فلسطینی ها سالروز جنگ شش روزه ۱۹۶۷ را “یُوم النَکبه” یعنی روز بدبختی می دانند. در نتیجه آن جنگ بود که کرانه باختری رود اردن و نوار غزه به تسلط اسرائیل در آمد که نام “فلسطینی” وارد واژه نامه سیاسی جهان گردید – زیرا تا آن هنگام، کرانه باختری در تسلط کشور اردن بود و نوار غزه در نظارت دولت مصر قرار داشت و کسی از لزروم برپایی کشور مستقل فلسطینی سخنی نمی گفت. تا آن هنگام، فلسطینی های کرانه باختری، شهروندان اردن محسوب می شدند و دولت اردن آن سرزمین را بخشی از خاک خود می دانست.
با گذشت ۵۱ سال از آن جنگ، شاید بی مناسبت نباشد که در چنین روزی (پنجم ژوئن) نیروی هوایی اسرائیل توانست در ظرف دو ساعت، نیروهای هوایی مصر و اردن و سوریه را منهدم کند. در ظرف این دو ساعت، ۴۵۰ فروند هواپیمای نظامی در فرودگاه های سه کشور منهدم گردید و ارتش های مصر، اردن و سوریه، عملا توان ایستادگی در برابر ارتش اسرائیل را از دست دادند.
چنین پیروزی درخشانی، در هیچ یک از جنگ های جهان سابقه نداشته و ایکاش آنانی که امروز ادعا می کنند قادرند در ظرف ده دفقیه اسرائیل را نابود کنند، از خیالپردازی دست بردارند و از ماجراجویی دوری جویند و نگذارند که کشورشان و کشورهای دیگر به خاطر این خام اندیشی آسیب جدی ببینند و مردمان منطقه کشته شوند و شهرها ویران گردد.
در آن ساعات سرنوشت ساز، جمال عبدالناصر فرمانروای مصر با لحن پیروزمندانه ای از رادیو اعلام کرد که نیروی هوایی اسرائیل به کلی نابود شده است – و این در حالی بود که هیچ یک از هواپیماهای جنگی اسرائیل آسیب ندیده بودند و در مقابل، از نیروی هوایی مصر تقریبا اثری باقی نمانده بود.
کاش دنیا هم چشم و عقلش را باز کند و این قدرت اراده را ببیند.