علی خامنه ای، در یکی از سخنرانی های اخیر خود، نسبت به زبان فارسی و سالم بودن آن دلسوزی نشان داده بود و حتی پیشنهاد کرد که به هدف فارسی کردن واژه های مانند رادیو و تلویزیون، آن ها را “رادیان” و ” تلویزان” بنامند. این دلسوری رهبر معظم حکومت اسلامی نسبت به زبان فارسی قابل تقدیر است. ولی علی خامنه ای، در عین حال، فردی بد دهن است که واژه های ناپاک بر زبان جاری می سازد. او چند سال پیش گفته بود که مردم اسرائیل، مشتی تبهکار و دزد و قاتل هستند – القابی که فقط شایسته خود او می باشد. اکنون، خامنه ای در سخنان خود از “ناموس انقلاب” سخن می گوید و می گوید که نسبت به ناموس خود عقب نشینی نخواهد کرد. از دیدگاه خامنه ای، ناموس انقلاب چه مفهومی دارد؟ خودش می گوید که مساله اتمی و موشکی و حمایت از ترور و ادامه دخالت جنگی در کشورهای همسایه، این ها همه امور ناموسی است. مگر کسی از ناموس خود می گذرد؟
این است ادبیات رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران.
