جعفر بلوری،با انتشار یادداشتی در روزنامه کیهان با عنوان بایدن، مذاکره و خوابی که حسن روحانی برای این چند ماه دیده، نوشت:روحانی و تیم اشتجربه هفت و نیم سال گذشته و “برجام” را پیش چشم خود دارند و صحبتها و هشدارهای صریح رهبری را هم بارها و بارها شنیدهاند، حتی آن صحبتها و هشدارهایی که ما نشنیدهایم، آنها در نشستهای خصوصی شنیدهاند. خیلی خوب و بهتر از من و شما میدانند؟! اما نمیدانم چرا باز اصرار بر مذاکره دارند؟
او افزود:روحانی به خوبی می داند که عدم اجرای تعهدات برجامی آمریکا از همان دوران اوبامای دموکرات شروع شد. این را هم خوب میداند وقتی پای دشمنی با ایران به میان کشیده میشود، بین دموکرات و جمهوریخواه تفاوتی وجود ندارد، الا در روش دشمنی.
بلوری د رادامه نوشت: روحانی “وعدههای چرب” اقتصادی به مردم آن هم در کنار ترساندن آنها از رقیب، (ترامپ) شاید چکیده تمام طرح و برنامه این طیف در انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ بود که راه عملیاتی شدن آنها نیز از کانال “مذاکره” با امریکاعبور میکرد.
او افزود:به عبارت دقیقتر، این طیف اینگونه بیان میکرد که تمام مشکلات اقتصادی ریشه خارجی دارند (تحریم) و ریشه تحریمها نیز به توان هستهای ما مرتبط است و با مذاکره بر سر برنامه هستهای بینهایت باارزش کشور، میتوان بهانه را از دشمن گرفت و تحریمها را لغو کرد و مردم را به نان و نوایی رساند! و چنانچه رقیب رای بیاورد، چون اهل مذاکره نیست، نه تنها مشکلات اقتصادی دوچندان میشود که حتی، “جنگ” هم میشود! وضعیت اقتصادی که امروز کشور درگیر آن است، دقیقاً و بیکم و کاست، حاصل همین رویکرد است.
بلوری نوشت: مدتی است که روحانی و تیم اشدقیقاً همان رویکرد سالهای ۹۲ و ۹۶ را در دستور کار قرار داده و همان وعدهها را تکرار میکنند. انان ریشه همه مشکلات اقتصادی را که به خارج گره زده و قرار بود با مذاکرات هستهای بخشکانند، دوباره به خارج گره زده و میخواهند باز مذاکره بخشکانند!
او نگاشته است : اینجا فقط جای “موشک” و “نفوذ منطقهای ایران” با “توان هستهای” عوض شده و روش، همان است که قبلاً بوده! گویا میخواهند از یک سوراخ دوبار گزیده شوند. البته شاید، هدف دیگری در سر دارند…
بلوریافزود:روحانی و جناح ویبا آن عملکرد افتضاحی که در این دو دوره داشتند، خود را «حذفشده» میدانند. آنچه باعث شده دوباره جان گرفته و از آن بیعملی و کِرِختی خارج شوند، این است که، اتفاقی رخ داده که امیدوارشان کرده حذف نشونداصلاح طلبان و روحانی از آمدن بایدن خوشحالند حتی خوشحالتر از خود او و این خوشحالی را علنا فریاد میزنند. برخلاف آنچه ادعا میکنند این خوشحالی بهخاطر رفتن ترامپ نیست چرا که پیش از این به کرات گفتهاند، حاضرند با ترامپ هم مذاکره کنند! ۱۰ روز از ترور سلیمانی نگذشته بود که گفتند، «هنوز هم حاضریم با ترامپ مذاکره کنیم»!
او نوشته است : روحانی و تیم اشخوب میداند که اگر با چنین کشوری دوباره و اینبار بر سر موشک و نفوذ منطقهای هم مذاکره کنیم، به راحتی آب خوردن زیر تعهداتش زده و کشور را تبدیل به یک لقمه راحت برای بلعیدن میکند. خیلی خوب میدانند مسیر مذاکره با کشوری در مختصات آمریکا بسته است. پس چرا مدام از «مذاکره» میگویند؟ شاید روزی دهبار شاید هم بیشتر در رسانهها و مصاحبههایشان میگویند و مینویسند: «برویم و مذاکره کنیم». واقعا علت این اصرار با وجود آگاهی از بسته بودن و بینتیجه بودن این مسیر توسط روحانی و تیم اوچیست؟