یک مقام حکومتی در ایران، موج خروشان ابراز مخالفت میهن دوستان ایرانی علیه قرارداد بازرگانی و اقتصادی با چین را به اسرائیل نسبت داد و ادعا کرد که این مخالفت ها از طرف اسرائیل تنظیم گردیده و توسط این کشور هدایت می شود.
مجید رضا حریری در رئیس اتاق بازرگانی ایران، به سامانه خبری تسنیم گفت: «اسرائیل پشت پرده، با به راه انداختن جنجال رسانه‌ای، علیه توافق ۲۵ ساله ایران و چین جنجال ایجاد می کند».
این ادعا در حالی مطرح می شود که بسیاری از ایرانیان، در درون مرز و برون مرز مخالفت شدید خود را با این توافق ابراز داشته و آن را “استعماری” دانسته اند و دولت اسرائیل به طور رسمی نظری در این باره ابراز نداشته، ولی تحلیلگران امور امنیتی در اسرائیل ابراز نگرانی کرده‌اند که چنین توافقی ممکن است توازن نظامی در منطقه را برهم بزند.
یکی از موضوعاتی که اعتراض گسترده ایرانیان میهن دوست را به دنبال آورد، این احتمال است که رژیم ایران جزایر کیش و قشم، و احتمالا شمار دیگری از جزایر سوق الجیشی در خلیج فارس را در اختیار چین قرار دهد و به پایگاه های نظامی چینی مبدل گردد.
کارشناسان اسرائیلی همچنین ابراز نگرانی کرده اند که در چارچوب این قرارداد ظاهرا “اقتصادی”، ارتش چین نیروهای سپاه پاسداران را تعلیم دهد و آن را به جنگ افزارهای جدید و پیشرفته مجهز سازد.
دولت چین در چندین کشور به همین شیوه سرمایه گذاری کرده و در کنار آن، نیروهای نظامی به آن کشورها فرستاده تا از منافع اقتصادی خود محفاظت کند.
مقامات رژیم ایران قاطعانه ادعا می‌کنند که سخن از واگذاری هیچ جزیره ای نیست و حتی یک نماینده مجلس که این امر را تایید کرده بود، مورد مواخذه و تهدید قرار گرفت.
با این همه، خود مقامات رژیم ایران نیز این قرارداد ظاهرا “بازرگانی” را یک توافق راهبردی توصیف کرده‌اند.
مجید رضا حریری در بخش دیگری از سخنان اتهام آمیز خود علیه اسرائیل گفت: «اگر این قرارداد، استعماری است، پس چرا خود آمریکا حاضر نیست قرارداد مشابهی با ایران امضا کند؟»
این سخنانان نیز فریبکارانه و برای پنهان نگاه داشتن شدت خطر پیمان چین برای حفظ حق حاکمیت و تمامیت ارضی ایران می‌باشد. زیرا در رژیمی که همواره فریاد “مرگ بر آمریکا” سر می‌دهند و ستیز با آمریکا را بخشی از سیاست راهبردی بین المللی خود می‌دانند، حاضر به دادن چنین امتیازاتی به ایالات متحده نیستند.
علاوه بر این، دولت واشنگتن نیز حاضر به ورود به هیچ معامله ای نیست که پیامد آن تقویت پایه های رژیم کنونی باشد.
