مایک پمپئو، وزیر خارجه ایالات متحده میگوید هدف از تحریمهای دولت پرزیدنت ترامپ، ضعیف کردن رژیم ایران است؛ ولی ایالات متحده در انتظار روزی است که به مردم ایران و همسایگانش کمک کند تا آنها به صلح و کامیابی که مستحق آن هستند، برسند.
وزیر خارجه آمریکا در سرمقاله روزنامه یواسای تودی نوشت: «دولت پرزیدنت ترامپ کارزار فشار بیسابقهای را با دو هدف بر رهبران ایران اعمال کرده است: اول، برای این که رژیم ایران را از پولی که برای تامین هزینه اقدامات برهمزنندهاش نیاز دارد محروم کند. دوم، آیتالله علی خامنهای را به آمدن سر میز مذاکره برای رسیدن به توافقی جامع و پایدار، وادار کند.»
مایک پمپئو افزوده است که توافق جامع با رژیم ایران باید پاسخگوی چهار موضوع کلیدی – یعنی برنامه اتمی ایران، گسترش برنامه موشکی و سلاحهای کشتار جمعی توسط ایران، حمایت رژیم ایران از گروههای تروریستی و نیابتی، و بازداشت غیرقانونی و رفتار نامناسب با شهروندان آمریکایی توسط جمهوری اسلامی – باشد.
وزیر خارجه ایالات متحده نوشته است: «پیش از این که ما تحریمها را بازگردانده و کارزار فشارمان را شتاب دهیم، ایران حتی زیر همان توافق [برجام]، در حال افزایش فعالیتهای بدخواهانهاش بود.»
وی اقدام جمهوری اسلامی از جمله «حمایت مالی، تسلیحاتی، و آموزشی رژیم ایران از حوثیها در یمن»، «پشتیبانی جمهوری اسلامی از رژیم حاکم بر سوریه» و «استفاده رژیم ایران از حزبالله برای جنگ افروزی با همسایگان لبنان» را از جمله اقدامات بی ثبات کننده رژیم جمهوری اسلامی ایران در منطقه دانست.
مایک پمپئو اضافه کرد: «فشارهای آمریکا این سه روند را معکوس کرده است. از زمان آغاز کارزار فشار ما، رژیم ایران و نیابتیهایش ضعیفتر شدهاند. شبه نظامیان مورد حمایت [رژیم] ایران میگویند که ایران دیگر پول کافی ندارد که بخواهد به اندازه گذشته به آنها بپردازد و [جمهوری اسلامی] طرح های ریاضت اقتصادی را اجرا کرده است. بودجه پیشنهادی نظامی ایران در سال ۲۰۱۹ شامل ۲۸ درصد کاهش در بودجه دفاعی و ۱۷ درصد کاهش [پرداخت] به شاخه تروریستی آن، [یا همان] سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، است.»
وزیر خارجه آمریکا گفت: «در حالی که ما هزینه توسعهطلبی و حفظ وضعیت فعلی را برای [رژیم] ایران سنگین میکنیم، همزمان به دنبال توافقی جامع و رسیدن به روابطی به مراتب صلحآمیزتر و باثباتتر هستیم. ما چشمبهراه روزی هستیم که بتوانیم کمک کنیم و مردم ایران و همسایگانش را به صلح و کامیابیای که مستحق آن هستند، برسانیم.»
تا به امروز ، تحریمها از هر جهت به زیان مردم و به نفع دزدان و مفسدان اقتصادی که نقش بزرگی در حکومت دارند بوده است. ثروت این غارتگران چند صد برابر شده و مردم هم به همین میزان ضعیفتر شده اند.
تنها سود این تحریمها برای مردم آن بود که به خیانت و بی کفایتی و غارتگری این مفسدان داخلی پی بردند ولی نه بصورت کامل.
مردم به جایی رسیده اند که اگر یک روز و یک ساعت از زندگی غافل شوند، بایستی شب را گرسنه بخوابند.
ظاهرا فقیر و مفلوک نگاه داشتن مردم ابزار کارآمد رژیم برای جلوگیری از اعتراض و مطالبه حقوق مردم است.
نمایندگان این غارتگران در سفارتخانه ها و کشورهای ثروتمند اروپایی و آمریکایی در حال حمایت از این گروه مافیایی هستند و فرزندان و بستگان و دوستانشان در هر پنج قاره دست به هرکاری میزنند تا پایه های مافیا سست نشود.
اتاقهای بازرگانی و بازرگانان ایرانی و بعضا افراد وابسته به این گروههای مفسد ، در حال خندیدن به ریش ملت و افزودن ثروت خود هستند.
چه کسی دیگر باور میکند که افراد دارای قدرت و تفنگ و پول ، حاضر باشند به نهادهای مردمی و پیروی از قانون متعهد باشند؟ اینها نه به خدا اعتقاد دارند و نه به انسان بودن متعهد هستند. اینها همگی دزدند و دزدند و دزد.