در چند ماه اخیر لیدرهای گروه های مخالف حکومت ایران با انتشار مطالبی به دوستان و همکاران خود اعلام کردند که برای جلوگیری از به دام افتادن نیروهای امنیتی رژیم به کشورهای همسایه ایران سفر نکنند و حتی فهرستی از کشورهای نا امن را هم منتشر کردند.
سایت جهان نیوز نزدیک به علیرضا زاکانی درباره بازداشت رهبر گروه الاحوازیه نوشت: پس از دستگیری زنده عبدالمالک ریگی، روح الله زم، شارمهد و اینک با دستگیری حبیب اسیوند از رهبران گروهک تروریستی الاحوازیه، کلکسیون دستگیریهای اطلاعاتی ایران به طرز قابل توجهی متنوع شده است.
این سایت وابسته به اصولگرایان در ادامه نوشته است: همزمان با هر دستگیری، در داخل و خارج از ایران با رویکردهای متفاوتی به نحوه این دستگیریها نگاه شده است. سرویس های امنیتی دشمن و رقیب ایران از طریق رسانههای به ظاهر ایرانی خود همانند بیبیسی فارسی، اینترنشنال، رادیو فردا و…. تلاش میکنند که از ارزش اطلاعاتی این دستگیریها بکاهند و عموما تلاش میکنند که نقش برخی کشورها مانند ترکیه، عراق، قطر، عمان و… را به عنوان همکار امنیتی ایران در این دستگیریها پررنگ کنند.
جهان نیوز نوشت: از سویی ظاهر دستگیریها نیز این را نشان میدهد که چهرههای دستگیر شده ابتدا از امکان مخفی خود در کشورهای اروپایی و یا آمریکایی خارج و سپس در حین سفر به یکی از کشورهای همسایه ایران به یکباره دستگیر میشوند.
حال این سوال پیش میآید که آیا نیروهای امنیتی ایران با یک روش تکراری در حال دستگیری این تعداد از چهره های ضد ایرانی است؟! چرا با وجود این روش تکراری برملا شده، چهره های مخالف رژیم باز هم به اشتباه وارد تور اطلاعاتی حکومت اسلامی ایران می شوند؟!
جهان نیوز در پاسخ سوال خود نوشته است ممکن است به چند دلیل باشد نخست آنکه ایران توانسته کشورهای همسایه خود را وارد یک دوره از همکارهای گسترده اطلاعاتی بکند، خود به تنهایی نشانه یک توانمندی استراتژیک در مدیران اطلاعاتی ایران است و در واقع یک نقطه قوت بسیار بزرگ محسوب میشود. اهمیت این همکاری معنایش این است که ایران توانسته در یک جغرافیانی بسیار وسیع در کشورهای اطراف خود یک تور و سپر اطلاعاتی بزرگ در برابر تروریستها و چهرههای ضد ایرانی ایجاد کند.
و دوم اینکه هیچ بعید نیست که پای همکاری خاصی نیز در کار نبوده و حتی سرویس های آن کشورها نیز در جریان این مساله نبوده باشند. بنابراین نمیتوان به صورت قطعی همه دستگیریها را هم به همکاریهای دوجانبه ربط دارد.
و سوم باز هم نمی توان گفت با یک روش تکراری امنیتی روبه رو هستیم. در دل این روش به ظاهر تکراری، شگردهای اطلاعاتی منحصر به فرد و اختصاصی قابل مشاهده است. یکی از این شگردها، فریب اطلاعاتی است که در این دستگیریها دیده می شود. همه این افراد با اعتماد به نفس و اعتماد کامل برای یک دیدار یا جلسه و … به یک کشور دیگر سفر کرده و به یکباره خود را در بند نیروهای امنیتی ایران دیده اند. هر کدام از این چهرهها نیز با توجه به تفاوت های سیاسی و امنیتی که با یکدیگر دارند، قاعدتا با سناریوهای اختصاصی اطلاعاتی خود روبرو بودند. اما بالاتر از فریب اطلاعاتی این افراد ، فریبی است که سرویسهای محافظ این چهرهها از سرویس امنیتی ایران میخورند! در واقع دستگیری افرادی مثل روح الله زم، شارمهد و حبیب اسیوند در اصل فریب سرویس های امنیتی آمریکا، انگلیس، فرانسه ، عربستان و… محسوب میشود.
و در پایان نوشته است: می توان نتیجه گرفت که با توجه به شگردهای متعددی اطلاعاتی که ایران در حال اجرایی کردن آن برای دستگیری مخالفین خود است و در واقع این نوع دستگیریها با وجود ظواهری شبیه هم، زین پس نه تنها متوقف نخواهد شد بلکه باید هر لحظه منتظر چهرههای مشهور ترین نیز در میان اپوزیسیون بود!