در همان حال که اعتراض های جهانی، به ویژه از جانب یهودیان نسبت به تصویب قانونی در لهستان ادامه دارد که “قانون انکارِ هولوکاست” نام گرفته، رئیس جمهوری لهستان در یک سخنرانی علنی از یهودیان پوزش طلبید – ولی این پوزشخواهی به جریان هولوکاست ارتباطی ندارد.
علت پوزش خواهی آن است که دولت کمونیستی لهستان کوتاه مدتی پس از جنگ شش روزه اسرائیل و اعراب، سیزده هزار تن از یهودیان لهستان را اخراج کرد و این در حالی که آنان با سیاست ها و رفتارهای اسرائیلی ارتباطی نداشته و تعیین کننده آن نبوده اند.
پرزیدنت آندره دودا رئیس جمهوری لهستان این پوزش خواهی را در آئین پنجاهمین سالروز این واقعه بیان کرد. این همایش توسط جامعه یهودیان لهستان برگزار گردید که تاکید کرده اند در دوران حکومت کمونیستی در لهستان، یهودیان آن کشور هدف بدترین آزارها قرار داشته اند.
رئیس جمهوری لهستان که با دست خود قانون پارلمان آن کشور را توشیح کرده و برای بیان واقعیات هولوکاست محدودیت هایی قائل شده، اخراج یهودیان از آن کشور در دوران حکومت کمونیستی را در سخنرانی خویش مورد نکوهش قرار داد و در یک اقدام بیسابقه، از این که لهستان به چنین اقدامی دست زده پوزش طلبید.
آگاهان سیاسی می گویند که این پوزش خواهی رئیس جمهوری لهستان تلاشی برای آشتی با اسرائیل و جامعه یهودیان جهان بود – ولی بر این باورند که این اقدام کافی نیست و دولت لهستان باید اجرای قانون جدید را متوقف سازد.
اقدام دیگر دولت لهستان، در تلاش برای آشتی با یهودیان، سخنان دیروز (آدینه) از زبان نخست وزیر لهستان بود که اعلام داشت آن کشور قصد دارد موزه ای به یاد قیام یهودیان در گتو ورشو برپا کند.
در جنگ جهانی دوم، جوانان یهودی در محله ای که “گتو ورشو” نامیده می شد و نازی ها بیش از نیم میلیون نفر یهودی را در آن جا متمرکز ساخته بودند تا به تدریج به اردوگاه های مرگ بفرستند، علیه ارتش آلمان قیام کردند و با سربازان هیتلری جنگیدند.
این خیزش مدت چند هفته ادامه یافت و چون نازی ها نتوانستند آن را خاموش کنند، همه خانه های یهودیان را به آتش کشیدند و آن محله بزرگ را به کلی ویران کردند.
