یکی از واکنش های حکومتی در ایران نسبت به شیوه برگزاری انتخابات در ایالات متحده و جنجالی که به دنبال آن به راه افتاده، سخنان یک فرد حکومتی در تلویزیون دولتی است که شب گذشته (چهارشنبه) گفت که اگر به جای رژیم دموکراسی کنونی در ایالات متحده، آن کشور نیز دارای ولی مطلقه فقیه و شورای نگهبان بود، به آسانی می توانست از رای مردم پاسداری و یا به قول رژیم ایران “صیانت” کند.
در نظام مردم سالاری ایالات متحده، سه قوه حکومتی وجود دارد که از استقلال کامل برخوردار است و هر قوه، رفتارهای قوه دیگر را می تواند کنترل کرده و موجب ایجاد توازن شود.
رئیس جمهوری، به طور مستقیم از جانب مردم برگزیده می شود و همه اختیارات اجرایی را به دست دارد. البته در حکومت اسلامی ایران نیز رئیس جمهوری توسط انتخابات مستقیم برگزیده می شود. ولی هیچ قدرت تصمیم گیری ندارد و در واقع مجری سیاست هایی است که از جانب رهبر یعنی ولی مطلقه فقیه تعیین می گردد، که همه قدرت را به دست دارد، ولی هیچ گونه انتقاد و ایرادی را نسبت به رفتارها و تصمیم گیری های آن نمی توان عنوان کرد و هر کس چنین کند، عاقبتش زندان و شکنجه و شاید مرگ باشد.
کنگره آمریکا و یا به اصطلاح خودشان “کنگره” از اختیارات مطلق قانونگذاری برخوردار است و می تواند تصمیمات و سیاست های مقام رئیس جمهوری را کنترل کند و به انتقاد آن بپردازد.
در حکومت اسلامی ایران، با آن که نمایندگان ظاهرا توسط مردم گزیده می شوند، ولی پیش از آن، باید از صافی شورای نگهبان بگذرند. بسیار طبیعی است که این شورا خواهد کوشید فقط نامزدی افرادی را تایید کند که مطمئن باشد وفاداران رژیم و شخص ولی فقیه هستند، وگرنه، به مجلس راه نخواهند یافت. به عبارت دیگر، مجلس یک نهاد نمایشی است و مسلمان مرجع قانونگذاری و بازتاب دهنده خواست مردم محسوب نمی شود.
وانگهی، مقام معظم رهبری این اختیار را در انحصار خود دارد که در هر مرحله از مباحثات مجلس، دستور دهد که نمایندگان، از رسیدگی به فلان موضوع دست بردارند و یا در مورد آن، بنا به خواسته رهبر رای دهند.
قوه قضاییه نیز در حکومت ایران، عملا وسیله ای در دست ولی مطلقه فقیه است که فرد مورد اعتماد خود را به ریاست آن منصوب می کند و رئیس قوه قضائیه، در واقع اجرا کننده خواسته های رهبر است و هیچ اختیارات مستقلی ندارد.
بنابراین، آن سیاستمدار حکومتی در ایران، حق دارد بگوید که اگر بجای نظامی سیاسی کنونی در ایالات متحده، آن کشور نیز دارای سیستم ولی مطلقه فقیه و شورای نگهبان بود، دیگر کسی بلند نمی شد به خیابان بیاید و اعتراض کند که “رای من کو؟” چون شورای نگهبان، وظیفه اش به گفته آن سیاستمدار رژیم، صیانت، یعنی پاسداری از رای مردم است.
اگر چنین نبود، در تابستان سال ۱۳۸۸ خورشیدی، یک میلیون نفر رای دهنده، در برابر کاخ سفید واشنگتن راهپیمایی اعتراضی به راه نمی انداختند و فریاد نمی زدند “رای من کو”
حکومت اسلامی ایران، یک حکومت هزار درصد مردم سالار است چون ولایت مطلقه فقیه و شورای نگهبان دارد که از رای مردم صیانت می کنند – و این، آمریکای جهانخوار است که در آن دیکتاتوری مطلق برقرار است.
