تصور می رود که قضات دیوان عالی بین المللی در لاهه که ماموریت آن ها محاکمه جنایتکاران جنگی است، دچار بیکاری شده اند و به دنبال مشغله می گردند. علت مطرح شدن این پرسش آن است که مقامات این دادگاه بین المللی به فلسطینیان مراجعه کرده و به تشویق آنان پرداخته اند که بیایند و علیه آن چه که “جنایات اسرائیل” می نامند شکایت کنند.
این ابتکار عمل دیوان عالی لاهه در حالی است که اسرائیل در برابر موج گسترده ترور فلسطینی قرار دارد که به شیوه های گوناگون، می کوشد به اسرائیل و ملت این کشور آسیب برساند. زیر گرفتن اهالی اسرائیل با اتومبیل، چاقوکشی در خیابان ها، بمب گذاری و حملات موشکی و راکتی، همه و همه ایجاب می کند که اسرائیل به اقدامات دفاعی علیه خود دست بزند.
ولی در همان حال می بینیم که مثلا در سوریه، بیش از نیم میلیون نفر در جنگ کشته شده اند و در حکومت ایران مخالفان رژیم در برابر انواع ستمگری ها قرار دارند و یا در یمن، نیروین هوایی عربستان اتوبوس حامل کودکان را بمباران می کند.
در چنین موقعیتی، دیوان عالی بین المللی به اهالی شرق اورشلیم نیز روی آورده و آن ها را تشویق می کند علیه اسرائیل به دادگاه شکایت کنند.
این اقدام در حالی صورت می گیرد که از هنگام تسلط اسرائیل بر بخش شرقی اورشلیم و یکپارچه ساختن شهری که حضرت داود سه هزار سال پیش آن را برپا ساخت، زندگی فلسطینی ها صد پله بهتر از دورانی شده است که در تسلط دولت اردن قرار داشتند.
در برخی نظر سنجی ها که بدون سروصدا انجام گرفته، بخش اعظم اعراب مقیم شرق اورشلیم گفته اند که اگر این ناحیه به حکومت آینده فلسطینی داده شود، آن ها ترجیح می دهند شهروند اسرائیل باقی بمانند تا از مزایای مالی و اجتماعی این کشور و همچنین از آزادی و پیشرفت برخوردار باشند. بسیاری از آن ها می گویند که هم اکنون در غزه و کرانه باختری که در تسلط فلسطینی ها قرار دارد، اختناق و فشار و فقر و دزدی، کمتر از دیگر کشورهای عقب مانده جهان نیست، و آن ها زندگی در اسرائیل را ترجیح می دهند.
