جنبشی که تحت عنوان جلیقه زردها از چندی پیش در فرانسه آغاز شده اعتراض عمومی است به افزایش مالیات ها و عوارض از جمله مالیات سوخت و فقری که بیش از پیش دامنگیر طبقات و گروه‌های مختلف اجتماعی می‌شود.
به گفته منتقدان رئیس جمهوری فرانسه پس از روی کار آمدن مالیات بر درآمد ثروتمندان این کشور را لغو کرده و در عین حال انواع مالیات‌های طبقه متوسط و به ویژه طبقات فرودست جامعه را دائماً افزایش میدهد.
به گفته منتقدان این رویکرد منشاء اعتراضهای چند هفته اخیر در فرانسه می باشد.
بیشترین درگیری‌ها شنبه دیروز میان پلیس و حدود ۱۵۰ تن جدید زردها در اطراف طاق پیروزی و بنای یادبود سرباز گمنام در انتهای خیابان شانزلیزه رویداد .
در شهر نانت نیز بسیاری از تظاهرکنندگان موفق شدند که دست به تظاهرات بزنند و در این شهر , فرودگاه این شهر و باند آن را برای ساعاتی به اشغال خود درآوردند .
ادوار نخست وزیر فرانسه از درجه خشونت نادر تظاهرات‌کنندگان ناراضی فرانسه معروف به جلیقه زردها ابراز حیرت و شگفتی کرد در درگیری‌های میان پلیس و تعدادی از تظاهرکنندگان در خیابان شانزلیزه دست‌کم ۱۰۷ نفر دستگیر شدند.
در سرمقاله روزنامه چپ‌گرای لیبراسیون آمده است شاید بتوان به اعتراض را قیام غیر مسلحانه خواند که از حمایت بیشتر از ۸۰ درصد مردم فرانسه برخوردار است .
قیام و جنبشی بدون رهبر که خواستار دموکراسی بدون واسطه و از میان رفتن سیستم سلسله مراتبی است که به نحوی صداها به یکسان شنیده شود .
به نوشته لیبراسیون در این جمله تازه مشارکت هر یک از شهروندان در اینترنت و شکوه نامه های سرگشاده در فیس بوک همانقدر دارای اهمیت است که ایجاد راه بندان در میدان‌ها , گردانندگان صفحات فیس بوک در فقدان رهبرها این نقش را ایفا و بدون کمترین ابهامی تحت نظارت ودید منتقدانه همنوعان خود فعالیت می‌کنند.
در سرمقاله این روزنامه آمده است که جلیقه زردها اشراف سالاری سیاسی و دولتی را پست می‌شمارندو به آن ناسزا می‌گویند و خود را نادیده و تحقیر شده می انگارند .
در نوشته لیبراسیون , امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه هم در این میان درنتیجه ناشی‌گری های پیاپی اش نه در کسوت لویی شانزدهم که در کسوت ماری آنتوانت ظاهر شده است اما این بار این مردم پاریس نیستند که برخاستند بلکه ساکنان روستاها و دیگر شهر ها هستند .
