روزنامه واشنگتن پست در گزارشی با عنوان پیروزی “تندروها” در انتخابات جمهوری اسلامی تا چه اندازه مذاکره بر سر تهدیدات رژیم ایران را دشوار می‌کند؟ نوشته است : افتادن قدرت به دست آنها مهار جاه‌طلبی‌های اتمی حکومت ایران و تقویت ثبات در خاورمیانه را سخت‌تر و احیای برجام توسط دولت جو بایدن را پیچیده‌تر می‌کند. این در حالیست که هم دولت و هم مجلس در رژیم که ظاهرا نهادهای انتخابی هستند، هیچکاره‌اند و تصمیمات کلان و حتا ریز را از جمله درباره مذاکره و برنامه‌های اتمی و موشکی و شبه‌نظامیان و غیره را ولی فقیه می‌گیرد!
در ادامه این گزارش آمده است : بایدن در برابر درخواست‌های ایران مبنی بر لغو تحریم‌ها به عنوان گام اول برای شروع مذاکرات اتمی مقاومت می‌کند و رژیم ایران نیز با فعالیت‌های اتمی خود در حالی که برجام را نقض می‌کند اقدام به افزایش غنی‌سازی اورانیوم کرده است؛ تحلیلگران می‌گویند در چنین فضایی روزنه‌‌ی دیپلماسی می‌تواند به زودی بسته شود.
ظریف نیز پیشتر هشدار داده بود که با توجه به انتخابات ریاست جمهوری در ایران “محدودیت زمانی” برای مذاکره وجود دارد.
وی در ادامه افزوده بود : «وقتی ما وارد دوره انتخابات شویم دولت در حال تحویل دادن قدرت است و نمی‌تواند هیچ کار مهمی انجام دهد و بعد باید تقریبا شش ماه صبر کنیم».
در مقابل شماری از تحلیلگران می‌گویند دولت بایدن باید در برابر تهدیدهای رژیم ایران محکم عمل کند.
واشنگتن‌پست در ادامه می‌نویسد کارگزاران قدرت واقعی در ایران علی خامنه‌ای و شورای نگهبان و محافظه‌کاران و طرفدار خط مشی انقلابی هستند.
بهنام طالبلو یکی از اعضای ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD) نیز در این باره گفته است : «تقریباً قابل پیش‌بینی است که در ایران یک رئیس جمهوری از جناح راست یا تندروها روی کار می‌آید.»
محتمل‌ترین نامزدها همه اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند. نهادی نظامی که بخش بزرگی از اقتصاد ایران را در سیطره خود دارد و نیروی پاسدار نظام و انقلاب اسلامی به شمار می‌رود.
بن‌طالبلو در ادامه تأکید کرده است که «انتخابات پیش رو تقویت قدرت سپاه و خامنه‌ای است… اما اگر دولت بایدن قبل از انتخابات در تحریم‌ها تخفیف بدهد و برای احیای برجام عجله کند یک عقبگرد استراتژیک خواهد بود.»
واشنگتن پست در ادامه به نقل از حسین حقانی سفیر پیشین پاکستان در ایالات متحده نوشته است : «خامنه‌ای یک خودکامه است و در مورد همه موضوعات مهم همیشه نظرات او غالب می‌شود.»
حقانی در ادامه تأکید کرد: القای تفاوت بین «تندروها» و «میانه‌روها» در ایران اساساً چیزیست که رژیم ایران را قادر به مذاکره با بقیه جهان می‌کند. او می‌گوید «خامنه‌ای و تندروها وقتی با دنیا سرشاخ می‌شوند و به مذاکره نیاز دارد میانه‌روها را جلو می‌اندازند اما در نهایت ماهیت رژیم دست نخورده است و خامنه‌ای و تندروها همه تصمیمات را می‌گیرند و قدرت در دست آنهاست.»
واشنگتن پست نوشته است : «جریان اصولگرا که مخالف ارتباط روحانی با غرب است موقعیت خود را در انتخابات مجلس سال گذشته تقویت کردند. محافظه‌کاران در حال حاضر تقریباً ۸۵ درصد صندلی‌های مجلس را در اختیار دارند و تقریباً نیمی از این صندلی‌ها به یک بلوک تندرو ضدآمریکایی تعلق دارد.»
تحلیلگران می‌گویند این وضعیت نشان‌دهنده خشم و سرخوردگی رهبران رژیم ایران از خروج آمریکا از برجام است.
حسین موسویان دیپلمات و مذاکره کننده اتمی پیشین ایران که در دانشگاه «پرینستون» به عنوان پژوهشگر فعال است به روزنامه «تایمز» گفته است: «رسانه‌های ایران دائماً تلاش می‌کنند که بگویند هیچ تفاوتی بین بایدن و ترامپ وجود ندارد، اما در واقع یک تفاوت بزرگ وجود دارد، همانطور که بین تندروها و میانه‌روها در ایران تفاوت زیادی وجود دارد».
موسوی به این حقیقت اشاره نکرده است که تندروها و میانه‌روها در حکومت ایران به گفته‌ی خامنه‌ای مانند دو بال نظام عمل می‌کنند و در نهایت همگی فرمانبردار ولی فقیه و مجری تصمیمات وی هستند. چنانکه موضوع مذاکره برای رسیدن به توافق اتمی (برجام) نیز تا زمانی که خامنه‌ای تصمیم نگرفت و مجبور به “نرمش قهرمانانه” نشد، به مرحله انجام نرسید! بنا بر تصمیم ولی فقیه بود که دولت روحانی و وزیرش محمدجواد ظریف روی کار آمدند تا معامله اتمی را جوش بدهند!
واشنگتن‌پست در ادامه گزارش خود از قول نورمن رول یکی از مدیران پیشین سیا در امور ایران نوشته است: «حتی با وجود یک رئیس جمهور تندرو…
