رئیس محترم سازمان کل امور مالیاتی در حکومت اسلامی ایران، جناب سرکار امید علی پارسا، اعتراف کردند که در رژیم، آفتابه لگن به وفور در دسترس است، ولی شام و ناهاری در سفره مردم خبری نیست. او گفت کل مالیات دریافتی از مردم، کمتر از نیمی از هزینه های حکومت در پرداخت حقوق کارمندان را تشکیل می دهد.
به خاطر داشته باشید که در کشورهای حساب و کتاب دار، مالیات ها، همراه با درآمدهای صادراتی و ارائه خدمات، همیشه بخش اعظم بودجه مورد نیاز کشور را تشکیل می دهد. ولی در حکومت اسلامی ایران، وضعیت، بسیار شیر تو شیر است. حساب و کتابی در کار نیست و نهادهای عمده ای که دارای بیشترین درآمدها هستند، از مالیات کاملا معاف شده اند.
حالا جناب آقای امید علی پارسا، یک راه حل برای این معضل پیشنهاد کرده اند: ایشان گفته اند که چون دولت پول ندارد، پس، مردم خودشان هزینه های جاری را تامین کنند. یعنی یک ایرانی که می خواهد مطمئن شود که کورونا نگرفته است، برود هشت میلیون تومان بپردازد تا او را معاینه کنند.
منتها سؤال در این است که اگر مردم درآمدی ندارند که باید مالیات آن را بپردازند (البته نه آن ماهی درشت هایی که درآمد کلان دارند و یک شاهی هم مالیات نمی پردازند) از کجا پول بیاورند هزینه آزمایش کورونا را بپردازد؟
داستان ملکه ماری آنتوانت پیش از انقلاب کبیر فرانسه است که پرسیده بود “چرا مردم اعتراض می کنند و فریاد می زنند؟”
گفته بودند “چون مردم نان ندارند بخورند” و ملکه آنتوانت گفته بود “پس بروند و شیرینی بخورند”
—————————————————————————————————-
خانم کالامار گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل، در گزارشی که ارائه کرده، از جمله ادعا می کند که ایالات متحده بدکاری کرد که فرمانده یک گروه نظامی به نام قاسم سلیمانی را که بازوی عملیاتی سیاست استعماری رژیم ایران در منطقه، و عامل قتل ده ها هزار نفر انسان بوده، در عملیات تحسین برانگیز، نابود کرده است. خانم کالامار همچنین ادعا می کند که آمریکا بدکاری کرد که قاسم سلیمانی و همراهانش را با حمله پهپادها هلاک کرده است.
حتما خانم کالامار انتظار داشت که ایالات متحده به قاسم سلیمانی، دو دستی تاج گل هدیه کند که این همه انسان در خاورمیانه کشت که صدها نفر از آنان سربازان آمریکایی بودند؟
مگر این گزارشگر سازمان ملل نمی داند که از قدیم و ندیم گفته اند که وقتی کسی قصد کشتن ترا دارد، پیش دستی کن و او را به عدم بفر ست؟
این گونه گزارش های مغرضانه، بازها علیه اسرائیل نیز در سازمان ملل مطرح شده، که نتیجه عملی آن، تشویق و دلگرمی به تروریست هاست که بیشتر انسان بکشند.
