در جشن های استقلال اسرائیل، که امسال محدودیت های اجتماعی کمتری به خاطر کورونا برقرار بود، سفیران چند کشور عربی نیز حضور فعال داشتند و برای نخستین بار در شادی مردم اسرائیل خود را سهیم دانستند. همچنین در آیین شرفیابی به حضور رئیس جمهوری اسرائیل به مناسبت سالروز استقلال، سفیران و نمایندگان سیاسی شش کشور عربی حضور پیدا کردند.
سخن از سفیران مصر و اردن، دو کشوری است که ده ها سال پیش اسرائیل را به رسمیت شناختند و با این کشور پیمان صلح امضا کردند. در کنار آن ها، امسال سفیران و یا نمایندگان سیاسی مراکش، سودان، امارات عربی متحده و بحرین نیز به این گروه افزوده شدند.
چهار کشوری که امسال به جشن استقلال اسرائیل پیوستند، همگی در چارچوب معاهده ای که “پیمان ابراهیم” نام گرفته، دست دوستی اسرائیل را فشردند.
حضور سفیران مصر و اردن در جشن استقلال امسال چشمگیر بود زیرا آن دو کشور در چند سال گذشته در این مراسم حضور نیافته بودند.
پرزیدنت روبی ریولین در سخنان خود در تالار اقامتگاه رئیس جمهوری، از جمله گفت که امسال، این همایش سالیانه با حضور سفیران کشورهای خارجی، درخشش خاصی دارد زیرا سفیران و نمایندگان سیاسی چهار کشور عربی دیگر نیز به آن پیوسته اند و گام بزرگ دیگری در راه تحکیم صلح و موازین همکاری برداشته شده است.
رئیس جمهوری اسرائیل ابراز امیدواری کرد که در آینده ای نه چندان دور، کشورهای بیشتری از میان ممالک عربی به این روند فرخنده بپیوندند.
پرزیدنت ریولین گفت که در سال های اخیر روابط دوستانه تری بین مردم اسرائیل و ملت های کشورهای عرب برقرار شده است و این نشان می دهد که شهروندان هستند که میتوانند درخت دوستی و همکاری را آبیاری کنند.
پرزیدنت ریولین در ادامه سخنان خود در این زمینه، افزود: پناه بردن به برخی سازمان های بین المللی مشکوک، به پیشبرد صلح کمکی نخواهد کرد. اشاره رئیس جمهوری اسرائیل به اقدام حکومت خودگردان فلسطینی بود که پنج سال پیش از اسرائیل به دیوان بین المللی کیفری لاهه شکایت برد و اسرائیل را به جنایات جنگی در جریان نبرد با گروه تروریستی حماس در غزه متهم ساخت.
پرزیدنت ریولین در عین حال ابراز امیدواری کرد که گسترش دایره صلح اسرائیل و کشورهای عرب، به زودی فلسطینی ها را نیز شامل گردد.
دوران هفت ساله ریاست جمهوری پرزیدنت ریولین امسال به پایان می رسد و هم اکنون گفتگوها و تماس هایی برای گزیدن جانشین او جریان دارد. یکی از پیشنهادهایی که مطرح گردیده آن است که بنیامین نتانیاهو از ادامه نخست وزیری صرف نظر کند و در مقابل، به ریاست جمهوری گزیده شود. ولی از آن جا که در اسرائیل، این مقام جنبه تشریفاتی دارد و بعید می نماید که نتانیاهو آن را بپذیرد، پیشنهاد شده که ریاست وزارت خارجه نیز به وی سپرده شده و به اختیارات رئیس جمهوری افزوده شود.
