یکی از نخستین اقدامات دولت پرزیدنت جو بایدن اعلام این نکته بود که او با هم پیمانان اروپایی ایالات متحده تماس خواهد گرفت تا درباره مسائل اتمی و موشکی ایران با آنها گفتگو کند.
این سخنان را خانم جِن ساکی سخنگوی جدید کاخ سفید در پاسخ به پرسش خبرنگاران بیان داشت.
خانم ساکی افزوده گفت: «دولت ایالات متحده در تلاش آن خواهد بود که محدودیت های اتمی حکومت اسلامی ایران را طولانی تر و گسترده تر سازد و می خواهد از طریق دیپلماتیک به این هدف برسد».
دولت پرزیدنت ترامپ از طریق اِعمال سیاست فشار حداکثری و برقراری تحریم های سخت اقتصادی، می کوشید موقعیتی را ایجاد کند که رژیم ایران را به پای میز مذاکرات بکشاند.
گرچه رژیم حاضر به این کار نشد، و موجب گردید که وضع اقتصادی ایران به بحرانی ترین مرحله برسد، اکنون دولت پرزیدنت بایدن می خواهد از طریق تلاش های نرم به هدف خود نائل گردد.
سخنگوی وزارت خارجه ایران، ساعاتی پس از اَدای سوگند از جانب پرزیدنت بایدن، با بیان سخنان گزنده علیه ایالات متحده، عملا گفت که رژیم ایران به خواسته های آمریکا گردن نخواهد نهاد.
جو بایدن در جریان کارزار انتخاباتی و پس از آن گفته بود که اگر حکومت اسلامی ایران به تعهدات برجامی خود باز گردد، ایالات متحده نیز به برجام باز خواهد گشت. ولی مشخصات این گام هنوز مشخص نشده است و حکومت ایران در این زمینه خواسته های حداکثری تعیین کرده است.
از سخنان خانم جن ساکی چنین برمی آید که بازگشت ایالات متحده به برجام فقط نخستین گام برای آغاز مذاکرات به هدف برقراری محدودیت های بیشتر خواهد بود.
سران حکومت ایران و به ویژه فرماندهان نیروهای مسلح بارها گفته اند که حاضر به مذاکره درباره توان موشکی خود نیستند.
آگاهان می گویند: بی تردید در میان برنامه های سیاست خارجی دولت پرزیدنت بایدن، پرداختن به مسائل اتمی و موشکی ایران یکی از اولویت هاست. رژیم به تولید بمب هسته ای نزدیک می شود و آنتونی بلینکن وزیر خارجه در دولت بایدن در این هفته گفت که رژیم ایران، هم اکنون تنها چهار ماه تا بمب هسته ای فاصله دارد. این سخن به مفهوم آن است که زمان به سرعت می گذرد و باید به این معضل خطرناک بین المللی رسیدگی کرد.
ولی در همان حال، دولت پرزیدنت بایدن باید اول به مشکلات داخلی ایالات متحده بپردازد که مبارزه با کورونا در راس آن قرار دارد و برطرف سازی مشکلات اقتصادی و کاهش بیکاری و کاهش شکاف اجتماعی در آمریکا از اولویت های سیاست داخلی قلمداد شده است.
فشارهای اقتصادی حداکثری که از جانب دولت پرزیدنت ترامپ علیه رژیم ایران اِعمال شد، بی تردید حکومت را به آستانه ورشکستگی اقتصادی کشانده است. ولی آیا روش دیپلماتیک پرزیدنت بایدن خواهد توانست رژیم ایران را به دور میز مذاکرات بیاورد؟
