انتخابات ۲۰۲۰ تا صبح روز ۴ نوامبر و بدون مشخص شدن نتیجه نهایی انتخابات ریاست جمهوری (که روندها حکایت از برد ترامپ دارند) استثنایی است: هم از حیث تعداد شرکت‌کنندگان که رکوردی در سه دهه اخیر به حساب می‌آید (۱۰۰ میلیون رای تا پیش از روز نهایی انتخابات با حدود ۵۰ درصد بالاتر از ۲۰۱۶)، از جهت آرامش در مراکز رای‌گیری و شهرهای بزرگ علی‌رغم تهدیدات گروه‌های شورشی و دامن زدن به تبلیغات آن‌ها از سوی رسانه‌ها و نیز خنثی بودن تبلیغات سیاسی بر روی روح و روان مردمی که چند ماه است هم از لحاظ فیزیکی (بحران کرونا) و هم از لحاظ اجتماعی (از دست دادن شغل) تحت فشارند. بالاترین میزان مشارکت در انتخابات در ایالات متحده در دوران بعد از جنگ جهانی دوم انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۰ میان کندی و نیکسون بود، با ۶۲.۸ درصد واجدان شرایط. انتخابات ۲۰۲۰ احتمالا با بالای ۶۵ درصد رکورد فوق در تعداد مشارکت کنندگان را خواهد شکست (بالای ۱۴۰ میلیون رای‌دهنده از حدود ۲۱۰ میلیون واجد شرایط رای دادن؛ در انتخابات ۲۰۱۶ حدود ۱۳۹ میلیون نفر رای دادند).
علی رغم آن که دموکرات‌ها برای چهار سال ترامپ و هر که با آن‌ها مخالف بود، نژادپرست و «رقت‌انگیز» (تعبیر هیلاری کلینتون) و جامعه آمریکا را به طور ساختاری نژادپرست نامیدند، نتایج آرا در فلوریدا نشان می‌دهد که ترامپ موفق شده است رای بیشتری از اقلیت لاتین‌تبار را از آن خود سازد. مشخص است که اقلیت‌ها این برچسب‌زنی‌ها را باور نکرده‌اند.
دو چشم‌انداز از آمریکا
مردم آمریکا با تحویل سنا به جمهوری‌خواهان (با احتمال بسیار بالا) و ناکام گذاشتن بایدن از درست کردن «دیوار آبی» در جنوب و غرب میانه، میان دو چشم‌انداز آخرالزمانی سیاه و واقع‌بینانه، دومی را برگزیدند. رکود، بسته شدن کسب‌وکارها و مدارس فراتر از حد موجود، غارت و آتش زدن کسب‌وکارها، «زمستان سیاه»، رفتن برخی ایالات به زیر آب، و عدم اطمینان به واکسنی که در راه است، چشم اندازی بود که کارزار بایدن علنا یا به طور ضمنی عرضه می‌کرد و از مردم می‌خواست به میثاق‌های بین‌المللی که همه قرار است منابع آمریکا را بمکند تن در دهند، به شورش و غارت و آتش زدن مغازه‌ها عادت کنند، کاهش منابع پلیس را به جان بخرند و هفت برابر شدن مهاجران از کشورهای حامی گروه‌های تروریستی را با جان و دل پذیرا شوند.
در مقابل، کارزار ترامپ از استیفای آزادی‌های فردی با رد فرهنگ حذف، پاکیزگی سیاسی و اردوگاه‌های بازآموزی دولتی، مقابله با گسترش‌طلبی جمهوری اسلامی، صلح در خاورمیانه با عادی شدن روابط اسرائیل با کشورهای عربی، پرهیز از جنگ، معیار شایسته‌سالاری برای پذیرش مهاجر، بستن درها بر روی مهاجران از کشورهای حامی گروه‌های تروریستی، باز شدن کسب‌وکارها و مدارس و تضمین حقوق مندرج در قانون اساسی سخن می‌گفت و این که آینده: روشن‌تر از گذشته خواهد بود.
مردم آمریکا هم در انتخابات ریاست جمهوری و هم در انتخابات سنا و مجلس نمایندگان نشان دادند که با چشم‌انداز دوم همراهی بیشتری دارند ( به اظهار نویسنده). علی‌رغم هزینه بیش از ۲۱۰ میلیون دلار از سوی دموکرات‌ها برای شکست میچ مک‌کانل و لیندزی گراهام در کنتاکی و کارولینای جنوبی (پول‌های دره سیلیکون و خیابان پارک در نیویورک) مردم این دو ایالت رئیس سنا و رئیس کمیته قضایی سنا را در مشاغل خود تثبیت کردند.
اقتصاد یا ویروس کرونا
نتیجه انتخابات ۲۰۲۰ نیز مانند دیگر انتخابات‌ها در ایالات متحده با محوریت اقتصاد تعیین شد اما بایدن به جای اقتصاد، تمرکز خود را بر ویروس کرونا و تنازعات نژادی گذاشت. تیم بایدن توجه نداشت که حتی در بحران همه‌گیری ویروس ووهان این اقتصاد است که تعیین‌کننده است: مساله برای رای‌دهندگان این بود که میان از دست دادن شغل و خانه‌نشینی یا حفظ آن تصمیم‌گیری کنند. به همین علت بخش قابل توجه از جوانانی که نمی‌خواهند آینده خود را تباه ببینند به ترامپ رای دادند (با بیش از ۴۰ درصد برای ترامپ در میان جوانانی که دانشگاه نرفته‌اند) تا درهای اقتصاد بسته نشود.
سه اشتباه بزرگ بایدن
بایدن به سه دلیل مجبور شد سه اشتباه را در کارزارهای انتخاباتی مرتکب شود. سه اشتباه عبارت بودند از اعلام پایان دادن به انرژی‌های فسیلی در مناظره دوم، تعطیلی کارزار بایدن تا سپتامبر و فعالیت مداوم کارزار ترامپ در طول دوران همه‌گیری، و اتکا بر تنفر از ترامپ به جای تمرکز بر ارائه سیاست‌هایی که به بهبود زندگی مردم منجر می‌شود. سه دلیل اشتباه وی نیز عبارت بودند از تن در دادن به برنامه خیالی و بسیار پر هزینه دموکرات‌ها در حوزه محیط زیست، اتخاذ سیاست‌هایی در تقابل با سیاست دولت ترامپ در مواجهه با ویروس کرونا (مثل اجباری کردن ماسک در سراسر کشور)، و تصور خود فریب‌دهنده رسانه‌ها که ترامپ در افکار عمومی کارش تمام است و باید به جای رهیافت ایجابی رهیافت سلبی ترامپ‌محوری را برگزید. دموکرات‌ها دروغ‌های رسانه‌ها و موسسات نظرسنجی را باور کردند و تلاش کافی در کارزارها به عمل نیاورند. آن‌ها با استفاده از منابع سرشار شرکت‌های بزرگ صرفا بر تبلیغات تلویزیونی اتکا کردند. همچنین ثبت عضو بیشتر برای حزب جمهوری‌خواه در برابر حزب دموکرات عاملی موثر در پیروزی در ایالت‌هایی مثل فلوریدا یا پیش بودن ترامپ در کارولینای شمالی بوده است.
حضور ترامپ در گردهمایی‌های بزرگ در شهرهای کوچک به رای‌دهندگان نشان می‌داد که همه‌گیری مانع از ایفای نقش ریاست جمهوری نیست. در مقابل ترامپ توانست علی رغم تبلیغات همه جانبه رسانه‌ها علیه سیاست‌های وی در برابر کرونا (آزادگذاری مردم برای پوشیدن یا نپوشیدن ماسک یا اصرار بر باز کردن کسب‌وکارها و مدارس) بر میزان آرای خود نسبت به سال ۲۰۱۶ در ایالات‌های چرخشی و کل کشور بیفزاید. حتی در ایالاتی مثل نیویورک که دموکرات‌ها اکثریت دارند، ترامپ در ۲۰۲۰ آرای خود را نسبت به ۲۰۱۶ افزایش داد (از ۳۷ به ۱۴ درصد).
بایدن ضعیف‌ترین نامزد در میان نامزدهای دموکرات بود. بلومبرگ می‌توانست بخشی از آرای جمهوری‌خواهان و مستقل‌ها را به دست آورد یا سندرز می‌توانست شور و اشتیاق بیشتری در میان دموکرات‌ها ایجاد کند اما دموکرات‌ها به دلیل تمرکز بر سیاست هویتی آن دو را حذف کردند؛ بلومبرگ با موج تبلیغات زن‌ستیزی مردان اروپایی‌تبار و سندرز با ناتوانی از کسب آرای آفریقایی‌تبارها.
بزرگ‌ترین بازنده: رسانه‌ها و موسسات نظرسنجی
رسانه‌ها و موسسات نظرسنجی که بدان‌ها نزدیک هستند و برای آن‌ها کار می‌کنند، برای چندین ماه القا می‌کردند که بایدن پیروز بلامنازع انتخابات است اما آن‌ها ثابت کردند که با واقعیت فاصله دارند. آن‌ها برای ماه‌ها انتخابات سنا در کارولینای جنوبی را رقابت تنگاتنگ می‌نامیدند اما رقیب لیندزی گراهام با ۱۳ درصد از وی شکست خورد. آن‌ها پیش‌بینی می‌کردند که بایدن در فلوریدا با ۵ درصد خواهد برد اما با حدود ۴ درصد باخت. برآیند نظرسنجی‌ها تا روز آخر نشان می‌داد که ترامپ در آرای عمومی ده درصد از بایدن عقب است اما نتایج تا صبح چهارشنبه نشان می‌دهد که تفاوت در کل آرا کمتر از دو درصد است که این بسیار فراتر از میزان خطای ۳ تا ۵ درصدی نظرسنجی‌هاست.
همه نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند که حزب دموکرات، ۵ تا ۱۵ کرسی بر کرسی‌های اکثریت خود در مجلس نمایندگان خواهد افزود اما تا صبح چهارشنبه جمهوری‌خواهان چهار کرسی بر کرسی‌های خود افزوده‌اند. گرایش چپ موجود در موسسات نظرسنجی بار دیگر باعث شد که مردم آمریکا آن‌ها را با رای خود شکست دهند. ترامپ نه فقط با حزب دموکرات بلکه با رسانه‌ها و شرکت‌های فناوری بزرگ و دیوانسالاری دولتی به رقابت پرداخت. توده‌های مردم در مناطق روستایی و شهرهای کوچک، شرکت‌های بزرگ فناوری، رسانه‌ها و کارکنان دیوانسالاری دولتی را از پیروزی که انتظارش را داشتند و در آشپزخانه نظرسنجی‌ها می‌پختند ناکام گذاشتند. حتی اگر در نتیجه نهایی بایدن پیروز شود این موسسات عدم‌شایستگی خود را اثبات کردند.
محید محمدی؛ برگرفته از ایندیپندنت فارسی
