روحانی تلویحا پیشنهاد کرد مسائل اتمی و سیاست رژیم در برابر آمریکا به همه پرسی گذاشته شود، ولی ….

1. پس از غارت صدها میلیارد دلار از ثروت ملت و کشور به اسم هسته ای شدن و حمایت از مردمان مبارز و دور زدن تحریمها و بهانه های مختلف ، حالا چه شده که به فکر همه پرسی افتاده اند؟
   برای زمان خریدن؟
   برای نیرنگی دیگر و ادامه غارتگری رژیم از مردم؟
   فقط بایستی همه پرسی آزاد با نظارت بین المللی برای ماندن یا رفتن رژیم برگزار شود.

2. تحلیلی دقیق ، قابل توجه
   مذاکره با امریکا ،
   ایت الله های تهران با دست پس می زنند با پا پیش می کشند.
   روحانیون تهران که بر مردم گرسنه ،منفعل ساخته شده طی جنگ نرم ملاها بر علیه‌شان ، با افتخار مرگ بر امریکا و حرافیهای اینگونه ای حکومت کرده و سواری گرفته اند و کشورشان و خان و مانشان را به پای ارابه تروریسم دولتی خود در عراق سوریه و … قربانی کرده اند.
   دقیق می دانند که این هشتاد میلیون ایرانی که بر پشتشان سواری می گیرند دلخوش به مبارزه تخیلیشان با امریکا هستند و نباید بیدار شده و بفهمند که ملاها که این روزها در برابر فشار تحریم ها و سایه قدرت نظامی امریکا به زانو در امده اند چقدر برای نجات ارابه تروریسم شان مشتاق مذاکره و جان سالم بدر بردن از چنگال ترامپ هستند.
   البته انان بندبازان ماهری هستند که توانستند دولت اوباما را مقهور جنگ نرم و لاف زمینهایشان کنند و از انها سواری بگیرند.
   ایالات متحده و جامعه جهانی می تواند از فرصت ارزشمند این روزها علاوه بر قطع سرهای تروریسم دولتی جمهوری اسلامی در عراق لبنان و … تابوی توهمی هویت ساز ضد استکباری ملاها را رسانه ای بشکند.
   ایا جامعه جهانی از شرایط عالی این روزها برای ایجاد جهانی عاری از تروریسم دولتی جمهوری اسلامی بهره خواهد بد؟؟؟
   دانشگاهیان دانشکده مدیریت

3. اصولاً باملاحظه “برجام” (به این ترتیب که تصویب شد)و مجموعه وقایع بعد از آن،به نظرمی رسدکه یک “معاهده ی صوری” بوده است. یعنی اراده حداقل یک طرف پرنفوذمعاهده (رژیم تروریستی آمریکا) بیش از آن که مبنی برحل یک اختلاف بین المللی ایجادشده ویک سوء تفاهم پیش آمده باشد، معطوف بوده است به رفع ورجوع مشکلات خودش باایران وبه راه انداختن یک به اصطلاح ” جشن گلریزان “آشتی کنان دراین زمینه (گرچه حتی درهمین هم صداقت نداشته است ومدل” اسب چوبی تروا” رفتارنموده!) این قرائن ازجمله ازتکیه کلام برخی مقامات مبنی بر “بستن باکدخدا” یا” احتمال بمب انداختن آمریکا” یا”توافق بدبهترازتوافق نکردن است” یا با حرکاتی ماننددست دادن وقدم زدن با وزیرخارجه رژیم آمریکا (که گویانوعا ارتباطات باآمریکا هنوز هم این طرف و آن طرف برخلاف مواضع رسمی کشورادامه دارد) یا خریدهاوقراردادهای برجامی هنگفت از این رژیم وشرکت های هم پیمانش (مانندبویینگ وایرباس وپژووتوتال وامثال آن) و مهم تر از همه، ضمانت اجراهای محکم نگذاشتن در متن معاهده کذایی وانجام خوش باورانه ویک طرفه ی کلیه تعهدات طرف ایرانی (علیرغم سواد و تجربه ی بالای مذاکره کننده های ما) درهمان زمان برمی آید. گویا طرف مذاکره کننده ی ما دراین ماجرا بازی خورد دریک مقطعی. خلف وعده های دولت قبلی رژیم آمریکا در انجام همان تعهدات قبلی وسرانجام شاخ وشانه کشیدن های بی‌جای دولت فعلی واحتمالا آینده ی رژیم آمریکا هم درهمین راستاارزیابی می شود. لذا بالمآل دل بستن مجدد به این معاهده وقرارداد “صوری” وتلاش برای احیای آن درهرزمان، تنها دریک فرض صحیح است که این بارنیت طرف مقابل “واقعی” باشد وتعهداتش طبق مفاد معاهده‌ را به جای طفره رفتن وصورت مسأله را عوض کردن وبازی دلاروگرانی درایران راه انداختن انجام دهد. والا ازنظر ایران، برجام ازهمین الآن هم وجودندارد.

Comments are closed.