حسن روحانی، پیش از آن که نیویورک را ترک گوید و در پایان دیدارها در مقر سازمان ملل، از نیویورک به تهران باز گردد، در یک کنفرانس مطبوعاتی دوباره گفت که اگر ایالات متحده تحریم ها را بردارد، “امکان مذاکره وجود خواهد داشت”.
این نخستین بار نیست که روحانی چنین سخنی می گوید و پرسش آن است که آیا تحریم های آمریکایی دارد کمر رژیم ایران را می شکند؟
چگونه است که رهبر حکومت بارها گفته و می گوید که نباید با آمریکا وارد مذاکره شد، و روحانی در تلاش برای برچیده شدن تحریم ها، از آمادگی برای گفتگو با آمریکا، در صورت برچیدن تحریم ها سخن می گوید؟
روحانی همچنین فاش ساخت که رژیم ایران برای باز پس گرفتن جاسوسان و یا ماموران خود که به علت زیرپا گذاشتن قوانین ایالات متحده محاکمه و محکوم شده اند، دو بار با مقامات آمریکایی گفتگو کرد. پرسش آن است که اگر برای مبادله زندانیان، می توان با آمریکا وارد گفتگو شد، چرا بر سر لغو تحریم ها در برابر لغو برنامه های موشکی و اتمی رژیم نمی توان به گفتگو پرداخت؟
علی خامنه ای نه تنها بارها هرگونه تماس و گفتگو با ایالات متحده را نابجا دانسته، بلکه حالا می گوید که از کشورهای اروپایی نیز باید سلب امید کرد، زیرا آن ها هم نتوانسته اند به قول خود برای دور زدن تحریم عمل کنند.
اکنون رژیم ایران قدرت مشت محکم آمریکا را بر سر خود احساس می کند و در جستجوی راه نجات است.
حسن روحانی در همایش رسانه ای در نیویورک، حتی فاش می سازد که یک رشته گفتگوهای غیررسمی و غیرمستقیم نیز با آمریکا، از طریق عمران خان نخست وزیر پاکستان تماس هایی با ایالات متحده برقرار شده که تا کنون بی نتیجه مانده است.
روحانی فاش ساخت که این تماس ها همچنان ادامه دارد، و در این رابطه گفت: «نخست وزیر پاکستان مشغول بررسی این موضوع است و احتمال دارد که مذاکرات بیشتری بین وی و مقامات آمریکایی صورت گیرد».
آگاهان می گویند که علاوه بر عمران خان، مقامات ارشد کشورهای دیگر نیز به میانجیگری مشابه دست زده اند که پرزیدنت مکرون رئیس جمهوری فرانسه و شینزو آبه نخست وزیر ژاپن دو نمونه آن هستند. افراد دیگری نیز در این زمینه پادرمیانی کرده اند که هنوز هنگام افشای تلاش آن ها فرا نرسیده است.
در مجموع، این ادعای حکومت ایران و به ویژه رهبر آن علی خامنه ای، دایر بر این که با آمریکا مذاکره ای صورت نگرفته و نباید صورت گیرد، در واقع یک شعار توخالی و برای مصرف داخلی بوده است.
همچنین، افشاگری روحانی در مورد دو تماس به هدف مبادله زندانیان، یک بار دیگر از ترفند رژیم ایران پرده بر می دارد که برای به دست آوردن آزادی جاسوسان و عوامل خود که در ایالات متحده محاکمه و محکوم شده اند، شهروندان خارجی و یا افراد دو تابعیتی را با ادعای دروغین “جاسوسی” به زندان می اندازد تا بتواند به مبادله دست بزند. ولی ایالات متحده که این شیوه را به خوبی می داند، به ترفند رژیم ایران پاسخ منفی داده است.
ایران و امریکا هر کدام با دو دیدگاه بدنبال مذاکره هستن.
مذاکره براب امریکا هزینه بسیار کمتری نسبت به جنگ دارد .ضمن انکه به سیایتهای ترامپ بسیار نزدیک است.
مذاکره برای ایران یک فرصت برای ترمیم اوضاع اقتصادی میباشد. البته در این مرحله حفظ نظام و بازسازی و تقویت نیروهای نیابتی مانند حزب الله و حماس هم برای رزیم ایران مهم است.
اما بنظر نمیرسد که با اهداف متفاوتی که بین رزیم ایران و آمریکا وحود دارد توافق قابل قبولی بدست اید.زیرا ابزار اصلی رزیم ایران حمایت از گروههای تروریستی به عنوان ابزار فشار به کشورهای منطقه و امریکا است.و در این رابطه مسلح کردن این گروههای تروریستی از سیایتهای اصلی رزیم ایران است. سیاستی که نمیتواند مورد توافق و قبول امریکا قرار گیرد
کشورهای غربی باید هشدار در مورد سفر به ایران را بدهند و در صورت گرفتاری هیچ نوع کمکی نکنند تا منبع درآمد جمهوری اسلامی از توریسم هم خشک شود حتی اگر از ایران اتباع آنها برمیگردند به جریمه نقدی محکوم شوند