سخن کوتاه

لطفا از دست اندرکاران تلویزیون خبری “ایران اینترنشنال” بپرسید که آیا آن ها جغرافیا نمی دانند؟

نمی دانند که شهری به نام اورشلیم وجود دارد؟

نمی دانند که دولت اسرائیل در کدام شهر قرار گرفته است؟

شبکه خبری تلویزیونی “ایران اینترنشنال” که در مدت کوتاهی توانسته از همه شبکه های خبری فارسی زبان پیشی بگیرد، و از ورزیده ترین همکاران حرفه ای برخوردار شده است، در گزارشی توسط آقای رضا سلطانپور در برنامه خبری “امروز” از “دولت تل آویو” سخن گفت.

رفتیم تل آویو و از هر عابری در خیابان پرسیدیم “ببخشید دولت تل آویو کجاست”، همگان ابراز بی اطلاعی کردند و گفتند اگر به دنبال مقر دولت اسرائیل می گردی، در اورشلیم است.

ولی چه کنیم که پایه گذاران “ایران اینترنشنال” اورشلیم را به رسمیت نمی شناسند و به تقلید از مغرضان ضد اسرائیلی، از آن به عنوان “بیت المقدس” نام می برند و آقای سلطانپور که از بی بی سی به ایران اینترنشنال آمده، از “دولت تل آویو” سخن می گوید و این در حالی که حتی بی بی سی مدت هاست که چنین واژه ای به کار نمی برد.

وقتی همه دنیا و همه خبرگزاری ها پایتخت اسرائیل را اورشلیم می دانند، حتی اگر در قطعنامه هفتاد و یک سال پیش سازمان ملل، اورشلیم یک شهر بین المللی اعلام شده بود، ولی اعراب آن قطعنامه را پاره کردند و به هدف نابودی اسرائیل این کشور را مورد حمله قرار دادند و شکست خوردند. و حالا هم فلسطینی ها در دعوای خود با اسرائیل، دو پایشان را توی یک کفش کرده اند که شرق اورشلیم باید پایتخت آنان اعلام شود.

شرط اعتبار و اعتماد نسبت به یک سامانه خبری آن است که موضع گیری نکند و بی جهت با کشوری عِناد نشان ندهد.

اگر اسرائیل دولت خود را در اورشلیم برپا کرده، یک ارائه کننده برنامه تلویزیونی حق ندارد موضعگیری کرده و آن را “دولت تل آویو” بخواند.

 

————————————————————————————————————————————————-

 

شماری از نمایندگان مجلس در ایران، با ارائه یک طرح دو فوریتی خواهان برقراری دوباره جیره بندی کالا در حکومت اسلامی ایران هستند.

این نمایندگان، در تقاضانامه خود توضیح می دهند که مردم در حدی فقیر و بی پول شده اند که حتی کالاهای اساسی را نیز نمی توانند تهیه کنند و از این رو لازم است شیوه کوپنی دوباره برقرار شود.

این پیشنهاد، نشان اعتراف رژیم به رسیدن به آستانه ورشکستگی اقتصادی می باشد – زیرا چگونه ممکن است در کشور ثروتمندی مثل ایران، مردم آنقدر فقیر و نادار شوند که قادر نباشند نان و گوشت و شیر و روغن برای خانواده خویش تامین کنند و باید این ضروریات را از طریق کوپن در اختیار مردم قرار دهند.

البته به جای “کوپن” واژه “کالا برگ” را به کار می برند که مفهوم شرم آور واژه کوپن را که متعلق به دوران جنگ جهانی دوم است بپوشانند.

چهل و یک سال از آغاز سلطه گری آن ها می گذرد و اگر در جنگ هشت ساله با عراق، کوپنی کردن مایجتاح یک ضرورت جنگی بود، در دنیای امروز، با این همه پیشرفت کشورهای جهان در بالا بردن سطح زندگی مردم، رژیم ایران تنها حکومت جهان است که اقتصاد کوپنی را به کشور باز می گرداند.

شرم هم نمی کنند!