علی خامنه ای در سخنان خود، مانند همیشه به انتقاد گزنده از آمریکا پرداخت و خطاب به سران آن کشور از جمله گفت که در مورد قتل شهروند سیاهپوست آمریکایی جورج فلوید، مقامات رسمی ایالات متحده حتی معذرت هم نخواسته اند و عذرخواهی هم نکرده اند. خامنه ای قتل این شهروند را که به دست یک فرد قسی القلب پلیس روی داد و موجب ابراز تنفر مقامات آمریکایی و مردم آن کشور و حتی مردمانی در بسیاری از کشورهای دیگر شد، “جنایتی آشکار” نامید. او خطاب به رهبران آمریکایی ادعا کرده گفت: «مردم را می کشند و زبانشان هم دراز است».
مردم ایران از خامنه ای می پرسند که آیا شما به خاطر کشتن ۱۷۶ نفر مسافران یک هواپیما و صدها نفر قربانیان اعتراض های آبانماه از خانواده های قربانیان عذر خواهی کردید؟
اگر قتل جورج فلوید به دست یک فرد پلیس آمریکایی روی داد و او بی تردید محاکمه و مجازات خواهد شد، قتل شهروندان ایرانی به دستور خود خامنه ای و توسط نیروهای انتظامی و بسیج و سپاه پاسداران انجام گرفت. شما آن قربانیان را اشرار نامیدید. حالا برای یک شهروند آمریکایی که از روی بی توجهی یک افسر پلیس کشته شد، این همه یقه درانی می کنید؟
شما در طول چهار دهه سرکوبگری و زورگویی به مردم ایران، ده ها هزار نفر و شاید صدها هزار نفر را ظالمانه کشته اید. حالا این چنین جانماز آب می کشید و انگشت توبیخ و نکوهش به سوی کشورهای دیگر دراز می کنید؟
**************************************************************************************************
باز می گردیم به سخنان روز گذشته علی خامنه ای که به مناسبت سالگرد مرگ خمینی بیان شد. او به مردمی که صدای اعتراضشان بلند می شود که چرا این همه مشکل در کشور وجود دارد، از جمله می گوید: «تحول امری است که به تدریج باید به آن رسیدگی کرد و عجله کار شیطان است».
راست می گوید این آقای خامنه ای. آخر تحول و پیشرفت امری نیست که یک شبه بتوان به آن دست یافت! بی تابی هم نباید کرد، زیرا عجله کار شیطان است.
ولی، چهار دهه از آغاز حکومت آن ها گذشته، و هنوز همچنان وعده می دهند که بزودی معجزه می شود و همه چیز رو به راه می گردد و به مردم می گویند بی تابی نکنید و صبور باشید.
اما در این چهل سال و اندی، نه تنها بهبودی در وضع ملت ایجاد نشده، بلکه یک ملت ثروتمند و مرفه، به یک قوم فقیر و محنت زده و بیمار مبدل شده است.
پس، به یاد داشته باشید که مقام معظم رهبری می گویند: «تحول یک امر تدریجی است و بی صبری و شتابزدگی جایز نیست!»
