علی خامنه ای در سخنان امروز خود که به آن را به مناسبت “روز جهانی قدس” ایراد کرد، یک بار دیگر عمق یهودستیزی و خباثت افکاری خود را به اثبات رساند و صهیونیسم را که جنبش ناسیونالیستی ملت یهود است، با کورونا همردیف ساخت که مفهوم آن، مبارزه بی امان تا هنگام ریشه کن کردن این ویروس می باشد.
صهیونیسم از واژه صیون آمده که اعراب آن را صهیون می نامند و تپه ای در شرق اورشلیم است که در دوران باستان جایگاه بیت المقدس یهود بوده که اکنون دو مسجد الاقصی و عمر در آن جا برپا می باشد.
واژه صهیونیست یا صهیونیست به هر فردی اطلاق می شود که عقیده دارد یهودیان نیز مانند همه ملت های جهان، و از جمله ملت ایران، حق دارند در سرزمین پدری خود زندگی کنند.
یهودیان در مدت دو هزار سال پراکندگی در سرزمین های بیگانه، همیشه به یاد اورشلیم و تپه صیون اشک ریخته و نیایش کرده اند و اکنون خامنه ای در نطق خود، آنها را با کورونا مقایسه می کند تا اندیشه رژیم برای نابودی اسرائیل را توجیه کرده باشد.
خامنه ای که از بیم ابتلا به کورونا، عملا خود را در قرنطینه قرار داده، در پیامی که از طریق آنلاین پخش شد، اسرائیل را مانند همیشه “رژیم صهیونیسم” نامید و از جمله گفت که این کشور را نیز همانند کورونا باید نابود کرد.
این تشبیه، هفته پیش توسط گروهی از مسئولان امور تبلیغاتی رژیم به صورت یک پوستر انتشار یافته بود و در سخنان امروز شماری از فرماندهان سپاه پاسداران نیز تکرار شده و اکنون خود خامنه ای است که این واژه یهود ستیزانه و انسان ستیزانه را به کار می برد.
مقایسه ای که دفتر خامنه ای بین مساله فلسطینیان و راه حل نهایی نازیها برای نابودی اسرائیل انجام داده بود نیز با ابراز خشم همه مجامع یهودی جهان و کشورهای غربی روبرو شد.
خامنه ای در سال های پیش نیز هولوکاست را انکار کرده و گفته بود یهودیانی که از سراسر جهان به سرزمین پدری خود یعنی اسرائیل بازگشته اند، افرادی تبهکار هستند. که او در این مقایسه نیز، عملا قیاس به نفس کرده بود.
با این همه، خامنه ای در یک پیام توییتری که روز گذشته (پنجشنبه) در دفاع از اندیشه های ناانسانی خود انتشار داد، ادعا کرد که او خواهان نابودی یهودیان نیست، بلکه فقط آرزوی نابودی اسرائیل را دارد – و این در حالی که یهودیت و خاک اسرائیل را نمی توان از هم جدا دانست و اگر اورشلیم از یهودیان گرفته شود و سرزمین پدری آنان اشغال گردد، یهودیت مفهوم خود را از دست می دهد.
برخلاف ادیان دیگر، ایمان به خاک اسرائیل و آرزوی بازگشت به این سرزمین، بخش جدایی ناپذیری از آیین یهود است و یهودیان باورمند، در اکثر نیایش های خود آرزو می کنند که دوباره به اورشلیم باز گردند و صیون را از نو بسازند که مفهوم آن دوباره سازی معبد مقدس یهودیان در شهر اورشلیم است.
