روحانی، در آخرین گفتگوی تلویزیونی خود در مقام رئیس جمهور، دوشنبه شب ۱۱ مردادماه، در صدا و سیمای جمهوری اسلامی حاضر شد و به پرسشهای مجری برنامه پاسخ داد.
روحانی گفت که در سال ۹۲ که در انتخابات پیروز شد، بر سر دو راهی سازش هستهای و یا جنگ با دنیا قرار داشت و او برای پیشگیری از جنگ، راه مذاکره با آمریکا را برگزید. او افزود که “البته توافق با دولتها یک سوی قضیه است و از سویی دیگر شرکتهای خصوصی و سرمایه گذاران خارجی نیز باید این توافق را بپذیرند تا در کشوری که تا کنون تحت تحریم بوده، سرمایه گذاری کنند و قرارداد ببندند.”
اشاره روحانی به عدم تمایل شرکتهای بین المللی و به ویژه غربی برای سرمایه گذاری در ایران پس از انعقاد برجام بود.
روحانی در بخش دیگری از سخنانش گفت: «پس از خروج آمریکا از برجام و وضع تحریمها علیه ایران، هیچ کشوری حاضر نشد با ما کار کند. ما فکر کردیم که می توانیم نفت خود را با تخفیف بفروشیم، [که آن هم نخریدند].»
نکته نهفته در این سخنان روحانی، عدم همکاری متحدنماهای رژیم ایران، روسیه و چین است که آنها هم در سر بزنگاه، رژیم را تنها میگذارند و تنها منافع خویش را ترجیح میدهند.
روحانی در بیان یکی از دلایل وضعیت وخیم اقتصادی کشور، گفت که “به دلیل تحریمها، ما در سه سال اخیر ۱۱۶ میلیارد دلار از درآمدهای نفتیامان را از دست دادیم.”
بیشتر بخوانید: روحانی خرورج اسناد اتمی از ایران توسط اسرائیل را تایید کرد
روحانی در مورد مذاکرات هستهای گفت که “اگر مصوبه مجلس نبود، ما تا کنون به توافق با آمریکا دست یافته بودیم و تحریمها برداشته میشدند. مصوبه مجلس مانع شد.”
روحانی گفت که تنها راه برداشته شدن تمام تحریمها، مذاکره در تمام زمینهها از جمله “منطقهای و موشکی” با آمریکاست.
روحانی در سخنان خود چندین بار بر تعامل با دنیا و انجام مذاکرات به جای رو در رویی تاکید کرد.
روحانی در پاسخ به این پرسش که چه پروندهای برای رئیس جمهور بعدی روی میز باقی گذاشته است، گفت: «پرونده مذاکرات هستهای»