سرپرست آمریکاییِ امور صلح بین اسرائیل و فلسطینیان، حقوقدان جیسون گرینبلات در واکنش به عدم حضور نمایندگان ارشد حکومت خودگردان فلسطینی در همایش اقتصادی بحرین، گفت که رهبران فلسطینی همیشه فرصت های طلائی را از دست داده اند و این بار نیز این راه نادرست را همچنان ادامه می دهند.
اشاره گرینبلات به تحریم همایش اقتصادی بحرین توسط سران حکومت خود گردان فلسطینی بود. این نماینده ارشد آمریکایی که شب گذشته (چهارشنبه) در نشست ماهیانه شورای امنیت درباره امور خاورمیانه سخن می گفت سران فلسطینی را متهم ساخت که همیشه مردم خود را به بیراهه برده اند و تصمیمات آنها برخلاف مصالح ملی بوده است و هنگامی نیز که به خود آمده اند، دیر بوده و آنان، فرصت طلایی را از دست داده اند. بخشی از این سخنان را می شنویم.
گرینبلات
گرینبلات در ادامه سخنرانی خود در شورای امنیت سازمان ملل، همچنین شیوه کمک رسانی این سازمان به فلسطینی ها را مورد انتقاد شدید قرار داد و آن را یکی از عوامل بدبختی فلسطینیان در طول سه نسل اخیر دانست. سخن از نهادی است که “کمیساریای کمک و اشتغال فلسطینیان” و یا به اختصار “اونرا” نام دارد و از حدود هفتاد سال پیش برپا گردیده و وظیفه آن بیرون آوردن فلسطینیان از محنت و فقر بوده است.
هفتاد و دو سال پیش، هنگامی که ارتش های هفت کشور عربی به اسرائیل نوپا حمله بردند و اعلام داشتند که برپایی این کشور را در نطفه خفه خواهند کرد، به اعراب مقیم این سرزمین دستور دادند خانه های خود را ترک گویند تا ارتش های عربی بتوانند یهودیان را زودتر بکشند و اعراب قادر گردند با موفقیت به خانه های خود باز گردند و خانه های یهودیان را نیز تصاحب کنند. آن جنگ با شکست اعراب به پایان رسید و حدود نیم میلیون نفر از عرب های این سرزمین آواره شدند.
در طول این هفتاد سال، کشورهای عرب نگذاشته اند که اعراب آواره فلسطینی در کشورهای آن ها جذب و اسکان داده شوند.
گرینبلات نهاد کمک و اشتغال آوارگان فلسطینی را به باد انتقاد گرفت و اعلام داشت که این نهاد موجب دائمی شدن مشکل فلسطینیان گردیده و مانع جذب و اسکان آنها شده است.
این نماینده ارشد آمریکایی، آن سازمان را به فساد و عدم مدیریت متهم ساخت و گفت که هر اندازه هم که به بودجه آن افزوده می شد، هنوز ادعا می کرد که پول کم دارد. گرینبلات گفت که اونرا هر سال بر شمار افرادی که باید از کمک مالی برخوردار شوند می افزود و این در حالی که همه فلسطینی هایی که هفتاد و یک سال پیش آواره شدند، تقریبا همگی فوت کرده اند و فرزندان و نوادگان آنها همچنان مورد حمایت مالی سازمان ملل قرار دادند و این داستان هنوز به پایان نرسیده است.
