حسن روحانی در واکنش به هشدارهای گروهی از نمایندگان مجلس، گفت: الان وقت دعوای مجلس و دولت نیست، روابط بسیار صمیمانه و نزدیک بین سه قوه، تنها راه حفظ نظام است و راه دومی وجود ندارد.
۱۲ رئیس کمیسیون تخصصی مجلس دو روز پیش در نامه‌ای انتقاد آمیز به روحانی ضمن اشاره به افزایش روزافزون قیمت‌ها بر ضرورت تغییر در روند هفت ساله مدیریت کشور اشاره و دولت را تهدید به انجام اقدامات مقابله‌جویانه کرده بودند.
علی ربیعی، سخنگوی دولت نیز در این زمینه نوشت: «آنچه که شما امروز نمی‌پسندید محصول کردار همه قوا، نهادها و شوراهایی است که سهمی در حکومت داشته و دارند، هیچ کس از نپذیرفتن بار این مسئولیت طرفی نمی‌بندد و گرهی نمی‌گشاید».
ربیعی، در یادداشتی که امروز (یکشنبه) ۸ تیر، در رسانه‌های ایران منتشر شد، لحن نامه نمایندگان را “غیرسازنده” و ادبیات آن را “چالش‌برانگیز” خواند و نوشت: «نامه چنان نگاشته شده گویی هیچ یک از امضاکنندگان سابقه عضویت در مجالس و دولت‌های گذشته را نداشته‌اند».
ربیعی در ادامه نوشته است: «در دام مسیرهای غلط طی شده قرار نگیرید. بیایید تصمیم بگیرید که هیچ فردی را به هیچ مدیر دولتی معرفی و تحمیل نکنید. در عزل و نصب‌های مدیران و شرکت‌های منطقه‌‌ای دخالت نکنید. و متعهد شوید سوال و استیضاح که انجام می‌دهید و امضا می‌کنید به همان دلیلی باشد که آن را امضا کرده‌اید.»
پیش از شروع بکار مجلس و با توجه به ترکیب یکپارچه بودن اعضای آن که اکثریت قاطع آن را اصول‌گرایان و سپاهیان تشکیل می‌دهد امکان بروز اختلاف با دولت آقای روحانی پیش‌بینی می‌شد.
حسن روحانی در ادامه سخنان خود به موضوع افزایش اجاره بهای مسکن که این روزها اوج گرفته است، اشاره کرد و گفت که طبق مصوبه ستاد کرونا، از فردا اضافه اجاره بها نسبت به سال قبل نباید در تهران بیشتر از ۲۵ درصد، در کلان شهرها بیشتر از ۲۰ و در بقیه شهرها بیشتر از ۱۵ درصد باشد.
شماری از کاربران در واکنش به محدود کردن درصد افزایش اجاره بها توسط روحانی نوشته اند: همه اینها هم مانند سایر وعده هایت دروغ است . صاحب خانه ها به این سخنان نه تنها توجه ندارند بلکه کافی است که این عرایض پر از کذب و دروغ شما، را به آنها برسانیم تا فوری ما را از خانه هایشان بیرون کنند. اگر راست میگویید قانون رسمی بگذارید، مانند قوانینی که برای اعدام جوانان معترض ایران می دهید و همه آنها را مفسد فی الارض می خوانید.
رژیم به واسطه تحریم های نفتی و سیاست فشار حداکثری ایالات متحده و همچنین بحران مدیریتی در یک تنگنای بی سابقه اقتصادی قرار گرفته و قادر به تامین هزینه های روزمره کشور نیست و از سوی دیگر ایالات متحده امیدوار است با پیشبرد سیاست فشار حداکثری رژیم را وادار کند به پای میز مذاکره بیاید.
مقام های رژیم ادعا میکنند برخلاف ادعاهای ایالات متحده میتوانند از تنگنای اقتصادی عبور کنند.
