
پخش یک سریال تلویزیونی به نام “گاندو” که ظاهرا از توانایی شگفت انگیز نهادهای اطلاعاتی رژیم در سرکوب آن چه که “توطئه دشمن” می نامند، حکایت می کند، در داخل رژیم نیز جنجال برانگیز شده و بحث های شدیدی برانگیخته است. این سریال، که فعالیت های جاسوسی و ضد جاسوسی و عملیات تخریبی علیه رژیم را به صورت یک ماجرای پلیسی در آورده است، مورد اعتراض حشمت الله فلاحت پیشه عضو کمیسیون امنیت و امور خارجی رژیم قرار گرفته که می گوید پخش چنین سریالی یک امر خطرناک است.
در این سریال از جمله، شیوه ماموران اسرائیلی در انتقال اسناد اتمی از شورآباد به اورشلیم نشان داده شده و تصویری نه چندان مطبوع از محمد جواد ظریف و حتی حسن روحانی عرضه شده است.
آگاهان احتمال می دهند که این سریال با مشورت سپاه پاسداران تهیه شده و هدف از آن، از یک سو ترساندن مردم از قدرت جاسوسی و خبرچینی نهادهای اطلاعاتی است و از سوی دیگر می خواهد آنچه را که “توطئه های بیگانگان” می نامد به تصویر بکشد و برای خود حقانیت بخرد.
فلاحتپیشه، در بخشی از سخنان خود در انتقاد از سریال گاندو گفت: مخالف این هستم که اوضاع کشور امنیتی نشان داده شود و حس بیاعتمادی و نفوذپذیری در جامعه شکل بگیرد.
وی افزود: برخی اوقات شرایط جامعه بسیار بدتر از آنچه هست، نشان داده میشود، به خصوص شرایط و فضای امنیتی موجود. گاهی واقعیات فدای یک داستان میشود و داستان بر واقعیت غلبه میکند. این سریال بیش از آنکه اثر آموزنده داشته باشد، اثر عکس دارد و فضای بیاعتمادی را بیشتر تقویت میکند. به نوعی عدم اعتماد را در کشور فراگیر میکند.
فلاحت پیشه گفت: شخصاً معتقدم مسائل امنیتی را، با توجه به شاخصههای خاص امنیتی که در ایران داریم، نمیتوان در قالب فیلم گنجاند و من چنین داستانها و فیلمهایی را جدی نمیگیرم و تنها آن را در قالب فیلم تعریف میکنم.
سریال گاندو یک مجموعه حوادثی است که در ۳۰ قسمت از پانزدهم خرداد در شبکه سه سیما در ایران پخش شد. فیلمنامه این سریال بر اساس مستندات و وقایع تاریخی و کشف جاسوس های دولتی است و تمامی اسامی افراد و اشخاص حقیقی در آن عوض شده است.
این فیلم در ارتباط با جیسون رضاییان است که ایران رضائیان را به همراه همسرش (یگانه صالحی) ۵۵ سال پیش به اتهام جاسوسی دستگیر کرد که در این مجموعه با نام مایکل هاشمیان شناخته می شود.
علی مطهری در مورد سریال گاندو نوشت : “سریال گاندو بیشتر تخیلی بود تا واقعی؛ این سریال بر اساس پروژه نفوذ ساخته شده بود، در حالی که احتمال نفوذ در دولت پنهان به دلیل قدرت برتر آن بیشتر است. آمریکا، انگلیس و اسرائیل که معمولاً مبدأ ارسال نفوذی یا جاسوس هستند میدانند که معمولاً دولتها در ایران قدرت تعیین کننده نیستند و قدرت تأثیرگذار در جای دیگری است؛ لذا احتمال نفوذ در نهادهای حکومتی و نیروهای مسلح بیشتر از احتمال نفوذ و جاسوسی در دولت است.
سریال های تلویزیونی جز به گمراه بردن ایرانیان قصد دیگری ندارند، اگر نه، پس چرا میلیارد ها خرج آنها میشود؟
مگر خود حکومت جمهوری اسلامی دغلکارنمیداند که مقام اول سازمانهای اطلاعاتی درکل دنیا ازآن (( موساد)) میباشد وسایر سازمانهای اطلاعاتی هنوزهم زیرمجموعه ان محسوب میشوند؟؟ بیشعورخودشان هستند نه ملت.