با گذشت چهل سال از یاغیگری رژیم ایران در اشغال سفارت آمریکا، رهبران حکومت همچنان به این رفتار که زیرپا گذاشتن همه موازین بین المللی و روابط بین کشورها می باشد، افتخار می کند و به گفته خود “راه پیمایی های میلیونی” ترتیب می دهد.
با توجه به آن که بسیاری از مردم ایران از رژیم بریده اند و در تظاهرات فرمایشی آن شرکت نمی کنند، حکومت روز سیزده آبان را روز دانش آموز نام نهاده تا با این بهانه، میلیون نفر دانش آموز را به صورت اجباری به خیابان بیاورد و سیاهی لشگر تشکیل دهد.
رسانه های همگانی در ایران در گزارش های امروز خود (دوشنبه) ادعا می کنند که میلیون ها نفر در همه شهرها و شهرک های ایران در تظاهرات فرمایشی حضور دارند و در چهارگوشه کشور فریاد مرگ بر آمریکا شنیده می شود.
ارزیابی شده که برگزاری این تظاهرات، که بیانگر قانون شکنی و یاغیگری رژیم ایران است، امسال در رسانه های آمریکایی و در میان سیاستمداران آن کشور حس انتقام جویی علیه رژیم به وجود آورد و رویارویی دولت واشنگتن با رژیم ایران را شدیدتر کند.
علی خامنه ای در سخنان روز گذشته خود در برابر گروهی از دانش آموزان که برای شنیدن سخنانش به جماران آورده شده بودند، دوباره هرگونه امکان گفتگو با ایالات متحده را به شدت رد کرد و در واقع همه درهایی را که ممکن بود به روی نوعی تماس و مذاکره با ایالات متحده گشوده شود، دوباره بست.
خامنه ای فاش ساخت که اظهارات حسن روحانی در این رابطه، در واقع تعیین سیاست از جانب وی بوده است. حسن روحانی در سخنران های اخیر خود گفته است که پیش شرط رژیم برای ورود به گفتگو با ایالات متحده آن است که دولت آمریکا به برجام باز گردد و تحریم ها را باطل گذارد. خامنه ای در بخشی از سخنانش گفت که دستور بیان این سیاست را به روحانی داده بود، زیرا می دانست که آمریکا چنین شرائطی را نخواهد پذیرفت و برای مذاکره اصراری نخواهد کرد و موضوع منتفی خواهد شد.
این سخنان خامنه ای نشان می دهد که او تا چه حد از انجام مذاکرات با یک کشور خارجی بیم دارد. رهبر حکومت اسلامی ایران، در اظهارات روز گذشته، عملا علت این ترس را بیان کرد و گفت توافق با آمریکا موجب رخنه یابی فرهنگ و نفوذ غرب به داخل ایران می شود و این در حالی که رژیم باید انزوای کشور را همچنان حفظ کند تا مردم را به اطاعت از خویش وادارد.
درباره علت دشمنی سنتی و سرسختانه رژیم ایران با بهبود مناسبات با ایالات متحده، برخی تحلیلگران می گویند که که مناسبات دوستانه با ابرقدرت جهانی، موجب کاهش نفوذ روحانیون و تقویت جناح های غیرمذهبی و تکنوکرات ایران خواهد شد که می تواند به بزرگترین دشمن حکومت کنونی مبدل شود و آن را با خطر فروپاشی روبرو سازد.
