جوزف هومیره، کارشناس امور امنیتی قاره آمریکا و مدیر اندیشکده “مرکز جامعه آزاد امن”با انتشار مقالهای به تحلیل روابط راهبردی ایران و ونزوئلا پرداخته، و گفته است که ایران با کمک رژیم نیکولاس مادورو تحریمهای بینالمللی را دور میزند و تجهیزات غیرمجاز برای برنامههای تسلیحاتی و اتمی خود تهیه میکند.
هومیره،در ادامه نوشته است که اگرچه، قبلا هم حکومت ایران در ونزوئلا حضور فعال داشت، اما از زمان تصدی هوگو چاوز در مقام ریاستجمهوری در سال ۲۰۰۴، فعالیتهای ایران در ونزوئلا افزایش چشمگیری یافت، و از آن پس نیز با ظهور مادورو به عنوان رئیس جمهوری، همکاریهای دو کشور کماکان ادامه یافته و گستردهتر شده است.
او در ادامه تاکید کرده است که بخشی از شبکه پولشویی و تهیه تجهیزات غیرمجاز ایران در ونزوئلا قرار دارد و رژیمهای دو کشور از طریق ایجاد پروژههای مشترک نظامی، تلاش کردهاند نقل و انتقالات مالی و تجهیزاتی نهادهای تحریمشده ایران از کانال صنعت نفت ونزوئلا را پنهان کنند. در این راستا، هم تعداد زیادی از شرکتهای ویترینی سپاه پاسداران در ونزوئلا آغاز به کار کردند.
کارشناس امور امنیتی قاره آمریکا نوشته است که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۴، ایران چندین توافقنامه همکاری در زمینه انرژی و نظامی با ونزوئلا امضا کرد. حکومت ایران در این بازه زمانی از طریق سیستم مالی ونزوئلا حدود ۱۶ میلیارد دلار پول نقد به دست آورد. این اقدام، با انعقاد حدود ۲۷۰ توافقنامه دوجانبه، در بیش از ۶۰ پروژه و بیش از ۸۰ شرکت ایرانی در ونزوئلا انجام شد.
مدیر اندیشکده “مرکز جامعه آزاد امن”گفته است : از سال ۲۰۱۷ به بعد، سپاه پاسداران توانسته از ونزوئلا به عنوان مرکز حمل و نقل مواد معدنی استراتژیک، فلزات، قطعات و فناوری که از سراسر آمریکای لاتین برای حمایت از برنامه رو به رشد تولید سلاحهای کشتار جمعی ایران گردآوردی میشود استفاده کند.
او نوشته است : در طی یکسال گذشته حکومت ایران موفق شد پلهای هوایی و دریایی از روی اقیانوس اطلس به سوی ونزوئلا ایجاد کند، که متکی به شبکههای سپاه پاسداران در کشورهای ثالث به عنوان ایستگاههای سر راه است، و مسیرهای جدیدی برای ارتباط میان ایران و ونزوئلا ایجاد میکند.
هومیره نوشته است : پل دریایی به سپاه این امکان را میدهد تا انواع روشهای فرار از شناسایی مانند تغییر پرچم، تغییر نام، و تغییر رنگ کشتی و خاموش کردن رادارها در اواسط سفر برای جلوگیری از رهگیری را به کار بگیرد تا کشتیهای ایرانی بیدردسر به ونزوئلا برسند.
مدیر اندیشکده “مرکز جامعه آزاد امن”در پایان هشدار میدهد که رژیم مادورو راهبردی توسعهطلبانه در حوزه آمریکای لاتین و دریای کارائیب را دنبال میکند، که رژیمهای سرکشی مانند ایران، روسیه و چین از آن حمایت میکنند. توافق استراتژیک ۲۵ ساله تهران با پکن و تمدید قرارداد تسلیحاتی ۲۰ ساله با مسکو میتواند با ایجاد یک نیروی نظامی چندملیتی در ونزوئلا، به تقویت سیاستهای توسعهطلبانه رژیم مادورو بینجامد.