امروز برای سومین جمعه متوالی، دوباره فلسطینیان مقیم غزه، به فراخوانی گروه تروریستی حماس در کنار جدار مرزی به اسرائیل گرد آمدند و به اغتشاشات گسترده دست زدند.
خبرنگاران شمار شرکت کنندگان در اغتشاشات امروز را در دو نقطه شمالی و مرکزی نوار مرزی غزه با اسرائیل حدود ده هزار نفر ارزیابی کردند. اگر این ارزیابی درست باشد، رقمی بسیار کمتر از تظاهرات جمعه گذشته را تشکیل می دهد. ولی این بدان معنی نیست که شورش فلسطینیان در روزهای جمعه آینده متوقف شده باشد.
در مورد کشته شدن احتمالی شماری از اغتشاشگران، آماری منتشر نشده، ولی فلسطینیان خبر دادند که چند تن در اثر انفجار بسته های تخریبی در نزدیکی مرز زخمی شده اند. احتمال می رود که سخن از بمب های دستی بوده که فلسطینیان در خط مرزی کار گذاشته بودند تا هنگام عبور سریازان اسرائیلی از آن سوی مرز، منفجر گردد.
اعتشاشگران پرچم اسرائیل را به آتش کشیدند و لاستیک های کهنه را شعله ور ساختند و قصد داشتند جدار مرزی را پاره کنند و به آن آسیب برسانند.
صدها بطری مواد آتش زا از آن سوی مرز به سوی سربازان اسرائیلی پرتاب گردید، ولی آسیبی وارد نساخت.
سربازان اسرائیلی که در این سوی مرز استقرار یافته بودند، با پرتاب نارنجک های دودزا و همچنین شلیک گلوله کوشیدند نقشه اغتشاشگران را برای آسیب رساندن به امنیت اسرائیل خنثی کنند.
در همان حال که گروه های فلسطینی در غزه، خود را برای ادامه تظاهرات خشونت بار، در سومین جمعه پیاپی آماده می ساختند، وزیر دفاع اویگدور لیبرمن دوباره گفت: اگر حماس تصور می کند که با این گونه اقدامات موجب هراس اسرائیل خواهد شد، سخت اشتباه می کند.
لیبرمن که شب گذشته (پنجشنبه) در آئین پایانی یادروز هولوکاست، سخن می گفت، خطاب به حماس و سرکردگاه آن اظهار داشت: «با این گونه رفتارهای، هیچ شانس موفقیتی ندارید و هیچ امتیازی از اسرائیل کسب نخواهید کرد، و بهتر است که رفتارهای خود را تغییر دهید.
وزیر دفاع اسرائیل به سرکردگان حماس توصیه کرد که به جای پیکار با اسرائیل، امکانات خود را در راه بهبود وضع مردم سوریه به کار برند. او گفت: اگر فلسطینی ها راه همزیستی با اسرائیل را در پیش گیرند، به سود آنان خواهد بود و منافع خود آنان تامین خواهد گردید.
فلسطینیان می گویند که در جریان تظاهرات دو جمعه گذشته، بیش از ۳۴ تفر تلفات داشتند و بیش از هزار نفر نیز زخمی شدند که اکثر آن ها در اثر استنشاق گاز اشک آور بوده است.
اگه جامعه ای رهبر و معاونان(یا وزیران) عاقل داشته باشه خصوصا رهبر عاقل ، اون افراد میتونن ملتشون رو پیشرفت بدن و مردمشون در صلح و آرامش زندگی کنن؛اما کو رهبران عاقل؟!