه به احتمال زیاد اورانیوم اعلام نشده در اختیار دارد.»

رابرت جوزف معاون وزیر خارجه آمریکا در امور کنترل تسلیحاتی نیز گفته بود اساساً توافق هسته‌ایِ ناقص نه تنها نتوانست مسیرهای ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را ببندد بلکه راه را برای دستیابی رژیم به سلاح اتمی در آینده هموار کرد.


برگرفته از کیهان لندن