اگر بنیاد نوبل که هرسال جوایزی را در رشته های مختلف و از جمله در راه تلاش برای پیشبرد صلح، جایزه سالیانه دروغگویی نیز داشت، بی تردید به سران حکومت ایران تعلق می گرفت.
در پاسخ به این پرسش که چگونه است که رژیم ایران تجهیزات مبارزه با کورونا را که این همه در ایران مورد نیاز است، به حزب الله لبنان می فرستد، محمد جواد ظریف ادعا کرده و گفته بود: چه مانعی دارد؟ برای دولت های آلمان و ترکیه فرستادیم، یک بخش از آن را نیز به حزب الله لبنان دادیم/
ولی دولت ترکیه می گوید: دروغ گفته اند، چیزی برای ما نفرستاده اند. اصلا ترکیه، خود برخی از این تجهیزات را به کشورهای دیگر صادر کرده و نیازی به هدیه ایران نداشته است.
دولت آلمان نیز ابرو به هم می کشد و می گوید چیزی از ایران فرستاده نشده و اصولا آلمان به عنوان یک کشور پیشرفته، نیازی به ضد کورونای حکومت ایران نداشته، که خود پزشکان ایرانی تاکید می کنند که قلابی و بی اعتبار است.
حسن روحانی در سخنان امروز خود (چهارشنبه) می گوید که حکومت کردن بر مردم ایران، کار دشواری است زیرا آن ها به سخنان مسؤولان حکومتی توجهی ندارند.
مسلم آن است که مردم ایران از دیرباز اعتماد خود را نسبت به رژیم، به خاطر دروغگویی های آن از دست داده اند. بنابراین جای گله ای وجود ندارد.
حالا آمده اند و ادعا می کنند که اصابت موشک به ناوچه کنارک، کار دشمن و در نتیجه جن افکترونیکی بود. پیشتر هم گفته بودند که موشکی به هواپیمای اوکراینی اصابت نکرده و سقوط آن نتیجه نقص فنی بوده است. پیش از آن هم گفته بودند که ندا آقاسلطان، خودش با دست خودش به گلوی خویش شلیک کرده بود که کشته شود.
پس چرا گله می کنید که مردم، به سخنان شما اعتمادی ندارند؟
