در سی و دومین سالروز کشته شدگان اعدام های ۶۷، شماری از خانواده‌های آنان، در خاوران تجمع کردند و مزار بی‌نام کشتهشدگان را که در این مکان دفن شده اند را گلباران کردند
حکومت ایران شماری از زندانیان سیاسی را که پیشتر از سوی قوه قضاییه رژیم به حبس محکوم شده و درحال سپری کرده دوره محکومیت خود بودند.در تابستان سال ۶۷ به دستور مستقیم روح الله خمینی و تشکیل «هیات مرگ» اعدام کرد و آنان را دسته جمعی در مکانی به نام خاوران دفن کرد
اکنون خاوران یکی از گورستان‌های محل دفن دسته‌جمعی کشته شدگان اعدام‌های سال۶۷ شده است.
خانواده های این جان باختگان با حضور در مزار بی نام شان به شعر و سرود خوانی پرداختند ولی نیروهای انتظامی و امنیتی ساعتی پس از حضور خانواده‌های کشتهشدگان، آنها را از محوطه این گورستان پراکنده کردند.
در این مدت شمار زیادی از پدران و مادران اعدام‌شدگان سال۶۷ طی سی دو سال گذشته به دلیل دادخواهی مورد تهدید و آزار دستگاه‌های امنیتی حکومت اسلامی قرار گرفتند، در مواردی بازداشت و زندانی شدند و با گذشت ۳۲ سال بسیاری از آنها جان‌باختند.
سازمان عفوبین‌الملل، سال گذشته در گزارشی تاکید کرده بود که «بی شک این رنج عذاب‌آوری که به مدت بیش از ۳۰ سال به خانواده‌های قربانیان تحمیل شده ناقض اصل ممنوعیت مطلق شکنجه و سایر رفتارهای بی‌رحمانه و غیرانسانی در چارچوب قوانین بین‌المللی است.»
مقام‌های حکومت ایران با گذشت ۳۲ سال از اعدام‌های سال۶۷ همچنان ضمن امتناع از اعلام رسمی حقیقت درباره این کشتار وسیع زندانیان سیاسی، حاضر نشده‌اند تا اطلاعات گورهای دسته‌جمعی که هزاران زندانی سیاسی را در آنان مدفون کرده‌اند و همچنین اطلاعات مربوط به اعدام شدگان را در اختیار خانواده‌هایشان قرار دهند.
رژیم ایران دلیل اعدام هزاران زندانی سیاسی در تابستان۶۷ را انجام عملیات فروغ جاویدان”” مرصاد” از سوی مجاهدین خلق عنوان می‌کنند در حالی که هیات مرگ در جریان این کشتار، زندانیان سیاسی را از همه طیف‌های سیاسی از مجاهدین خلق تا گروه‌های چپ و مارکسیست را به جوخه اعدام سپرد که پیشتر از سوی قوه قضاییه به حبس محکوم شده بودند.
روح‌الله خمینی در فرمانی در باره اعدام آنان تاکید کرده بود: کسانی که در زندان‌های سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند محارب و محکوم به اعدام می‌باشند و تشخیص موضوع نیز در تهران با رای اکثریت آقایان حجت‌الاسلام نیری و جناب “مرتضی”اشراقی و نماینده‌ای از وزارت اطلاعات”مصطفی پورمحمدی” لازم‌الاتباع می‌باشد».
اکنون شماری از اعضای «هیئت مرگ» اعدام‌های سال۶۷ در بالاترین سمت‌های قوه قضاییه، دولت و دیگر دستگاه‌های حکومتی صاحب منصب هستند. ابراهیم رئیسی، که از زمستان سال ۹۷ با حکم علی خامنه‌ای به عنوان رییس قوه قضاییه حکومت اسلامی منصوب شد در میان اعضای «هیات مرگ» اعدام‌های سال۶۷ به بالاترین مقام رسیده است.
حسینعلی منتظری، در کتاب خاطرات و فایل صوتی دیدار با اعضای «هیئت مرگ» از «ابراهیم رییسی» به عنوان یکی از اعضای این حیات نام برده است.
منتظری در این باره گفته بود «اول محرم شد من، “حسینعلی نیری” که قاضی شرع اوین و مرتضی اشراقی که دادستان بود و ابراهیم رئیسی معاون دادستان و مصطفی پورمحمدی که نماینده اطلاعات بود را خواستم و گفتم الان محرم است حداقل در محرم از اعدام‌ها دست نگه دارید، اما آقای نیری گفت: ما تا الان هفتصد و پنجاه نفر را در تهران اعدام کرده‌ایم، دویست نفر را هم به عنوان سر موضع از بقیه جدا کرده‌ایم، کلک اینها را هم بکنیم بعد هر چه بفرمایید».
اکبر هاشمی رفسنجانی نیز پس از مردن روح‌الله خمینی از اعدام‌ها دفاع کرده و گفته بود ما «خائنین» را مجازات کرده‌ایم.
سازمان عفو بین‌الملل نیز فاش ساخته است که در ۲۵ مرداد ۱۳۶۷ در نامه‌ای به عبدالکریم موسوی اردبیلی، رئیس وقت قوه قضاییه جمهوری اسلامی و حسن حبیبی وزیر دادگستری دولت میرحسین موسوی، ضمن ارائه گزارشی از «موج جدید اعدام‌های سیاسی»، از آنها خواسته بود به اعدام‌ها پایان دهند.
